Test: KTM 990 Superduke vs Triumph Speedtriple R

Om het woordje veteraan wederom te vermijden, de eerste Speed Triple zag al in 1994 het licht en is in die zin ook niet echt een nieuwkomer. Toch is de Speed Triple R die wij reden met recht nieuw te noemen. De R is in 2012 geïntroduceerd en is behangen met diverse specs waarvan zelfs de meest doorgewinterde superbike adept van gaat watertanden.De vering is geleverd door het Zweeds Öhlins, een NIX30 43 mm voorvork waarbij o.a. de instelling van compressie en uitgaande vering losgekoppeld is en per poot instelbaar. Hierdoor hoef je dus maar één keer de compressie en één keer de uitgaande demping in te stellen. A

chter schittert de TTX36, een zeer begerenswaardige schokbreker die we eerder al tegenkwamen op de Ducati 1198 SP en de Triumph Daytona R. De versnellingsbak is opnieuw ontworpen voor meer precisie en een betere en snellere reactie op input van de linkervoet. Gesmede lichtmetalen velgen voor een aanzienlijke gewichtsreductie, Brembo Monoblocks voor in combinatie met uitschakelbaar ABS - op uiteraard beide wielen, een multi instelbare boordcomputer met o.a. instelbare schakellamp, bandenspanningsmeter, laptimer, brandstofmodule etc. etc.

Kortom een flinke lijst aan moois die wordt afgemaakt met een uiterlijk waar Doutzen Kroes een puntje aan kan, en zeker ook mag, zuigen. Kortom een motor met een meer dan compleet pakket, die zich alleen nog even moet bewijzen op één van de mooiste wegen van Europa. Stilstaand lijkt de motor in ieder geval de snelste en de mooiste. Meerdere malen hebben we meegemaakt dat een groepje motorrijders, tijdens de koffiepauze, de Triumph in het vizier krijgen en resoluut remmen en omkeren voor nadere inspectie en een lulpraatje over hoe mooi deze motor wel niet is. En daar is geen woord aan gelogen. Clichés als ‘smaken verschillen’ lijken bij de Triumph in zijn wit/zwart/rode kleurstelling niet van toepassing. Iedereen vindt ‘m gewoon cool en mooi. Zeker het zwarte motorblok dat wordt ingelijst door de witte bellypan en dito tank maken de Speed meer dan af.

De zithouding op de Triumph is ondanks het superbike stuur en zeker vergeleken met de KTM meer op sportiviteit gericht dan op iets anders. Met name het niet al te hoge zadel gecombineerd met de hoog en naar voren geplaatste voetsteunen zorgen voor een totaal ander motorgevoel dan de Superduke. Vergeleken bij een paar clipons is het stuur zeker breed en hoog.Vergeleken bij de Superduke is het een kleerhangertje met wat hendels en knoppen. Daarmee is zeker niet gezegd dat de zithouding op de Triumph verkeerd is, maar al bij stilstand kan je bijna voelen dat bij smaller werk als een serie haarspelden de triple het lastiger zal gaan krijgen dan de KTM. D

at het verhaal tijdens snellere en langere doordraaiers omgekeerd lijkt een logisch gevolg en is dat in principe ook wel, maar later meer hierover.

Eerder werd al beschreven dat de vermogensoutput van beide motoren, op papier en afgezien van een positief verschil op naam van de Triumph, op elkaar lijken. Ook in de praktijk bewijst het blok van de Triumph zeker niet onder te doen voor dat van KTM. De triples van Triumph staan natuurlijk al bekend om hun koppelrijke en lineaire motorblokken en dat is nu niet anders. Met een lekkere drie-in-lijn grom biedt de Speed Triple al vanuit de onderste regionen een smeuïg koppel, wat alleen nog maar meer wordt als de toerentallen omhoog gaan. Het alles of niets karakter van de KTM staat in contrast met het gebruiksvriendelijke karakter van de Triumph. 10 km/h rijden is net zo simpel als 100, het gashendel reageert soepel op de aanwijzingen van de hand van de bestuurder.

Ondanks de gebruiksvriendelijkheid is de Triumph wel een motor die correct geschakeld moet worden. Wegrijden in de zesde gang, a la GSX-R1000, is er zeker niet bij. Wel valt op wat een verschil van 17 pk in de praktijk kan betekenen. Niet om de Superduke een mietje te noemen, maar waar de gang er bij de KTM op een gegeven moment uit is en er moet worden opgeschakeld, daar gooit de Triumph er nog even een bult vermogen in waar U tegen gezegd mag worden. Even het gas erop op een recht stuk resulteert op de Triumph dan ook steevast in getallen van boven de 200. Wat dat betreft lijkt de opgegeven 135 pk een onderschatting. Het vermogensgevoel van de Triumph deed me direct denken aan de Superbiketest van een paar maanden eerder en dan nog het meest aan de Fireblade. Om maar even ergens mee vergeleken te worden.

• stabiliteit hogesnelheidsbochten/rij-ervaring op hogere snelheid subliem, design/afwerking, remmen (monoblocks + ABS)
• krap bochtenwerk, prijs