Introductie Suzuki GSX-R 1000

Ja, dat vijfkantige gat laat zich goed voelen!

Met het kelderen van het kwik bij de thuisbasis is het een aangename gedachte je te bevinden op het circuit van Monteblanco, onder de rook van Sevilla. Bekende naam, dit is hetzelfde circuit waar een jaar geleden de GSX-R 750 in zijn jongste incarnatie geïntroduceerd werd. Enige wat me wel enigzins weerhield van al teveel bejubeling vooraf waren de vraagtekens van Ed destijds bij de keuze van het circuit. En dus zijn we nu terug, niet voor een 750 maar een nog dikkere 1000. Voordeel is echter wel dat dit circuit, dat zelfs een officiele kwalificatie kent als Formule 1 testfaciliteit, veel opties kent en bij aankomst inderdaad is gekozen voor een andere, ruimere route. Niks aan het handje dus.  Tenminste, voor wat dat gedeelte betreft. Verder is het wel alweer maanden geleden dat een Nederlander enig tempo heeft kunnen maken, is de route dus nog onbekend, is het de eerste sessie voor Spaanse én onze begrippen nog koud en zal het nieuwe pak zich ook nog wat in vorm moeten rekken. Die 185 pk klinken ineens als meer dan genoeg. Veel meer dan een eerste kennismaking zit er die eerste twintig minuten dan ook niet in. Best lang, zo’n winterseizoen.  Maar toch valt er al wel iets te vertellen; de motor staat in eerste instantie volledig in straatsetting en is daarmee zo eerlijk als kan zijn. Dat is genoeg voor de meesten onder ons (‘de gemiddelde motorrijder’ welteverstaan) en heeft ook nog ruim voldoende ruimte voor verbetering. Na een paar ronden weet iedereen wel een beetje hoe het circuitje loopt (zó moeilijk is het ook weer niet) en kan begonnen worden aan een eerste oordeel. Kort en bondig: aan de motor ligt het niet. Het zijn meer de hobbels en kuilen op sommige delen van de baan en de manier waarop de GSX-R daarmee omgaat dan de motor zélf. Sommige collega’s vinden het dan ook direct tijd om iets aan de afstelling te doen, ik wacht liever nog een sessie totdat ik zelf ook mijn draai heb gevonden.

Het meest opvallende verschil voor de nieuwe, zó herken je 'm dus

Spinnewebben

Wie is toch die vent die telkens in mijn spiegels zit?Die tweede sessie valt er al een stuk meer op zijn plaats; de spinnewebben zijn weggetrokken en nu kunnen we gas gaan geven. De eerder genoemde hobbels beginnen nu ook echt een punt te worden, er valt weliswaar omheen te rijden maar dat betekent wel een langere lijn en dat willen we uiteraard niet. evengoed houdt de motor zich redelijk en valt dus op dat de standaardafstelling voor de verandering eens te stug is. Voor wat de rest betreft is de motor voornamelijk erg, heel erg stabiel en lineair. Al zijn er nog wat plekken waar nog gezocht wordt naar de juiste versnelling is dat eerder luxe dan noodzaak, de 1000 sleurt toch wel, wat je ook doet. Dat is ook de voornaamste reden dat er soms rustig geshortshift kan worden, dat scheelt weer schakelen op lastige momenten en heeft in een lange rechter het voordeel dat het toerenbereik zo het hele daaropvolgende rechte stukje in dezelfde versnelling kan blijven. Zorg dat de beginsnelheid hoog genoeg ligt en je verliest geen tijd, maar boekt enkel winst.

Nog meer winst krijgen we na een gesprekje met een van de technici na een verzoek de motor toch maar een haartje lichter af te stellen. Nou is ondergetekende Oude Bok geen veringgoeroe en derhalve graag wat behoudend, bovendien leert de ervaring dat veel meer dan ‘een tikkie’ met een BPF vaak niet eens nodig is, maar we stellen het maar eens voor. “Si si, dat kunnen we regelen. Gisteren heeft onze testrijder een circuitafstelling voor dit circuit samengesteld en die gaat precies die kant op. Zullen we dat maar doen dan?” Ah, dus er blijkt al zoiets te zijn? Doe maar dan, graag!  Zo gezegd wordt er hier en daar wat gedraaid (zie kader), de bandenspanning wat afgelaten en worden we weer de baan opgestuurd. Het verschil mag gemerkt worden, de motor is vol over de hobbels heen te jagen zonder het idee te geven er elk moment overheen te stuiteren en dus met meer vertrouwen op de ideale lijn te houden. Keerzijde is wel een iets beweeglijker rijwielgedeelte bij aanremmen, maar eenmaal insturend is er niets meer aan de hand.