Zoeken

Test: MV Agusta Superveloce 800

Roll the Drums

4 september 2020

Hou het blok echter op toeren op het glorieuze geluid van die iconische uitlaat en de Superveloce gaat er echt aan trekken vanaf 7.000 tpm, waarop dan al 72 Nm aan koppel beschikbaar is. Halverwege het maximum toerental en je zit al in het vette deel van de koppelkurve. Het is een echt verrukkelijk, vergevensgezind blok dat elk moment klaar staat om het voorwiel met een powerwheelie te liften, Niks geen knie aan de grond, flauwekul. Gewoon, zoals vroeger, Bam! En gas op die Lolliezeker wanneer je vroeg schakelt bij 11.000 tpm, wat je precies naar het midden van de koppelkromme terugzet als je het gas vol openzet in de volgende versnelling. De Superveloce is zondermeer al krachtig voor een middenklasse triple, maar voelt ook nog eens duidelijk sterker, en met meer plezier, dan de al indrukwekkende F3 – en bij het geluid van die melodieuze achtergrondmuziek, met een diepe, norse uitlaatklank die nog eens wordt versterkt door het inlaatgeluid als je op de motor zit. De motor levert oprecht indrukwekkende acceleratie, maar ook de rijdbaarheid op deellast is verbeterd – wat zeker heeft geholpen om de rit zo aangenaam te maken. 

MV had een circuit-gefocuste Custom rijmodus voorbereid waar ik niet echt vrolijk van werd, omdat de gasrespons een meer aan/uit karakter kreeg en ik extra motorrem kreeg waar ik geen behoefte aan had. De Race modus was wat het naampje al zegt en was nog gemener qua gasrespons, wat waarachtig onderstuur bevorderde – ik moest mijn lijn blijven aanpassen bij het uitaccelereren. De Sport modus daarentegen was ideaal en stelde me in staat om volledig te profiteren van de van het F3 rijwielgedeelte overgenomen honger voor snelle, ruime bochten, waar ze als een rots in de branding op het asfalt bleef terwijl door de Marzocchi vering alle oneffenheden werden opgeslokt. Met de plakgrage 180 mm Pirelli achterband en relatief vlotte stuurgeometrie was de Superveloce gretig om in een aaneensluiting van bochten in derde versnelling van het ene op het andere oor te worden gegooid – het is een zeer lichtvoetig pakket. De Sport modus met verminderde motorrem en vloeiendere gasrespons stelde me in staat om in snelle bochten vloeiend te nemen, waar de motor z’n reputatie waar maakte en
Brembo Monobloc met Bosch super-de-luxe bochten-ABS met alle tralala. Geluid kan André Rieu nog een puntje aan zuigen

Zul je bij een Jap niet meemaken, dat 't blok is gesigneerd door z'n ontwerper. Tuurlijk is 't maar een plaque op het blok, maar toch. Al eens bij 'n Honda gezien, of Yamaha? Kuip is open gehouden zodat je mooi zicht op het triple motorblok hebt
tegelijkertijd de lijn die ik had gekozen keihard vasthield. Het is een zeer vertrouwenwekkende rit. 

“Ik ben blij dat je dat hebt ontdekt”, zegt Brian Gillen als ik het waterniveau bij mezelf weer op peil breng eenmaal terug bij de fabriek na een uitdrogende dag in die 36° zon. “De manier waarop we de Sport mapping hebben opgezet, geeft je minder motorrem met remmen. Dus wanneer je de motor de bocht in remt, heb je niet automatisch de versnelling van de krukas die probeert de motor in de bocht te trekken als je aan het insturen bent. Als je dat doet met veel motorrem, omdat het contactvlak ten opzichte van het zwaartepunt verplaatst, wordt de motor nog meer in de bocht getrokken. Wat je dus hebt gemerkt met de neutraliteit van de motor in de Sport modus, is dat minder motorrem hebben als je het gas dichtdoet en instuurt, betekent dat de motor niet naar achteren wordt getrokken op de zijkant van de band en niet probeert de motor de bocht in te ankeren. Dat helpt je dus om vloeiend te rijden en in bochten het momentum vast te houden.” De ietwat aangepaste link van de achtershock, die een zachtere initiële respons in het eerste deel van de slag levert, voelde aangenaam op z’n taken berust toen ik nog half op een oor het gas tegen de stuit opende over ribbels in het asfalt. Comfort is een echter een relatief begrip – dit is een redelijk gefocuste sportfiets, zoals uit de naam af te leiden is. Maar de rijkwaliteit was volgens alle normen uitstekend, en niet alleen door rekening te houden met de aard van het beestje.