Vergelijk lichte middenklasse adventurebikes

Stap dan over op de Tracer en bereid je voor op een wereld van verschil. De Tracer is kleiner, lichter en meer afgetraind. En dan sta je zelfs nog stil. Van de vier is de Tracer met voorsprong de nieuwste en als dit de toekomst van deze klasse is, heeft de rest hun huiswerk voor zich uitgestippeld. O 
Familietrekjes zijn duidelijk zichtbaar. Dashboard is simpel en duidelijk, meer heb je niet nodig
 
Grappig detail volgens Ed: de 'Dark Side of Japan' komt volgens het serienummer uit... Frankrijk
 
Yamaha houdt nog steeds vast aan z'n speciale remklauwen. Achterkant is ook 'typisch Yamaha', maar wel lekker kort en strakm maar wat te noemen: de Yamaha doet het met een volle twintig kilo minder dan de V-Strom, de Honda is nog eens 15 kilo zwaarder dan de Soes. Dat is heel erg veel. Daarbij zwiept de Tracer er wel vrolijk 75 pk uit en je hebt al een heleboel verklaard. De motor is zichtbaar een stuk kleiner, maar dat maakt ‘m ook toegankelijker voor een breder (of moeten we zeggen ‘kleiner’, als in ‘minder lang’?) publiek.

Met een zithoogte van 835mm is het nog geen kleintje, maar de foto’s zeggen al genoeg: de rest is nog groter. Niet alleen dat, maar het zadel is ook smaller en dat draagt fors bij aan het gebruiksgemak en het totale ‘gevoel’. De massiviteit die de anderen nog tentoon spreiden is gewoon afwezig. Volgens de heer Smits is het ook eigenlijk geen allroad meer, maar dat idee hadden we bij voorbaat al laten varen dus dat kan kloppen. Zelfs Yamaha zelf schaart de Tracer onder het kopje ‘sporttoer’ met daarin de FJR als vlaggenschip, dus tel uit je winst. Zit overigens wel wat in, doe op de Tracer je ogen dicht en je voelt de overeenkomst. Alleen is ’t allemaal een flink stuk lichter. Het blok is opnieuw een staande twin zoals ook Kawa en Honda hebben, maar loopt net wat fruitiger en gretiger. OVerbruik

Hoogst: 1:19
Laagst: 1:22,2
Gemiddeld: 1:20,6p de snelweg is te merken dat het blok bij dezelfde snelheid meer toeren draait, wat bevestigt dat de motor net even wat korter gegeard is, wat ook binnendoor al opviel.

Samen met het gewichtsverschil en vermogen maakt dat de motor een heel stuk levendiger. Een uitgekiende geometrie en lichte bediening maken het verder af, de Tracer is van de vier veruit het meest in aanvalsmodus, klaar om zo veel mogelijk bochten ineens te verslinden. De vering sluit daarbij aan, de remmen doen hun werk perfect. Qua feedback levert de voorvork voldoende om elke centimeter van het wegdek te durven benutten en mocht het toch wat te enthousiast zijn, dan redt de dubbele schijf je met gemak uit de problemen. Volgens de directeur komt de Tracer nog het meest overeen met de Fazer van weleer, maar dan in tweecilinderuitvoering en ik kan me voorstellen waar dat vandaan komt. Verschil is wel dat de Tracer iets meer rechtop zit en het stuur hoger heeft staan, maar het idee is niet vreemd. De Tracer is net zo gericht op de verharde weg als enig andere ‘gewone’ motorfiets en staat het verst af van het originele ‘allroad’ idee. Dat je daarmee een waanzinnig wapen voor de Alpenpassen krijgt, is alleen maar mooi meegenomen.

Is het dan allemaal maar halleluja met de Tracer? Gelukkig niet. Is het hoogtoerige(re) karakter nog iets waar je overheen kunt stappen, de motor voelt zich solo zó goed dat je het je moeilijk voor kunt stellen dat dit zo blijft met een pak bagage en een passagier. Iets waar de Suzuki en Kawa zomaar de hand niet voor omdraaien lijkt de Yamaha toch minder te passen, al kunnen we dat uiteraard pas bevestigen als we het uitvoerig geprobeerd hebben. Dan is er nog de prijs: de Yamaha is veruit de goedkoopste niet, dat moet je willen accepteren. Voor de overige drie geldt individueel dat je veel motor krijgt voor relatief weinig geld en dat is al jaren fantastisch geweest. Daar heeft de originele V-Strom z’n bestaansrecht zelfs aan overgehouden en eerlijk gezegd is dat ook precies de Kawasakifilosofie. Yamaha ruilt dat in voor lichtvoetigheid en fun. En ten slotte is het ook steeds de Yamaha die als eerste bij de pomp staat. Natuurlijk is er nog makkelijk zat genoeg te rijden op een tankinhoud, maar het is wel de eerste die begint te roepen dat er weer een stop ingelast moet worden.

Zo ziet design anno 2016 er dus uit
 
En dat design is ver doorgevoerd. Startknop/killswitch went, maar is voor nieuwe rijders nog steeds een raadsel
 
Dikke alu achterbrug voor de Tracer. En een heel fris blokje. Letten we even op?

• Licht en wendbaar, lekker vlot blok, omvang en handling
• Instelmogelijkheden, snel op reserve (met nog zat over)