Test: MV Agusta Brutale 1090RR

Sequels: hét magische toverwoord dat in Hollywood werd bedacht om het succes van een film verder uit te melken. Afgekeken van Britten, die sinds de jaren zestig om de zoveel jaar een nieuwe James Bond film lanceerden, leek in de jaren ’80 bijna elke Hollywood kaskraker op een vervolg tDan heet het RR 1090, dan weer 1090 RR of gewoon RR. Jongens, kunnen we het niet gewoon bij één naam houden?e kunnen rekenen. Silvester Stallone’s Rocky kreeg navolging in Rocky II t/m Rocky V, Rocky Balboa en Creed (hoewel technisch gezien die laatste film als spin-off moet worden gezien), George Lucas deed hetzelfde met Star Wars I t/m VI (ofwel de oorspronkelijke en de prequel trilogie), terwijl Police Academy met negen films de kroon spande. En hoewel het ongetwijfeld stuk voor stuk goede films zijn (als het je smaak is), toch komt er een moment dat je denkt: nu even niet. Dat is een beetje het gevoel dat we hebben als het op de MV Agusta Brutale aankomt. De motor werd door de Italianen in 2003 gelanceerd als naakte versie van de 750cc F4 en viercilinder evolutie van de Ducati Monster, net als de F4 de viercilinder evolutie van de 916 was, maar werd op een gegeven moment in korte tijd in zoveel veel variaties op de markt gezet dat door de bomen het bos niet meer te zien was.

Dat begon eigenlijk al direct met de oorspronkelijke Brutale 750 waarvan verschillende gelimiteerde edities uitgebracht, van Starfighter Titanium waarvan er 23 werden gemaakt tot aan de Mamba, America, CRC en Gladio van elk 300 stuks. In 2005 lanceerde MV Agusta de Brutale 910, dat was voorzien van het motorblok van de F4 1000 waarvan de cilinderinhoud tot 909 cc was verkleind. Omdat ‘ie anders helemaal onrijdbaar zou zijn geweest. Naast de Brutale 910 kwam er ook een 910R die een fractie meer vermogen had, waarna door Castiglioni en Co. in 2008 twee nieuwe versies werden gelanceerd: dEn dat uit de mond van de baas die ook als Eduardoraquette of De Raket te boek staat. Pfff...e 982cc Brutale 989R en de 1078RR, waarvan de cilinderinhoud 1.078 cc was. Met een opgegeven vermogen van 154 pk was de Brutale 1078RR op dat moment de sterkste naked op de markt.

Was het verhaal van de Brutale tot dat moment nog enigszins overzichtelijk, vanaf dat moment raakten we het overzicht kwijt. In 2010 werd de tweede generatie gelanceerd die uit een 982 cc 989R, een 998cc 990R en een 1.078 cc 1090R bestond, terwijl de ‘oude’ 1078RR eveneens leverbaar bleef. Twee jaar later werden de 989 en 990 al weer bij het grof vuil gezet en werd de Brutale 920 aan het gamma toegevoegd, als betaalbaar instapmodel van de Brutale range, terwijl de 1090R in twee varianten leverbaar werd die R 1090 en RR 1090 werden gedoopt. Een jaar later kwam de productie van de 920 echter al weer ten eind en werd kreeg de 1090 zijn laatste update, waarbij in de naamstelling het cijfer 1090 weer als eerste werd genoemd en de fietsen dus tot Brutale 1090, Brutale 1090R en Brutale 1090RR werden gedoopt. Al dan niet met ABS. Om de verwarring compleet te maken stonden die laatste uitvoeringen ook als Brutale, Brutale R en Brutale RR (dus zonder 1090) te boek. En dan zijn er nog de talloze Limited Editions die in de loop der jaren zijn uitgebracht.