Test: Yamaha MT-07

Nou is het natuurlijk altijd goed in deze streek en inderdaad is letterlijk elke weg direct raak. Dat heb je nou eenmaal in een landschap als dit, dus stiekem is het wel een beetje decadent zeuren. Dat neemt echter niet weg dat we de route gewoon erg graag rijden, ongeacht welke motor we nemen. Zo heb ik ooit een Brutale 800 introductie meegemaakt die heel simpel van Malaga naar Ronda en weer terug ging, maar ook een Dunlop Trailsmart met een GS 1200 en ook zijn we hier geweest met ZZR, GTR en Z1000SX. Het is dus inmiddels ook een leuke referentieweg aan het worden. Toch zullen we de ervaring met de nieuwe MT-07 maar niet in het referentierijtje noteren. De reden: de wolk -met daarin zo ongeveer heel Spanjes zoetwaterreserve- komt in riviertjes van de berg af, met ons daarbij.

Maar voor het zo ver was hebben we eerst nog de nodige kilometers bij redelijk droog weer af kunnen leggen, wat toch net onze mazzel als eerste groep was. De groepen na ons troffen het al minder. Maar even genoeg over het weer, het gaat om de motor. De goede bekende Yamaha MT-07. Wie houdt daar nou niet van…. Sowieso is de middenklasse van elk merk omarmd door velen, voor Yamaha geldt het niet anders. Groot, klein, oud, jong, beginnend of ervaren, iedereen kan en wil hier mee omgaan. Dat geldt voor ons al evenveel, met dit soort motoren heb je gewoon enorm veel pret. Kan nog hard genoeg, is niet intimiderend en stuurt als een kolibrie. Maar tegelijk hebben we het wel over volwassen motoren met een afdoende hoge afwerking. Het gebrek aan stoorzenders in de vorm van een woud aan elektronica maakt het bovendien puur en eenvoudig, dit is nog ‘echt’ motorrijden en dat willen we graag.

Voor de MT-07 geldt dat altijd al evenveel, maar we hebben natuurlijk wel altijd wat te piepen. In dit geval houden we ontzettend veel van het blok en zijn vermogensafgifte, maar dat wordt een beetje overschaduwd door de relatief zachte vering die de pret uiteindelijk toch een beetje drukt. Nee, dan de XSR. Zelfde blokje, vergelijkbaar rijwielgedeelte, maar wél al een stuk puikere vering. Had me gevraagd welke je zou moeten kiezen dan had ik zonder twijfel de retroversie genoemd. Hetzelfde gold voor de 900cc driecilinder… tot dit jaar. Want wat doet Yamaha in 2018: zowel de MT-09 als de MT-07 krijgen een upgrade. En in het geval van de triple zelfs een heel serieuze in de vorm van een SP versie inclusief Öhlinsbehandeling. Nou maken ze het met de MT-07 niet zó extreem gek, maar evengoed wordt de motor wel aangepakt en opgefrist.

Tekst: Vincent Burger
Fotografie: Jonathan Godin, Alessio Barbanti, Yamaha