Zoeken

De hele grote Retro test

Retro, of Modern?

18 januari 2019
Zo’n beetje elk merk doet inmiddels mee met de retro hype. Als je nog kunt spreken van een hype, want het duurt alweer enige tijd en het einde is nog niet in zicht. Maar wat is nou precies de aantrekkingskracht van zo’n retroding, behalve natuurlijk het uiterlijk? Waar liggen nou precies de verschillen en vooral: wat doet dat met de motor?

Retro, het is niet meer weg te denken. Als je het niet zelf gemaakt hebt van een oude schoenzool hoor je er al eigenlijk niet meer bij, maar gezien de hele lifestyle die er omheen hangt, het uit de grond schieten van evenementen als Wheels & Waves, Swap Meets, Glemseck of Hell’s Race, kun je wel zeggen dat het heel erg populair is. Voor de grote massa kun je zeggen dat Oké, voor de deuidelijkheid zetten we ze even naast elkaar. Beginnend met Scrambler en Monster...dat een hang naar nostalgie is, naar vervlogen tijden en de periode dat men zelf nog een klein jongetje of meisje was. Voor jongeren die die tijd niet zo zeer hebben meegemaakt – al verandert dat vanzelf als ook jongere motoren ‘ouder’ worden – is het de aantrekkingskracht van het goedkoop een projectje beginnen.

Als je er op tijd bij bent kun je voor een prikkie een jaren tachtig motor kopen en die naar eigen inzicht omtoveren in je eigen meest waanzinnige creatie. Custombouwers zijn er ook in gesprongen en bieden hun vaardigheden aan om voor jou je motor naar wens te bouwen als je het zelf niet zou zien zitten. Of ze maken er zelf iets van wat elke fantasie te boven gaat. Inmiddels worden ook nagelnieuwe motoren direct al onder handen genomen door deze metaalkunstenaars, met uiteenlopende gevolgen. En de grens is heel vaag, ...door naar XSR en MT...dus alles kan, alles is probleemloos uitwisselbaar en te kruisen. Wil je een Scrambler, Brat, Bobber, Tracker, Caféracer, Chopper of nog anders? Alles kan.

Ook de fabrikanten hebben dit opgepikt en bieden nu elk minstens één, maar makkelijk ook meer, modellen aan die naadloos voldoen aan deze retro eisen. Met een klein beetje werk is er op basis van een bestaand model al snel een ding gemaakt dat erg aanspreekt en zich vaak ook goed leent er met volop verkrijgbare accessoires iets persoonlijks van te maken. De Scrambler is alleen al te koop in negen uitvoeringen en dan begin je pas… Yamaha maakt de XSR met een demontabel subframe zodat je er zelf naar eigen inzicht iets totaal anders van kunt maken. Hetzelfde geldt voor Moto Guzzi, zo’n beetje de retro avant la lettre. Triumph doet ook mee. BMW ook. En zoals we zien ook KTM en Kawasaki. Zelfs Honda heeft een waanzinnig ding in de vorm van de oer-retro: ...Z900RS en Z900...de CB1100.  Zonder moeite kun je zo een hele garage vol bij elkaar halen. 

De meeste fabrikanten spelen het slim en zetten dus op basis van een bestaand model een nieuwe machine neer. Zo kom je van de MT uit op de XSR, tover je van een Monster een Scrambler, kun je het rollend frame van de Duke ook gebruiken voor een Vitpilen en uiteindelijk wordt een Z900 een Z900RS. Natuurlijk met veel details, laten we vooral niet stellen dat het een gemakkelijk verhaal is, maar de gelijkenissen zijn er en daar wordt niet omheen gedraaid.  Toch zijn er ook verschillen en daar gaat het nu om. Na meerdere van deze motoren te hebben gereden, ben ik ooit al eens tot de conclusie gekomen dat die retro dingen wel eens een verbeterde versie van het origineel zouden kunnen zijn. Doordat de fabrikant er een schepje bovenop gooit, doordat er meteen een update wordt doorgevoerd, maar ook doordat je nou eenmaal anders zit en je hele beleving daardoor verandert. Zeker met de Z900 met alle wijzigingen die daarin zijn doorgevoerd (zie daarvoor het Kawasaki-gedeelte of het verslag van de introductie voor de details), zou je ...en als laatste de Vitpilen en Duke. Zie je de verschillen?echt makkelijk kunnen stellen dat je gewoon beter af bent met de RS dan met de standaardfiets. Agressie, piekvermogen en hardcore handling zijn een beetje opgeofferd voor midrange, beleving en comfort. En dat bevalt wel. Zijn motorrijders daarmee per definitie soft? Dat niet natuurlijk. Maar wat dan wel? Dat gaan we even uitzoeken.

Omdat er zoveel bomen in dit bos zijn hebben we besloten er wel een aantal bij elkaar te halen, om zo het spectrum een beetje te kunnen samenvatten. Maar ook omdat vier, vijf of zes keer hetzelfde verhaal ook zou gaan vervelen. Aan de andere kant hebben we niet nóg meer motoren kunnen nemen, puur uit praktische overwegingen. Bovendien: de BMW R nineT maakt gebruik van een blok dat we niet meer hebben in de R1200, Triumph gebruikt hun van oorsprong al retroblok van de Bonneville, die geen modern ontworpen tegenhanger kent en Honda maakt het zo mogelijk al helemaal bont door de CB1100 er speciaal voor te maken. Dus die hebben we links laten liggen. Maar we houden nog steeds vier merken over, met elk hun exacte tegenhangers. We hadden nog een set Yamaha’s kunnen nemen, maar daarvoor geldt hetzelfde als voor het duo wat we wel bij ons hebben.  Maar nu genoeg gepraat, laten we maar eens een stukje gaan rijden.

 

Tekst: Vincent Burger
Fotografie: Tom Haanstra (Target Press)