Test: Royal Enfield Continental GT en Interceptor

Het van oudsher Britse merk, dat in 1955 een dependance fabriek in India vestigde, in de jaren daarna een steeds groter deel van de productie naar India verplaatste om in 1970 definitief deuren van de fabriek in Engeland te sluiten, had als locatie voor de wereldwijde introductie van de twee nieuwe tweecilinder modellen gekozenEen mijlpaal in de geschiedenis van Royal Enfield. Benieuwd of ze van de Twins ook 950.000 per jaar gaan verkopen voor de surfplaats Santa Cruz aan de kust van Californië tussen Monterey en San Francisco – de eerste tweecilinder motoren die in India worden geproduceerd en de eerste straatfietsen van het land die harder dan 160 km/u kunnen gaan. Het was een bewuste keuze de introductie hier te doen, want het was de naoorlogse boom in motorrijden die een revolutie in de productie van Britse motoren tot gevolg had en Royal Enfield zich als een internationaal merk te positioneren. Nu hopen Lal en z’n collega’s dat opnieuw te doen met deze twee modellen die worden aangedreven door een compleet nieuw ontwikkelde 648cc olie/luchtgekoelde tweecilinder lijnmotor met 270° krukas, ontwikkeld door Royal Enfield India in samenwerking met hetstate-of-the-art technologiecenter in het Britse Bruntingthorpe. Ondanks dat het ‘slechts’ een 650 is, is het qua afmetingen een indrukwekkend motorblok dat het frame vult. Oehoe-oehoerend hard kwame zie doar ângescheurd. Oh nee, dat waren die andere Britten...De gepolijste carterdeksels matchen de verchroomde uitlaat, die dubbelwandig is uitgevoerd om het chroom te beschermen. Het is trouwens interessant om te vermelden dat Enfields performance partners S&S al een 865cc versie van het blok hebben geproduceerd, zonder daarbij aanpassingen aan de carters te hebben moeten doen. Het gerucht gaat dat er de komende vijf jaar nog een tweetal tweecilinder platformen zullen worden gelanceerd, elk met een eigen rijwielgedeelte en cilinderinhoud als deel van een 12-model bliksemaanval waarmee het Indiase bedrijf de wereldwijde marktleider wil worden het middenklasse motorsegment.

Dat is echter de toekomst, de 650 Interceptor en Continental GT zijn het hier en nu en twee dagen rijden met deze motoren over de spectaculaire bergwegen rond Santa Cruz heeft me geleerd dat de kwaliteit van Royal Enfield zelfs ten opzichte van de prototypes die vorig jaar op de EICMA in Milaan werden getoond met sprongen vooruit is gegaan. Geweldige aandacht voor detail, inclusief de manier waarop de oliekoeler en leidingen perfect in lijn zijn met de buizen van het frame. De schakelaars aan het stuur mogen er een beetje saai uitzien vanwege de afwezigheid van elektronica anders dan EFI en ABS, op een motor met ouderwetse gaskabel, ze zien er wel stevig en goed gevormd uit. Buiten de kabelboom die naast het balhoofd zichtbaar is, zit er amper een schroef, slang of kabel verkeerd en een aardig detail is het rempedaal van de achterrem die de looks van een schakelpook heeft, om de rechtse schakeling van de Dit is waar het allemaal om draait, de nieuwe 650cc 270° paralleltwin, de eerste in India geproduceerde tweecilinder. Goed voor een vermogen van 47 pk en 52 Nm koppeloriginele 750cc Interceptor na te streven, waarvan de productie eindigde toen de Royal Enfield fabriek in Engeland in 1970 sloot. Ook klassiek zijn de dubbele ronde analoge tellers, waarvan de snelheidsmeter van een klein digitaal display is voorzien waarin twee tripmeters, de odometer en het benzineniveau is ondergebracht, maar geen klokje of versnellingsindicator. 

Voor de internationale persintroductie had Royal Enfield flink uitgepakt met een rijdag voor elk van de twee modellen, om ons in staat te stellen beide modellen grondig te kunnen testen. Als eerste stond de Continental GT op het programma, die ondanks dat de clipons boven de kroonplaat zijn gemonteerd over een sportieve, ver naar voren zithouding beschikt. De reden dat het showroomdebuut van de motoren met vijf maanden was uitgesteld (ze stonden oorspronkelijk gepland voor verkoop in april dit jaar) was omdat het balhoofd 25mm naar achteren werd verplaats om de zithouding minder uitgerekt te maken. De testmotoren waren van een enkelzitszadel voorzien dat perfect bij het Caféracer design past, maar een blik op het eveneens
Retro in het kwadraat. Zie je dat blauw? Da's vernoemd naar Paul Ventura, de oud-Ducati engineer die op weg naar huis verongelukte

In 't wit stiekem toch wel 't mooist, deze Continental GT. 

Van welke kant je 'm ook bekijkt, 't is gewoon een gave fietsaanwezige model dat met het optionele duozitszadel met afdekkap was uitgerust gaf mij het idee dat dát het oorspronkelijke ontwerp is geweest, omdat het grotere duozadel over het subframe valt. Het zadel is lekker smal gevormd en met 793mm niet al te hoog geplaatst, waardoor ik met gemak beide voeten aan de grond kreeg en voor mijn 1,80mtr lengte een extreem comfortabele zit is ontstaan, met de knieën mooi in de uitsneden van de tank. In tegenstelling tot z’n sportieve zithouding is er amper sprake van druk op je polsen en schouders, aan het eind van de 240 kilometer lange rit voelde ik me totaal niet vermoeid, eerder opgewonden. 

Want de absolute ster van de show voor wat rijplezier op deze twee nieuwe Royal Enfields betreft is het tweecilinder motorblok dat bij beide modellen identiek is. Dit is een kleine motor – vooruit, middenklasse – die groot denkt. Het blok is echter slim genoeg ontworpen om alles te zijn voor alle rijders, zodat beginners en zij met minder ervaring met meercilinder motoren er de hele dag mee in zesde versnelling door de stad kunnen tokkelen als ze dat willen en het hyperflexibele motorblok dat zonder hikken of verslikken toestaat. Terwijl aan de andere kant van de performance schaal het een gewillige partner in crime is om over de bochtige wegen van de Een keertje nieuw asfalt zou geen overbodige luxe zijn. Maar ja, Trump zal belangrijkere dingen aan z'n hoofd hebbenCalifornian Redwood Forest op weg naar de Skyline Boulevard en de legendarische Bay Area pleisterplaats Alice’s Restaurant te jagen. Vooruit, je wordt er voortdurend aan herinnerd dat het ‘maar’ een 650 is, omdat het blok simpelweg koppel noch vermogen van een 900cc twin of zelfs 750cc twin heeft – maar dat is oké, want de Royal Enfield nodigt je uit om hard te werken om hard te gaan, wat ‘ie vervolgens dan ook doet. Gewoon optimaal gebruik maken van de lichte slip-assist koppeling en de precies schakelende maar wel ietwat stroeve versnellingsbak (misschien omdat de motoren nagelnieuw waren, direct van de eerste 3.000 unit pre-productielijn) om het blok op toeren te houden en je wordt beloond met een indrukwekkende performance van het 78 x 67,8mm SOHC motorblok als je ‘m twee of drie versnellingen terugtrapt.