Test: Kawasaki Z1000SX ABS Tourer
Optillen en wegwezen
Inhoudsopgave |
---|
Test: Kawasaki Z1000SX ABS Tourer |
Optillen en wegwezen |
Ruitje omhoog |
Boodschappen doen en… gaan! |
Conclusie |
Technische gegevens |
Stukken beter dan het gemiddelde boodschappenautootje. Ook leuker, sneller, mooier, praktischer en meer bergruimte
Aangekomen bij de Kawasaki Importeur zie ik de Groene Kawasaki Z1000SX mét ABS klaarstaan. “Wat een bakbeest” is mijn eerste gedachte. Als ik word geholpen zeg ik:"Ik geloof dat ik voor die groene kom." Vragend word ik aangekeken, na even nagedacht te hebben zegt de beste man:"Oh, Motorfreaks, ja we hebben deze voor jullie klaargemaakt." Vervolgens wordt er een donkere variant van de nieuwe Z1000 voor m'n neus geparkeerd. Zwart dus. Door de (aftermarket) koffers is de zwarte Z1000 vooral een indrukwekkende
toerfiets ipv de sportieve naked, waar de letter Z in eerste instantie aan doet denken. Na een korte uitleg, die vooral de hendel voor het makkelijk verstelbare ruitje en de functionaliteit van de koffers betreft is het tijd om op te stappen.De bullige eerste indruk die de Kawa-zwarte Z1000 visueel weet te maken valt bij de eerste kennismaking tussen derriere en zadel direct weg. Het zadel voelt comfortabel aan, de voeten raken door het ergonomisch gevormde zadel makkelijk de grond ondanks de zithoogte van 820 mm. Het feit dat het stuur 10 mm dichter bij de bestuurder staat dan bij de basis Z1000 maakt het compacte gevoel af. De motor in deze uitvoering voelt, als je eenmaal hebt plaatsgenomen, kortom niet aan als een dikke logge motor, maar als een opstappen en wegwezen variant uit Japan. Ik durf te stellen dat elke beginner die met z’n ogen dicht op deze motor wordt getild zonder probleem weg durft te rijden om na het afstappen te schrikken van het zojuist bereden formaat. De 231 aanwezige kilo’s, inclusief sappen en gereedschapssetje, zijn er voor het gevoel heel wat minder, wat alleen maar bijdraagt aan het opgetild worden en wegwezen gevoel.
Berucht tweetal
Denk je echt even flink gas te geven. Word je nog binnendoor ingehaald
Gemak en comfort lijken ook na de eerste meters het talent van deze Z te zijn. Het blok voelt krachtig, maar vooral smeuig aan. De eerste indruk is dat Kawasaki heeft ingezet op koppel en dus gebruiksgemak ipv pure power. Het enige puntje waar ik nog enigszins aan moet wennen is de koppeling die wat abrupt oppakt. Verder is het eigenlijk vooral lezen en schrijven geblazen met de SX en hebben we na de eerste klein aantal kilometers al ruimhartig vriendschap gesloten.
De remmen spreken netjes aan zonder te happen of te bijten, ook de achterrem is makkelijk te bedienen en zorgt makkelijk voor voldoende remkracht. Het ABS zorgt ervoor dat het voor en achterwiel pas stil komen te staan als de rest van de motor dit ook doet. Gebruiksvriendelijkheid en comfort hebben hier het hoogste woord. Toch benieuwd hoe het beruchte tweetal ‘ 1000’ en ‘ Kawasaki’ zaken doen binnen dit concept. Een duo dat inmiddels aardig wat verwachtingen weet te scheppen.