Test: Harley-Davidson Fat Boy

Dat de Fat Boy zo duidelijk nieuw is, maakt de motor ook een soort kroon op het werk. De complete familie is nieuw en dat kun je duidelijk zien aan dit model. Alsof ze over de hele linie hebben uitgepakt, maar met de Big Kahuna nog even extra wild losgingen. Het is uiteindelijk toch wel een van de meest kenmerkende modellen, dus dan Hangen? Op een Harley? Ja.... je moet toch wat?mag het wel. Maar goed, genoeg over uiterlijk. Of althans, voorlopig.

Er zijn nog meer voordelen aan het overstappen van het ene model op het andere, je perspectief is namelijk ook anders. Geen beter vergelijk dan een direct vergelijk en direct is dan ook te merken dat de Fat Boy toch wel even een stukje anders zit dan de Softail Slim. Meer relaxed, meer ‘comfortabel, meer als een oude stoel. Ook typisch een zithouding waar iemand als Arnie helemaal blij van wordt, juist vanwege die onderuitgezakte zit. Is ook een zithouding waar je vanzelf mee onthaast. Het is gewoon niet voor te stellen hier met hoge snelheid nog lekker mee te zitten, terwijl je juist bijlage snelheid nog veel relaxter over de weg ploft. En dat terwijl hier dus wél het 114 Cubic Inch blok in zit… en dus de eerste keer dat je Leuk geprobeerd, dat incognito idee... maar blijf vooral oefenende snelweg op draait toch even de kraan opendraait.

Het is ook niet onmogelijk, maar op de kruissnelheid die het blok graag wil krijg je toch snel last van je liezen, als je je rijgedrag niet aanpast. Laten we zeggen dat ’t er best hard aan trekt…. Veel beter is het om ietsje –een klein beetje is genoeg- rustiger aan te doen en gewoon heerlijk relaxed je kilometers weg te tuffen, terwijl je geniet van het overschot aan newtonmeters. Zelfs al zou je die zesde versnelling net wat minder gebruiken, so what? Is overigens niet eens waar, want juist door dat machtige koppel kun je net zo goed gewoon in zes schakelen en nergens meer bij na hoeven denken. ’t Ding trekt toch wel. En des te meer krijg je misschien toch nog dat oude ‘pattapattapatta’-gevoel terug. Daar zal je naar moeten zoeken namelijk, het is niet makkelijk anno 2018 een luchtgekoelde twin te zijn…. Euro4 doet z’n ding en dat pakt niet voor iedereen even gunstig uit.  

Maar goed, zo lang we er mee rijden is er in elk geval één Harley die geen herrie maakt, laten we het dan maar positief bekijken. En doordeweeks een dijk afrossend is dat ook geen nadeel. Geen groter genot dan dit trouwens. Kan ook bij aardse snelheden en ook dan heb je aardig wat te doen. Voordat je de Fay Boy op een oor gelegd hebt moet er nog aardig wat water door de Maas stromen.
Zet dit nou eens naast de oude en bekijk het verschil. Bizar toch?

Laat het aan Harley over om voor de details te zorgen

Treeplanken, maar opnieuw weer anders dan de rest. Die wielen... dat kan er echt maar één zijn Buiten de eveneens toegenomen grondspeling (net als z’n familieleden) en massieve treeplanken is het namelijk ook net even wat moeilijker de motor een bocht in te wringen en dat heeft alles te maken met de twee forse aluminium schotels die we wielen noemen. Niet alleen hebben de velgen zelf een flinke massa, maar ook de maat van de voorband speelt ‘m in dit geval parten.

Dan was het met de Softail Slim toch een stuk eenvoudiger en neutraler… de Fat Boy rijdt het liefst rechtuit en wil dus pas met redelijk wat meer moeite een bocht door. Natuurlijk is dat ook wel leuk, zoals we de Breakout ook hilarisch vonden, maar het is toch een dingetje. In elk geval iets om rekening mee te houden als je er eentje op het oog zou hebben. Bovendien wil de motor zich ook nog stevig oprichten als je de rem erbij pakt. Nog weer een reden om toch vooral die achterrem scherp te houden. Dat is sowieso wel handig trouwens, de motor heeft maar één schijf voor. Weten we ook weer waarom we ook alweer blij waren met die dubbele schijf van de Fat Bob. Maar goed, Harley’s zijn nou eenmaal gemaakt om ook met de voet geremd te worden, dan kun je dat net zo goed ook gewoon doen. Je zit er toch al goed voor, vanuit het zadel is het forse pedaal prima te vinden en te bedienen. En door de treeplanken staan je voeten er ook altijd goed voor…. je hebt veel meer vrijheid om ze lekker neer te zetten dan op een set stepjes. 

Typisch zo'n weggetje waar je even goed voor gaat zitten. Hetzij in je luie stoel, hetzij in het zadel van je Fat Boy