Zoeken

Primeurtest: Italjet Dragster

Cool en Praktisch

28 januari 2020

 

Dus na jaren Massimo Tartarini te hebben bemoedigd om eindelijk een 21e eeuw versie van de Dragster in productie te nemen, een gedachte waarmee hij meer dan 10 jaar heeft gespeeld, was ik super enthousiast toen in 2018 op de EICMA in Milaan twee 'wat-als' 125cc en 200cc vertakt teaser versies werden onthuld. En gezien de respons was ik niet de enige. De vraag was toen dan ook niet of, maar hoe snel de productie kon worden opgestart. Mijn Dragster toewijding leverde me een regelrechte primeur op,
Van welke kant je 'm ook bekijkt, het blijft pure porno op wielen

En ook nog eens best praktisch. Vering aanpassen is zo een fluitje van een cent 

Mooi rood is zeker niet lelijk
door als allereerste een half jaar voor de start van productie al met ‘m te mogen rijden, hoewel januari in Bologna betekende dat het ijskoud en behoorlijk mistig was – mist die pas tegen het eind van de middag met nog enkele uren daglicht zou optrekken. Dat was echter genoeg om bij een helderblauwe hemel en laagstaande zon zo’n 60 km te rijden op het pre-productie model van de 125cc langs de Via Emilia af naar het pittoreske bergplaatsje Dozza, waarvan de beschilderde huizen als een openluchtmuseum fungeren. Zeer toepasselijk, aangezien de Dragster eigenlijk moderne kunst op wielen is.

De Dragster is bovenal ontzettend praktisch, met een levendig motortje onder me dat gretig in toeren klimt tot wat voor m’n gevoel ergens rond de 10.000 tpm eindigt, wat zich op de vlakke stretches van de Via Emilia vertaalt naar een topsnelheid van 110 km/u op het kleine maar wel informatieve rechthoekige display. Trillingsvrij, dankzij de balansas die door de Piaggio engineers is ontworpen. Als ik de snelweg verlaat om de bebladerde bergweg omhoog te nemen heeft de 108 kg 125cc Italjet weinig moeite met de extra 85 kilo aan lichaamsgewicht die moet worden vervoerd. Wel duurde het even voordat de CVT transmissie het momentum in voorwaartse Er zijn van die momenten dat je winterse kou voor lief neemtbeweging om wist te zetten tijdens bergop wegrijd testen. Eenmaal op gang was het echter prima – hoewel nog een duo erbij waarschijnlijk te veel van het goede zou zijn geweest. 

Bij de meeste Dragsters zal het onwaarschijnlijk zijn dat er meer dan 1 persoon moet worden vervoerd en voor solo gebruik is het een cool, praktisch ding dat smal meer perfect gevormd is. Met mijn 1.80 mtr lengte voelde ik me behoorlijk comfortabel en redelijk rechtop zitten op het verrassend pluche 770mm hoge zadel, met voldoende ruimte voor mijn knieën. De voetplaten waren groot genoeg voor mijn maat 43 laarzen, maar iemand met veel grotere voeten zal moeten wennen z’n voeten aan boord te persen. Net als mijn oude Dragster heft deze herboren versie geen nerveus stuurgedrag wat je van een scooter met kleine wielen zou verwachten, wat zeker te danken is aan de naafbesturing. Deze man hebben we te danken dat de Dragster 17 jaar na dato uit z'n as herrijst. En diens vader natuurlijk, die verantwoordelijk was voor het oorspronkelijke concept. Denk trouwens dat je met die nieuwe toch echt veel meer de blits zult makenOndanks de koude temperatuur was het Pirelli rubber best snel op temperatuur en gaf het goede grip, hoewel er wel een paar momenten met de Dragster waren geweest op de klinkerwegen van Dozza dat ABS op deze 125cc wenselijk was geweest.

Tot twee of drie keer toe had ik dat het voorwiel even blokkeerde op plekken die de lage zon die dag nog niet had bereikt (en het wegdek waarschijnlijk net wel / net niet bevroren was). Buiten dat waren de remmen behoorlijk effectief en goed te doseren, maar dat neemt niet weg dat om vanaf 100 km/u een totaalgewicht van pak ‘m beet 200 kilo tot stilstand brengen je hard in de hendels zult moeten knijpen. De Bitubo vering was naar verluid nog niet optimaal afgesteld op deze testfiets, maar de relatief stugge setting achter was behoorlijk goed voor mijn gewicht. De voorkant daarentegen voelde behoorlijk zacht om oneffenheden goed te absorberen, maar dankzij de naafbesturing zakte de voorkant bij remmen slechts minimaal in.