Test: Ducati 1299 Panigale S
De perfectie benaderd
Inhoudsopgave |
---|
Test: Ducati 1299 Panigale S |
De perfectie benaderd |
Semi actief? Man, ik ben kapot... |
Conclusie |
Technische gegevens |
“Toen we de eerste 1199 Panigale lanceerden wisten we al wat z’n zwakke punten waren”, zo begint Ducati’s grote baas Claudio Domenicale, die speciaal voor deze gelegenheid zijn kantoor voor het zonovergoten circuit van Portimão heeft ingeruild, zijn korte speech. “Drie jaar lang hebben onze engineers gewerkt om de motor verder te perfectioneren, met deze 1299 Panigale als resultaat. Een resultaat dat bijna de perfectie heeft benaderd.” DWat zeg je, is het in Nederland nu koud, guur en nat?at de woorden van Domenicale geen grootspraak zijn blijkt al snel als de 1299 de eerste sessie over de baan wordt gestuurd. Portimão is vanwege z’n vele hoogteverschillen alles behalve een gemakkelijke baan, maar op de Panigale lijkt het alsof ‘ie een stuk korter is. Mooier dan dit kan bijna niet, en dan te bedenken dat de week hiervoor de WK Superbike wintertest volledig en letterlijk in het water liep.
Om te wennen aan baan en fiets heeft Ducati de Panigale in de Sport-modus gezet, waardoor alle veiligheidsfeatures waaronder het nieuwe hellingshoek ABS actief zijn en je dus haast bijna niet meer onderuit kunt gaan. De fiets voelt waanzinnig licht (en is dat met z’n rijklaargewicht van 190,5 kilo natuurlijk ook), is gemakkelijk op lijn te leggen stuurt ontzettend precies, maar dat kon van z’n voorganger tot op zekere hoogte ook worden gesteld. Het meest indrukwekkende verschil is echter het koppel van onderuit, waar je bij de 1199 onder de 7.000 toeren nog alle tijd had om je agenda even te checken pakt deze 1299 Panigale al bij lage toerentallen ontzettend goed op en wordt je niet meteen afgestraft wanneer je in een bocht een versnelling te hoog zit. Standaard is de 1299 Panigale met de nieuwe Pirelli Diablo Supercorsa SP uitgerust, maar voor deze test heeft Pirelli Panigale van de Supercorsa SC, de officiële band van het WK Supersport, de FIM Superstock 600 en FIM Superstock 1000, voorzien. In SC2 compound voor en SC1 compound achter om precies te zijn. En dat betekent grip, superveel grip.
Superquadro powerrr
Het extreme nóg extremer gemaakt: de Superquadro, nu goed voor 205 pk. Tweehonderdenvijf peekaa... uit een Twin!
En dat is geen overbodige luxe bij het tweede generatie Superquadro motorblok dat door Ducati wordt opgegeven voor een topvermogen van 205 pk bij 10.500 toeren en een indrukwekkend koppel van 144,6 Nm bij 8.750 toeren per minuut. Dat zijn 10 paarden meer en een toename van het koppel met 10%, maar veel belangrijker is dat in het gebied tussen de 5.000 en 8.000 toeren de toename in koppel zelfs 15% is. Om dat te realiseren heeft het motorblok een aantal aanpassingen ondergaan. Meest voor de hand liggend is de diameter van de zuiger, die naar 116 mm is vergroot. Dachten we dat Ducati met de 1199 de grens van o
Bekend gezicht, maar toch anders. De M50 Monoblocs zijn nu met het Bosch hellingshoek ABS uitgerust, de elektronische Öhlins vering is semi actief. Blufpoker is met de Panigale verleden tijd: in het display is de gereden hellingshoek af te lezen
Twee snelle medewerkers van Ducati: testrijder Alessandro Vaia die met de 1299 Panigale op Mugello 1'55.3 reed en CEO Claudio Domenicali, die ongetwijfeld de snelste CEO is
De vernieuwingen van de Panigale in een notendopvervierkante boring x slag verhoudingen al had opgezocht, doen ze er met de 1299 nog een kolenschep bovenop. De compressieverhouding werd naar 12.6:1 vergroot, het injectiesysteem werd aangepast en er werd een compleet nieuw uitlaatsysteem met dikkere uitlaatbochten voorzien. De titanium inlaatkleppen bleven met 46,8 mm gelijk, evenals de 38,2 mm uitlaatkleppen en de ovalen gasklep die een diameter equivalent van 67,5 mm heeft.
Naast de veranderingen in het motorblok heeft Ducati ook het rijwielgedeelte van de Panigale aangepast. Aan de voorkant is de balhoofdhoek met 24° een halve graad steiler gezet en de naloop met 4 mm naar 96 mm verkleind, terwijl aan de achterkant het scharnierpunt van de achterbrug met 4 mm is verlaagd. Hiermee staat de geometrie een stuk dichter bij de vorig jaar gelanceerde 899 Panigale, die ten opzichte van de 1199 Panigale een stuk wendbaarder is. Ook het verlaagde scharnierpunt van de achterbrug is voor de betere wendbaarheid gedaan. Van de stroomlijn is het neusje verbreed, het windscherm vergroot en zijn er grotere luchtinlaten toegepast. Ook de vorm van de zijpanelen is aangepast met een nu grotere luchtdoorlaat voor verbeterde afvoer van warme lucht, maar meest in het oog springend is het nieuwe – bijzonder fraaie – kontje dat de 1299 nog het duidelijkst van de 1199 Panigale onderscheidt. Volgens Ducati biedt het nieuwe zadel meer grip, evenals de nieuwe CNC gefreesde voetsteunen, maar daar is in Portimão niet veel van te merken. Het zadel en de voetsteunen bieden weliswaar genoeg grip, maar contact met de binnenkant van je been stevig langs de motor af is de Panigale als gevolg van het monocoque concept vreemd.
Amper voor te stellen het hier een week geleden tijdens de WK Superbike wintertest oer-Hollands winterweer was