Test: 2021 Kawasaki Versys 1000 SE

“Je gaat het verschil echt voelen, daar ben ik van overtuigd”, zegt Kawasaki’s Marketing & PR man Frank Zoontjes aan de telefoon als hij het plan van de COVID-19 bestendige presentatie uitlegt. “Mijn collega die de motor heeft ingereden rijdt privé met het eerste model SE en die vertelde me na de eerste rit dat ’t hem meteen was opgevallen, hoeveel beter de Skyhook vering werkt.” Nu wil ik ongetwijfeld aannemen dat de implementatie van Skyhook technologie de elektronisch geregelde Showa vering nog beter heeft gemaakt, maar als ik de weersvoorspelling bekijk vraag ik me af in hoeverre we straks Biefstuk is best lekker, maar wanneer je dat elke dag voorgeschoteld krijgt smaakt boerenkool met (HEMA)worst voor de afwisseling minstens zo lekkerüberhaupt aan rijden toe zullen komen, laat staan het Skyhook systeem grondig te kunnen testen. Precies de week dat de motor voor ons beschikbaar zal zijn is namelijk vorst, regen en zelfs sneeuw voorspeld. Oer-Hollands (winter)weer, waarbij je liever thuis zit aan de haard met erwtensoep en worst dan er met de motor op uit te gaan. Laat staan daarna nog iets zinnigs over een motor te kunnen zeggen.

Wie tien jaar geleden had gezegd dat de Versys 1000 uit zou groeien tot de op-een-na best verkochte motor in het eenliter-plus Dual Purpose segment hadden we regelrecht voor gek verklaard, maar tijdens de Zoom-presentatie blijkt in 2020 maar één motor het beter te hebben gedaan: de vermaledijde BMW R 1250 GS. Of eigenlijk twee, als je de GS Adventure als apart model telt. En ergens begrijpen we dat wel. Niet alleen zijn we in tien jaar tijd gewend geraakt aan het idee dat een Dual Purpose motor niet per definitie een tweecilinder motor moet zijn – en dan nog het liefst een V-twin – sinds z’n metamorfose in 2015 heeft de Versys 1000 het juk van lelijke eend – in de beginjaren werd ‘ie vaak omschreven als de Multipla onder de motoren – van zich afgegooid Zo is het ook met perstripjes. Na altijd maar exotische oorden is gewoon thuis in eigen omgeving minstens zo lekker. Scheelt een boel reistijd en zo leuk is vliegen nou ook weer nieten is daarmee van een ‘vat vol tegenstrijdigheden’ tot een volwassen Dual Purpose motor uitgegroeid. Tot een motor die de rijcapaciteiten van een traditionele Toursport met de comfortabele zithouding en dito vering van een Allroad heeft vermengd. De Toursport geëvolueerd, met de tijd en het eisenpakket van de doelgroep is meegegaan.

Wat dat betreft hadden we gezien de weersvooruitzichten haast geen betere motor om mee te ‘moeten’ rijden kunnen hebben, maar toch. Rijden in erbarmelijke condities wordt geen enkele motor beter van en bovendien hebben we in het verleden met eerdere edities al genoeg pokkenweer voor de kiezen gehad om te weten dat je in dat soort omstandigheden blij bent met de Versys 1000 onderweg te zijn. Tenzij je iets op 4 wielen prefereert. De trip naar Hamburg van alweer drie jaar geleden, toevallig rond dezelfde tijd van het jaar, waar ik voor m’n gevoel het equivalent van 1 maand regen moest doorstaan, staat voor eeuwig in m’n geheugen gegrift. En dat was nog met de versie zonder
De SE in een notendop: KECS met Skyhook technologie. Da's alsof je aan een denkbeeldige haak bent opgehangen

De stickers op de panelen maken 'm een stuk fraaier. SE op de tank zodat iedereen meteen ziet dat je de meest luxe variant hebt elektronica, dus met deze versie zou het nog ‘minder erg’ moeten zijn, maar toch. Toch hoop ik dat Helga van Leur het ditmaal niet bij het rechte eind heeft.

Het grote (en tegelijkertijd enige) verschil tussen de 2019/2020 en deze 2021 Versys 1000 SE is de semi-actieve Showa vering waarbij Kawasaki Skyhook technologie heeft geïmplementeerd. Waar bij de gewone Showa KECS vering (Kawasaki Electronically Controlled Suspension) sensoren de veerbeweging monitoren en afhankelijk van de gekozen rijmodus de demping continue aanpassen voor een optimale grip en comfort, gaat Skyhook technologie nog een stap verder door de wielen aan een denkbeeldige 'Eye in the Sky' te hangen (vandaar de naam: Skyhook) en deze afstand op basis van de Roll, Yaw en Pitch van de motor constant te houden. Wat zich in de praktijk moet vertalen naar een motor die te allen tijde stabieler op de weg ligt. Kawasaki spreekt van een soepelere rit, een kleiner pitching-effect (naar voren gerichte rotatie over het zwaartepunt, ofwel het naar voren verplaatsen van het gewicht bij remmen en naar achteren verplaatsen bij acceleratie), een meer constant veergevoel en betere wegligging in bochten. Waarbij geldt: hoe slechter het wegdek, hoe beter dat je het verschil zou moeten voelen, maar dat ‘beter voelen’ is wel weer recht evenredig met de snelheid. Anders gezegd: hoe slechter de weg en hoe hoger het tempo, hoe beter je het verschil zou moeten merken. Prima als je bij 20 graden boven nul door de Pyreneeën aan het knallen bent, maar bij sneeuw, vorst en ijzel een heel ander verhaal.