Introductie Kawasaki Z1000SX
Nieuw Oostenrijks Peil
Inhoudsopgave |
---|
Introductie Kawasaki Z1000SX |
Deja vu met paraplu |
De tweede ronde, de tweede ronde... |
Nieuw Oostenrijks Peil |
Conclusie |
Technische gegevens |
Volgens Kawasaki moet de Z1000SX door alle aanpassingen in het motorblok onderin een stuk sterker zijn geworden en daar zouden ze best wel eens gelijk kunnen hebben. Op papier is het koppel slechts een fractie gegroeid naar 111 Nm (was 110 Nm), maar dat wordt nu wel bij een lager toerental van 7.300 toeren (was 7.800 toeren) vrijgegeven. O
Het in- en uitlaattraject is aangepast om de motor beter te laten ademhalen. De airducts in de kuip zijn om het hoofd koel te houden
Dit begint er meer op te lijken
Ziet er langs achteren nu stukken beter uit. Geen lompe beugels meer om de koffers aan op te hangen, maar subtiel in de handgreep verwerkt. Het zadel is lekker ruimen dele elimineren, omdat volgens de engineers van Team Green motortrillingen gewenst zijn als deel van het karakter van de fiets.
Een mening die niet door ons wordt gedeeld, bij 5.000 toeren worden de trillingen in de voetsteunen irritant, om zich daarna bij 7.000 toeren naar het zadel te verplaatsen en ik bij 7.5000 toeren het gevoel krijg dat mijn ballen ultrasoon worden vergruisd. Om vervolgens bij 8.000 toeren als dieven in de nacht weer te verdwijnen. Doortrekken boven de 9.000 toeren heeft trouwens weinig zin, hoewel de begrenzer pas in het vijfcijferige gebied ingrijpt heeft de motor gevoelsmatig al eerder z’n piek bereikt. In zesde versnelling brachten we het tot nét geen 240 km/u op de klok, wat hard genoeg was op de bij dit tempo nog best bochtige weg binnendoor, met wat meer vrije ruimte zitten snelheden boven de 250 km/u er ongetwijfeld ook nog in.
Ook rijwieltechnisch heeft Kawasaki enkele vernieuwingen aangebracht. Om meer in te spelen op het eventueel rijden met bagage en/of duopassagier is nu de veervoorspanning van de achterveer via een los reservoir eenvoudig aan te passen en om het sportieve karakter van de Z1000SX beter tot uiting te laten komen is in de 41 mm upside down voorvork nu een iets stuggere veer gemonteerd (92,5 N/mm >> 95 N/mm). Ook hiervoor geldt dat het moeilijk is in te schatten wat de verschillen met z’n voorganger zijn, maar behoudens het initiële vreemde insturen wat met het aanpassen van de veervoorspanning werd opgelost is er weinig op het stuurgedrag van de Z1000SX aan te merken. D
e motor stuurt precies zoals je zou verwachten, hij vraagt wel ietwat overtuiging om de bocht in te worden gelegd, maar ligt verder op rails en zal je niet snel voor verrassingen laten staan.Tenminste, zolang je niet aan het harken bent, want in het tempo waar ooit een Nederlandstalige band haar naam op heeft gebaseerd (nee, we bedoelen niet de Jostiband) geeft de Z1000SX al snel z’n grenzen aan. Vooral hard remmend de bocht insturen in combinatie met niet al te strak asfalt vindt de Kawa niet leuk, de voorkant wil dan vooral graag naar buiten gaan terwijl de achterkant onder acceleratie snel wil gaan pompen. Nu gebied de eerlijkheid ons wel te vertellen dat de vering rondom volledig instelbaar is, maar dat het ons de tweede dag aan tijd ontbrak om daar nog extra mee te experimenteren. À propos remmen, de Z1000SX is met Tokico monoblocs uitgerust (een primeur bij Kawasaki) en daarmee is het prima ankeren. De 300 mm schrijven met 4-zuiger radiaal gemonteerde remklauwen weten een goede vertraging te realiseren met een lekker direct gevoel in de hendel, terwijl het ABS als engeltje over je schouder meekijkt en ingrijpt mocht het onverhoopt nodig zijn. Wel was het zo dat bij extreem remmen het ABS snel ingreep bij de achterrem.