Test: BMW R 18 First Edition

Cruiser ongebruikelijk heeft de R 18 de keuze uit 3 rijmodi – Rock, Roll en Rain – die supergemakkelijk te selecteren zijn en verschillende settings van tractiecontrole en elektronische antihop combineren, met verschillende settings van gasrespons, ontsteking timing enz. Rain is precies wat het zegt – het is nog geeneens een Urban modus zo langzaam als ‘ie in deze modus oppakt. Roll is het equivalent van Street/Normal/Touring – pik er maar een uit – maar is wederom niet echt opwindend omdat de gasresponsRelaxt cruisen is niet z'n sterkste punt. En dat van de R 18 ook niet zo is afgevlakt. Rock zou op elke andere motor Sport zijn genoemd, maar is hier juist een ontzettend bruikbare modus die je ten volle van het gespierde karakter van het blok laat genieten, met een superieure edoch goed controleerbare initiële gasrespons. Uiteindelijk reed ik continue in de Rock modus, behalve in de stad waar ik naar Roll switchte. 

Het uitgesmeerde koppel, plus het feit dat zowel de 5^e als 6^e versnelling een overdrive ratio hebben die meer voor snelweggebruik zijn, maakt dat je snel tot de ontdekking komt het overgrote deel van de tijd in 3^e of 4^eversnelling aan het rijden te zijn, om op het enorme koppel te kunnen surfen – zoals het een echte Cruiser betaamt. Schakel echter door naar 6 en je kunt de hele dag 120 km/u cruisen (wensend dat cruise control was voorzien) bij slechts 2.650 toeren per minuut – nog niet de helft van het maximum toerental. Bij 1600 km/u, ofwel 3.550 toeren, beginnen zoals gezegd de trillingen weer tot leven te komen. 

Ondanks het forse rijklaargewicht van 345 kilo dat tot stilstand moet worden gebracht, doet het door Brembo ontwikkelde remsysteem wat het moet doen, hoewel het gebruik van de 300 mm schijf achter geen overbodige luxe is in het geval van een noodstop, of wanneer je tot het laatste moment wilt wachten voor in een haarspeldbocht het anker uit te gooien. Bij normaal gebruik is alleen de voorrem voldoende, mede ook omdat het een gecombineerd remsysteem is. Maar goed, want de achterrem zit (net als de schakelpook) op een onmogelijke positie. De slipperclutch zorgt ervoor dat de achterkant niet gaat stempelen wanneer je te
De enorme cilinders zitten de pookjes aan beide zijden in de weg. En dat is best lastig met remmen en schakelen

Dat remmen gaat 'm trouwens best aardig af, maar de achterrem is geen overbodige luxe

Toch wel een risico, zo'n open cardan. Zou BMW niet bang zijn claims vanuit de VS te krijgen, van bijvoorbeeld iemand die bijna is gewurgd omdat het sjaaltje er tussen kwam? We bedoelen maar, da's toch het land van de kat in de magnetron? enthousiast aan het terugschakelen bent, maar levert nog steeds een aangename hoeveelheid motorrem, een setting die zeer goed gekozen is. Dat aangename kan ook van de tractiecontrole worden gezegd, die voorkomt dat het achterwiel op het natte wegdek doorspint. 

Een ander punt waar de R 18 uitblinkt is de handling, die niet alleen voor Cruiser begrippen uitstekend is. Ondanks dat binnen no-time de voetsteunen over het asfalt aan het schrapen zijn – of juist dankzij? Ondanks de lange wielbasis is de R 18 supergemakkelijk en controleerbaar de bocht in te sturen, net als dat ‘ie moeiteloos naar de apex te sturen is – de volle gewicht in de strijd gooien om de motor van het ene op het andere oor te leggen op een bochtige weg is nergens voor nodig. Dit is een behoorlijke prestatie van de chassis engineers van BMW, die goed over de geometrie hebben nagedacht. Hetzelfde kan van de vering worden gezegd. De Showa voorvork is niet instelbaar, maar de goed gekozen setting absorbeert oneffenheden perfect, hoewel ik vermoed dat het gewicht van de motor hier wel helpt. De ZF-ontwikkelde cantilever achtershock was ik echter minder van gecharmeerd – oké, het is een hardtail, niet, maar iets meer dan slechts 90 mm veerweg was wenselijk geweest. 

De R 18 stuurt goed, opnieuw ondanks de lange wielbasis, maar geeft er de voorkeur aan om op het gas door de bocht te worden gestuurd. Rijdt in een hoge versnelling en de 19” Bridgestone voorband wil van onder je vandaan gaan, waar als je terugschakelt en op het gas blijft hij zich veel beter in z’n element voelt. Daarmee is niet gezegd dat je ‘m als een sportfiets moet rijden wat ‘ie niet is – zoals Markus Schramm het stelde, het was de missie van BMW om een Cruiser te produceren die niet zoals de anderen is, en het resultaat is een pure allrounder die prettig te rijden is, vooral dankzij die grandioze motor.