Vergelijk: KTM 1290 Adventure R vs Ducati Multistrada 1200 Enduro Pro

Als KTM en Ducati zeggen dat het kan, moeten we het maar eens zelf proberen. Dat was het uitgangspunt en belangrijkste drijfveer om te vragen of beide motoren op noppenbanden geleverd konden worden. En zo geschiedde, beide machines netjes op gerafeld rubber. En wat een machines… het is niet moeilijk voor te stellen dat KTM de woestenij van Peru uitkoos om deze motor te introduceren en Ducati niet veel minder. Van KTM verwacht je het ook, dit staat heel dicht bij datgene wat KTM grootgemaakt heeft, de core business, oBraap. Een flatgebouw op hellingshoek, het blijft een leuke hobbyngeacht of ze nu veel meer inzetten op ‘normale’ motoren voor de Europese wegen. Maar Ducati en zand… da’s wel even wat anders. Toch staat hier gewoon een heul stoere eh… ‘Enduro’. Nog even met aanhalingstekens dan maar, om te wennen. Of moeten we het gewoon een Adventure blijven noemen, dat kan ook. Maar de boodschap is duidelijk: voor wie de Multistrada nog een stap te soft is, hebben we nu deze. Grotere tank, grotere wielen met spaken, kleiner ruitje om schade te voorkomen, aangepaste elektronica, andere uitlaat en bij elkaar heb je dus ineens dit. Klaar om KTM eens een poepie te laten ruiken op eigen terrein. Maar of dat lukt? Want die KTM is natuurlijk ook niet stil blijven staan, dat wisten we al en bewijst het merk keer op keer opnieuw. En wat de ingewikkelde zaken betreft staan beide motoren nog best dicht bij elkaar: full color TFT scherm,
Eh ja... beetje een ander design hebben de neusjes wel. Maakt ze ook wel herkenbaar

TFT is het toverwoord inmiddels, iedereen gaat om. Maar met een reden.

Voor op straat genoeg, voor in het zand ruim voldoende. Maar moet je die Duc eens willen poetsen...ontelbaar veel instelmogelijkheden, noem het maar op. Alles wat je niet zomaar mee naar de rimboe neemt. Of tenminste, als je van ouderwets wantrouwen houdt. ‘Stukgaatie’, kennen we die nog? Italianen en betrouwbaarheid in regen of andere versies die niet lijken op perfect zonnig Italiaans weer en strak asfalt. Mijlenver verwijderd van Skyhook en andere kreten. En dat neemt KTM nu juist over. Als dat maar goed gaat…

Allereerst mag je er weg mee zien te komen. En als we dat aan Ed vragen, is dat nog best een uitdaging. Nou is een Adventure sowieso nooit de kleinste geweest, maar met de extra grote 21 inch voorkant, offroad vering en de noppen om het af te maken, is opstappen nu echt een uitdaging. 890 mm zithoogte, goedemorgen. En al zijn er crossmotoren die over de 900 heen gaan, die hebben niet de 240 kilo massa of breedte die de Adventure R wel heeft. Beetje meer respect voor nodig dus. De Ducati doet het met 870 mm niet veel beter. Wel iets, wel merkbaar, maar het blijft aan de enthousiaste kant voor de gemiddelde motorrijder of hoofdredacteur.

Blijft trouwens wel een dingetje, die banden. Nou had Ed nog niet op de Adventure gereden en ondergetekende slechts op de Adventure S, de Multistrada in standaarduitvoering kennen we beide wél en dan is het wel even slikken als de motor bij de eerste de beste verandering van richting iets heel anders doet dan je zou verwachten. En dat terwijl je normaal veel meer stabiliteit hebt van een groter voorwiel. Dat geldt voor de 19 inch ten opzichte van de standaard 17 bij Ducati, dat geldt nog meer bij de 21 inch ten overstaan van de 19 op de Adventure. Je went er wel aan, dat rijdedrag van die noppen op asfalt. Kun je uiteindelijk toch flink vegenGekke is, eenmaal in een bocht gelegd krijg je inderdaad de stabiliteit waar je op rekende. Alleen heeft alles nu net een marge. Iedereen die weleens met noppen gereden heeft kan dat beamen, wij nu ook opnieuw: je hebt gewoon een grijs gebied. Daar blijf je negen van de tien keer ook binnen, maar je moet eraan wennen. Gelukkig gaat dat best oké en als je de volgende dag weer opstapt ben je het al bijna vergeten. Totdat je denkt de KTM eens tot het gaatje uit te melken: bij volle acceleratie wordt het voorwiel in vijfde en zesde versnelling zo licht dat het voorwiel het niet meer snapt. Geen goed idee dus en daar laten we het dan ook maar bij. Aan de andere kant vraag je je direct af hoe gaaf het zou zijn om datzelfde geintje nog eens uit te halen in een lege Sahara. Als de Dakarmannen het kunnen, kun jij het ook…met dit ding.