Test: Kawasaki Z1000SX ABS Tourer

De weldenkende lezer zal nu misschien het idee kunnen krijgen dat we hier een Kawasaki te pakken hebben die het label ‘saai’ verdient. Eerlijk is eerlijk, dat waren ook mijn eerste gedachten tijdens de eerste meters. Met de rug recht omhoog, evenals het ruitje, het besef van de koffers achterop (breder dan de spiegels, dus pas op filerijders!) en de diepe, maar beschaafde brom uit de indrukwekkend gevormde uitlaten heb ik het gevoel dat de gemiddelde tourrijder mij een stuk begripvoller toezwaait dan de meer sportieve motorvrienden die ik tegenkom. Maar gloeiende! Is dit nou een Kawasaki die vooruit wordt geholpen door 1000 cc’s of kunnen we beter met z’n allen naar Beieren verhuizen? Misschien is het wel zo eerlijk om te vermelden dat deze op digitaal papier neergekwakte brei is ontsponnen uit het brein van uw ietwat vastgeroeste stukjesschrijver die de Z1000 nog niet verder heeft weten te sturen dan een lullig stukje snelweg. De sumiere waarheid is dat ondergetekende pas de helft van het verhaal heeft ondervonden. Kawasaki belooft de rijder op de SX een comfortabele reis naar de bochtige bestemming. Of deze nou 40 of 400 km verderop ligt. De zwarte groene biedt zo veel rust en comfort op het rechte asfalt dat het moeilijk te geloven is dat er nog flinke portie opwinding in het verschiet ligt.

Ruitje omlaag

Zodra het asfalt naar links of rechts afbuigende afwijkingen begint te vertonen laat de Z zijn andere gezicht zien. Niet vaak een motor zo makkelijk van oor op oor gelegd. De op in en uitgaande demping instelbare upside-down voorvering en de (jawel) Horizontale Back-link-gasschokdemper met traploos instelbare uitgaande demping en met stelring instelbare veervoorspanning staan op een Zwitsers niveau hun mannetje. De neutrale houding gaat niet ten koste van gemak en vermaak. De 190mm brede BT-016 achterslof voelt meer als zijn 160mm dunne neefje. Hoe is het mogelijk dat frivoliteit het kernwoord is als je dartelend een smal dijkje beslecht, terwijl een lekkere doordraaier (lees klaverblad, en nog een keer, en nog Imponerend, zwart en een dikke achterkant. Salsa in z’n genen een keer) als op rails kan worden afgerond. Natuurlijk, als het tempo echt omhoog gaat wordt het tijd de in standaard trim ingestelde vering wat aan te draaien, een compromis blijft wat het is. Maar als er een gulden middenweg bestaat heeft de grote K uit Kobe die met deze Z akelig dicht benaderd. De, uiteraard radiaal gemonteerde en door ABS ondersteunde, voorrem doet op een vertrouwenwekkende manier zaken zonder ooit bijterig te worden. Omdat de motor toch wel wat in de vering duikt als het anker wordt uitgegooid heeft de SX flink de neiging om zich op te richten. Gewoon doorknijpen en tegensturen is het devies. Het uitmuntend werkende ABS zorgt ervoor dat het rubber gewoon op het asfalt geplakt blijft, zodat u, de piloot, zich op belangrijkere dingen kan richten. Zoals bijvoorbeeld de 138 trappelende paarden of de 110 Newtonmeters die tot uw beschikking staan om u snel verder te helpen in tijden van stilstand. Het direct aanspreekbare  vermogen bevindt zich gevoelsmatig vooral binnen de eerste helft van het toerenbereik. Het vermogen kent echter een lineaire opbouw om een puntje aan te zuigen.

Het gas erop houden heeft dus wel degelijk zin, maar verder doorduwen dan 9000 toeren heeft weinig nut meer. Mocht je dat toch willen uitproberen, maak je bij 11000 toeren kennis met de begrenzer die doortastend, maar vriendelijk, zijn werk doet. Dat je op een ‘ 1000’  zit merk je echter toch het best binnen het gebied van 2000 tot 7000 toeren. Met gemak gooi je de athletische dikkerd de bocht in en met gemak katapuleert het rijkelijk aanwezige koppel je er weer uit. Het is zeker anders spelen dan met zijn broer de ZX-10R, maar op de snellere en minder snellere binnenwegen ligt het rijplezier misschien wel makkelijker voorhanden dan op de supersport. Kan ook een kwestie van smaak zijn natuurlijk, dat dan weer wel. Wat vaak overtuigender werkt dan smaak zijn keiharde cijfers. Bij de pomp kwamen we na bovengemiddeld enthousiast testwerk uit op een gemiddeld gebruik van net geen 1 op 18. Een net getal voor deze dikke duizend.