Zoeken

Test: 2021 KTM 1290 Super Adventure S

Ready to Race

17 februari 2021

Het eerste dat meteen opvalt als ik oog in oog met de nieuwe 1290 Super Adventure S sta, is de benzinetank die net als de 450 DAKAR RALLY machine en de 790/890 Adventure uit drie delen bestaat, waarmee de motor in vooraanzicht volslanker lijkt te zijn geworden. Het neusje is nog steeds onmiskenbaar KISKA KTM, het verschil zit in de koplamp waar ruimte is gemaakt voor de Bosch radar sensor van de adaptieve cruise controle. Het volslanke vooraanzicht is trouwens niet alleen het gevolg Na een overvloed aan regen in eigen land best wel lekker om weer eens te mogen vliegen. Naar Fuerteventura, want daar schijnt altijd de zon. Bijna altijd, 't schijnt er 2 dagen per maand te regenen, mag jij raden welke 2 dagen...van de 3-delige benzinetank, die langs het blok tot de hoogte van het carter doorloopt (wat de massa-centralisatie ten goede is gekomen), maar ook omdat het koelsysteem nu uit twee losse, naast het blok geplaatste radiateurs bestaat, voor elke cilinder een. Voordeel hiervan is dat de 1.301 cc V-twin, nog steeds goed voor een topvermogen van 160 pk – maar dan met schonere uitlaatgassen conform Euro 5, thermisch het hoofd veel beter koel kan houden. “Bij een V-twin is de warmtehuishouding van de achterste cilinder altijd lastiger dan de voorste, omdat die ook nog eens rijwindkoeling heeft. Met een enkele radiateur stroomt de koelvloeistof bovendien via cilinder 1 naar cilinder 2 stroomt en dan pas retour, waardoor de tweede cilinder dus minder koeling heeft”, legt KTM’s hoofd ontwikkeling Adriaan Sinke uit. “Met elke cilinder z’n eigen radiateur is het thermische probleem opgelost.”

Er is trouwens nog een derde reden waarom de motor in frontaalaanzicht voller oogt. De zijpanelen zijn zo gevormd om de warme luchtstroom van de radiateurs van je lichaam af te geleiden, waardoor het op een zomerse dag in hartje stad dus niet voelt alsof je in een Airfryer zit. Goed bezig van KTM, ware het niet dat de temperatuur in de bergen vandaag tot een graadje of 5 afzakt en samen met de stortvloed aan regen er niet alleen voor zorgt dat ik amper zicht heb door mijn beslagen crossbril, maar het bovenal behoorlijk koud begin te krijgen en ik het nu niet erg zou hebben gevonden de warme luchtstroom wél vol op m’n lichaam te hebben gehad. Komt bij dat de optionele handvat- en zadelverwarming uitblonk in afwezigheid. Jammer, want we hadden die vandaag maar wat graag willen testen. Wat we daarentegen wél goed hebben kunnen testen is de forsere ruit die eenvoudig
Waar je de 2021 versie direct aan herkent? Drie keer raden. Nieuwe ruit is eenvoudig in hoogte te stellen

Groter 7" TFT display met compleet vernieuwde interface en nieuwe knopjes aan het stuur

Alles wat in te stellen is wordt met grafische beelden ondersteund. Switcht automatisch naar donkere achtergrond

Verdomd handig opbergvakje in de tank, waar mooi een smartphone in past. Met USB aansluitpunt uiteraard
over een hoogte van 55 mm te stellen is en je goed tegen de elementen beschermt. Dat wil zeggen, tot op zekere hoogte, er zijn grenzen aan wat zelfs een goed scherm kan tegenhouden.

Dat looks kunnen bedriegen bewijst deze Super Adventure eens te meer zodra je op het zadel hebt plaatsgenomen en tot de ontdekking komt dat ‘ie in tegenstelling tot z’n volslanke looks juist een heel stuk toegankelijker is geworden. Zó toegankelijk dat ik voor het eerst mijn voeten stevig aan de grond kan zetten. Nou ja, één voet dan, beide voeten te gelijk is iets te optimistisch, maar die ene voet krijg ik nu wel plat aan de grond en dat is toch echt een unicum te noemen. “We wilden de nieuwe Super Adventure veel toegankelijker maken”, legt Adriaan tijdens de presentatie uit. “Nu hadden we dat kunnen realiseren door het zadel wat dunner te maken, maar we wilden niet inleveren op comfort. Door het stalen buisframe te vervangen door een aluminium unit kon de zithoogte met 11 mm worden verlaagd. Het zadel is daarnaast aan de voorkant smaller gemaakt, waardoor je gemakkelijker je voeten aan de grond kunt zetten.” Hoe belangrijk comfort is geweest wordt met een mooie anekdote onderstreept. “Onze projectmanager had met een de laatste prototypes een behoorlijke afstand afgelegd en was toen niet gecharmeerd van de foam in het zadel, dat volgens hem te zacht was. Een zacht zadel voelt in eerste instantie weliswaar lekker comfortabel aan, maar werkt op lange afstanden juist contraproductief. Dus is op het allerlaatste moment de voering van het zadel aangepast.”


Dit ziet er nog wel redelijk uit, maar geloof mij: het zou nog een heel stuk slechter worden met het weer, maar tegelijkertijd had dat niet beter kunnen uitpakken voor de Super Adventure. In erbarmelijke omstandigheden een goede indruk achterlaten spreekt boekdelen 

In de lage stand van 849 mm voel ik me echt prima thuis, maar als ik tijdens de eerste stop het zadel in de 20 mm hogere stand zet heeft die hogere zit toch de voorkeur, ondanks dat ik die ene voet dan net niet meer plat aan de grond krijg. De hogere zit is net effe wat actiever en daarmee lekkerder. Mocht trouwens geen van beide zithoogtes je bevallen, in de KTM PowerParts collectie zijn maar liefst 11 verschillende zadels opgenomen, variërend in afmeting en dikte, waardoor er altijd wel eentje naar je goesting bij moet zitten. Iets zegt mij dat ik de voorkeur ga geven aan de zwarteTrouwens, om nog even op dat subframe terug te komen, KTM heeft dat juist 15 mm langer gemaakt om meer ruimte te creëren voor de duopassagier. Ook de handgrepen zijn net effe wat steviger gemaakt.

Het tweede dat opvalt als je hebt plaatsgenomen op de nieuwe Super Adventure is dat je net effe wat korter op het stuur zit. Vijftien millimeter om precies te zijn, want dat is lengte die KTM het balhoofd naar achteren heeft geplaatst. Volgens KTM is dit gedaan om wendbaarheid van de Super Adventure te vergroten, om ‘m nog gemakkelijker van het ene op het andere oor te laten leggen. Daarnaast is het blok 2 graden naar voren gekanteld in het compleet nieuwe stalen vakwerk buisframe, dat trouwens slechts 10 kilo weegt, wat ervoor moet hebben gezorgd dat het voorwiel minder snel richting luchtruim wordt gelanceerd. Bijkomend voordeel van het naar achteren plaatsen van het balhoofd is dat bij gelijk gebleven wielbasis de achterbrug met 15 mm kon worden verlengd, waardoor er meer mechanische grip is ontstaan.

Vanuit het zadel heb je zicht op een compleet nieuw 7” TFT kleurendisplay, dat niet alleen een flink stuk groter is dan z’n voorganger, maar ook een veel gebruiksvriendelijkere interface heeft gekregen. Lees: fraaie graphics ter ondersteuning van wat je aan het instellen bent. Zo gaat bij het instellen van de veervoorspanning achter bij elke stap het kontje iets omhoog (of omlaag, al naar gelang je de voorspanning aan het verhogen of verlagen bent). Om zo snel en efficiënt met de rijder te kunnen communiceren heeft KTM ook de armaturen op het stuur compleet vernieuwd en nog gebruiksvriendelijker gemaakt. In principe werkt de bediening net als z’n voorganger, maar dan met meer mogelijkheden en bovendien nu rechts op het stuur een extra schakelaar voor twee snelkoppelingen, om bijvoorbeeld meteen de rijmodus of vering aan te kunnen passen, maar daar komen we straks nog op terug.