Ultieme Sporttourtest deel 2: 1290 Super Duke GT vs S1000XR

Nou is het natuurlijk een flinke kluif om de allrounder van 2015 te vergelijken met de nieuw bestempelde titelkandidaat van 2016 en daar is ons vermoeden niet onbevredigd: zowel KTM als BMW hebben zich met al hun toeters en bellen van hun beste kant laten zien en zijn Lol in het kwadraat beide inderdaad bovengemiddeld goed: op lange ritten zijn ze ideaal, op kort stuurwerk als een droom. Met of zonder bepakking, snel, langzaam, op een circuit of bovenop een Alp, geen van deze motoren draait er echt z’n hand voor om en dat maakt ze allebei tot toppers in hun klasse. Maar dat wisten we al.

Dat het ondanks de overduidelijke verschillen toch zo weinig zou schelen, is een verrassing. Een viercilinder versus een tweecilinder is altijd voer voor discussie. En in dit geval compenseren ze netjes elkaars tekortkomingen: trilt de één onderin, trilt de ander bij veel hogere toeren. Bottom power versus iets minder bottom, maar iets meer top power. Beide blokken zijn waanzinnig goed, maar niet perfect. En ja, dat zeggen we over het blok van een KTM, één van de meest ontwikkelde krachtbronnen van het moment. Het ding is krachtig en ontzettend goed bedienbaar, maar offert daarvoor wat smeuïgheid op. En dat geeft ook niet, want het is maar uiteindelijk is toch dit de ultieme Sport-Adventure-Tour killereen KTM en hoeft dus ook geen mietje te zijn. de BMW is direct afgeleid van een superbike en mag dus wat hees en rauw overkomen.  Zou je daar de MT-10 naast zetten dan wint de Japanner moeiteloos. Maar ja, die heeft zoals gezegd nog een paar andere kleine puntjes.

Geen van deze motoren is absoluut perfect en haalt honderd procent score, maar ze komen er stuk voor stuk wel aardig dichtbij. Wil je een pak kilometers wegwerken, dan kun je dat op elk van deze machines, net als stevig sturen, heel lang zitten (uithoudingsvermogen is ook een kwaliteit) en als het er op aan komt records breken. De Yamaha is een waanzinnig ding, maar is dorstig en heeft niet de scherpste remmen van het stel. Bovendien zijn alle ‘touring’ delen duidelijk accessoires en minder mooi geïntegreerd als die van de anderen. Aan de andere kant heeft ook BMW een extra rek nodig om de drie koffers op te kunnen monteren, maar dat zij  ze vergeven omdat ze het wel kúnnen en we stiekem verwachten dat dit een groeiende trend is die bij een volgend model ook toegepast zal worden. Dat de koffers wel veel meer van invloed zijn op het weggedrag is dan weer wel een klein puntje. We hebben er niet eens echt veel last van gehad, maar het is wel te merken; je wéét dat je met koffers rijdt, ook al kijk je niet naar achter. Dat lukt je bij de KTM niet, diens koffers zijn zo in het geheel opgenomen dat je in een oogwenk vergeet dat je ze mee hebt. Daarbij is het neusje van de GT zo ontworpen dat ook dat niet stoort en perfect in het design past, waarbij ook de 35-liter tank in is geïntegreerd. En daarmee scoort de 1290 Super Duke wel veel punten, evenals het compleet geïntegreerde elektronicasysteem dat alles wat er gebeurt in de gaten houdt terwijl jij je nog steeds op een gewone Super Duke waant. Zoals we ‘m een jaar geleden al reden en een jaar daarvoor nog eens. Op de weg is de GT nog steeds gewoon de Super Duke zoals je ‘m kent, ‘maar dan met koffers en een ruitje’. En dát is nou precies wat we zochten.

KTM 1290 Super Duke GT

Superduke...maar dan méér, combinatie van Supernaked en reiscapaciteit, alleen maar high-end spullen, afwerking

Je moet er van houden, 't blijft wel een twin

BMW S1000XR

Afwerking, uitgebreid optiepakket, reiscapaciteiten, bewezen globetrotter

Je moet de opties er nog wel bijrekenen, rauw randje, gevoel bij schakelen