Test: KTM 790 Adventure R
Lekkere rouwdouwer
Ik doe nog wel eens offroad-ritten op mijn KTM 450 EXC eencilinder. Ooit deed ik dat in de Ardèche, in gezelschap van BMW GS-rijders. Dat was voor mij uiterst vermakelijk. Voor hen wat minder. Ik kon vooruit blazen naar een leuke locatie, met een fototoestel klaar gaan zitten en kijken Offroad met een dikke allroad? Gaat best, zolang je vrienden hebt...hoe ze met de bakbeesten aan kwamen stuntelen. Dan had ik tijd genoeg om mijn fototas weer in te pakken,er achteraan te scheuren en ze voorbij te stuiven naar de volgende locatie. Maar vaak moest ik dan terugrijden omdat we met drie man zo’n 280 kg zware, omgekiepte Beier overeind moesten zetten. En toen er een boomstam over de weg lag konden de eencilinders eroverheen wippen, maar moesten we met stenen een oprit maken en met vier man de bolle boxer over de boom heen werken. Je snapt het wel, de meeste allroads zijn in het terrein als een sumo-worstelaar op een balletvloer: Koddig, te zwaar en erg onhandig.
Offroad genen
KTM is van oorsprong een echt offroadmerk. Toen de Oostenrijkers in 2003 met een tweecilinder allroad kwamen, de 950 Adventure, dropen de offroad-genen ervan af. Zijn opvolger, de 990 adventure injectiefiets, is zo ongeveer een icoon geworden. Daarna lonkte KTM meer en meer naar de BMW GS-rijders met steeds fraaiere, snellere en comfortabelere reismachines, waarmee mindere goden als ik al snel niet meer het terrein in durfden. Ik rijd in het dagelijks verkeer dan ook nog altijd op mijn 990 Adventure. De kritiek van de echte allroad- liefhebbers was bij KTM echter niet aan dovemans oren gericht. Het was dan ook heel snel duidelijk dat er op basis van het nieuwe tweecilinderplatform ook een allroad-versie zou komen: lichter, ruiger en weer écht KTM.
Tekst en foto’s: Peter Aansorgh