Test: Suzuki GSX-S1000

Hoe grondig Suzuki de zaken heeft aangepakt blijkt als de ingekleurde sheet erbij wordt gehaald. Alles wat in de 3D CAD-tekeningen geel is gekleurd is voor de nieuwe GSX-S1000 aangepast, en dat blijkt een hele waslijst te zijn. We sommen het even voor je op: beide nokkenassen in- en uitlaat, de klepveren, de complete kettingaandrijving van de nokkenassen inclusief de spanner en de kooi, de schakelwals, de complete koppeling inclusief cover en het bedieningsmechanisme en de cover van de dynamo.
Alles wat geel is hebben ze veranderd. Zoals je ziet is dat dus best veel

Dubbele kat in de uitlaat, ride-by-wire gasklepbediening en een aangepast luchtfilterSamen met het eveneens compleet vernieuwde in- en uitlaatsysteem moet dat hebben geresulteerd in een blok dat nu van onderuit ondanks Euro 5 nóg sterker moet zijn en daarnaast ook meer topvermogen heeft.

Suzuki claimt een topvermogen van 152 pk bij 11.000 tpm, wat 6 pk meer is dan de eerste GSX-S die 146 pk bij 10.000 tpm leverde.Het maximum koppel is met 106 Nm daarentegen gelijk gebleven, bij nu een iets lager toerental van 9.250 tpm (was 9.500 tpm), maar het grote verschil is dat de (milieu)dippen volledig zijn gladgestreken. “We zijn heel erg benieuwd naar jullie ervaringen straks, het blok is echt veel sterker geworden”, zegt Wouter. “De oude was al niet bescheiden wat vermogen betreft, maar deze zit echt dik boven de waarde die Suzuki zelf claimt. We hebben ‘m zelf op de bank gehad en hij zat echt dik boven die 152 pk. Waarom ze het zo bescheiden hebben gehouden begrijp ik eerlijk gezegd niet, ik had het graag anders willen kunnen communiceren.”

Hoewel ik het helemaal met hem eens ben dat 152 pk niet echt wereldschokkend klinkt – is dát misschien juist wel de achterliggende gedachte geweest. Een 208 pk Streetfighter vindt iedereen waanzinnig gaaf om te zien, maar blijft een ontzettende niche omdat a) er een behoorlijk prijskaartje aan zit en b) het grootste deel van de motorrijders dat té intimiderend vindt. En dus heeft een motor met 152 pk een grotere
Dat neusje is echt supervet, helaas kan dat niet van het oldskool LCD display worden gezegd

Oog voor detail, kijk alleen al naar die print

Probeer het maar niet, dit zou wel eens lange tijd je uitzicht kunnen zijn doelgroep dan een motor met 180 pk, omdat die laatste meteen als een laagvlieger wordt gezien. Trouwens, nu we ’t toch over prijskaartjes hebben, om ‘mvoor de messcherpe prijs van € 14.999 (€ 13.149 BE) op de markt te kunnen zetten heeft Suzuki wel een concessie moeten doen: geen 6-assige IMU. Daarmee is niet gezegd dat de GSX-S geen elektronische hulpmiddelen heeft, die had ‘ie al en die zijn nu uitgebreid en verfijnd door implementatie van ride-by-wire gasklepbediening, maar dus helaas zonder IMU om alles hellingshoek afhankelijk te kunnen regelen. En dat is toch jammer, hoewel we het vanuit het financiële plaatje wel begrijpen. 

Zo bescheiden als Suzuki bij de fabrieksopgave van het inwendig dus stevig vernieuwde blok is geweest, zo extravagant zijn ze op de designafdeling geweest. “Messcherp en Klaar om te Knallen” is volgens Suzuki het doel van het designconcept van de nieuwe GSX-S geweest, een motor die uitstraalt de potentie van een Superbike-racer te hebben en als je ’t ons vraagt zijn ze daar zeker wel in geslaagd. De scherpe lijnen, de agressieve neus en het korte kontje spreken in dat opzicht boekdelen. Suzuki benadrukt dat in elke fase van de ontwikkeling de herhaalde computeranalyses en kleimodellen door levendige discussies tussen het ontwikkelingsteam en de ontwerpers Valt niet mee om in de polder een leuke bocht te vinden, maar ze zijn er dus welen modelmakers werd gevolgd om ervoor te zorgen dat de fiets een zo gespierd mogelijk uiterlijk zou krijgen, maar tegelijkertijd alles tot het minimale was teruggebracht.

Zo vrolijk als we van z’n uitstraling worden, zo deprimerend is het zicht dat je vanuit het zadel hebt zodra je de motor op contact hebt gezet en je tot de ontdekking komt dat in het bijzonder fraai vormgegeven display namelijk een ouderwets LCD display is gehuisd dat weinig contrast kenttussen de zwarte achtergrond en de blauwe cijfers en letters. Het contrast kan weliswaar eenvoudig worden ingesteld, maar zelfs de hoogste waarde is niet genoeg om te voorkomen dat door de zoninval de kleinere lettertypes niet af te lezen zijn. Met een TFT-kleurenscherm zou dat probleem zijn opgelost. En dat is jammer, want over de hoeveelheid informatie die af te lezen is en de layout van die informatie is weinig tot niets op aan te merken. In een oogopslag zie je de naast de gebruikelijke trip- en verbruiksmeters en brandstofvoorraad de gekozen rijmodus, de mate tractie controle en de geselecteerde versnelling, toerental en snelheid, terwijl de groen/oranje/rood LED’s boven het display je vertellen wanneer het tijd om op te schakelen is.