Test Europese Superbikes

Wat je niet mist, van geen kant, is het staartje van de RSV4. Kontje kun je het met een beetje goede wil niet meer noemen, de manier waarop het 'duozitje' wordt gemonteerd gaat ieders verbazing te boven. Gelukkig is het ook even snel weer te demonteren, want hoewel er overduidelijk een poging is gedaan het er nog enigszins acceptabel uit te laten zien; een snelle blik op de gevinde derrière van de Aprilia zegt genoeg. Genoeg nu ook over het uiterlijk, zie dat witte maar eens mooi en streeploos te houden. Hoewel klein weet de RSV4 haar kontje zodanig hoog de lucht in te jagen dat een achteloze zwiep van een motorlaars vaak eindigt in een close encounter. Niet te missen inderdaad, de Aprilia is weer hoog dit jaar.

Dat is echter wel gelijk het geheim achter de universele zitpositie van de V4. Ondanks dat we eerder al geconcludeerd hadden dat de compacte opbouw goed was voor kleinere mensen, dankzij de hoog opgestapelde bouw kan ook een langere medemens als Peter Beljaars er prinsheerlijk op zitten. Niet gek dat voor hem de Aprilia qua zitpositie het hoogste scoorde. Wat de andere twee betreft houdt de BMW zich met zijn gematigde afmetingen keurig in het midden en bedient MV zich weer – nieuw design of niet- van een heerlijk ouderwetste 'kop omlaag, kont omhoog' zitpositie. Je zou denken dat die filosofie inmiddels wel enigszins ingehaald is door het meer compacte zitten van de meeste Japanners, eindelijk overtuigd van termen als 'handelbaarheid' en zorgen dat de motor zich maar
zo min mogelijk opvallend gedraagt inzake meer aandacht voor hard rijden over te houden. MV rijdt hard, ook al sta je stil. Heeft tegelijkertijd iets nostalgisch, maar aangezien MV welgeteld twee modellen maakt is het misschien een te grote stempel op het merk. Dat je één van je modellen de F4-treatment geeft oke, is helemaal niks mee. Tijdloos ding, moet je dus ook vooral aanhouden. Zie een Ducati 916 bijvoorbeeld, die past nu nóg makkelijk tussen de 1198's en Streetfighters. Je weet wat je koopt en wil je iets anders, dan neem je een 1198. MV staat nu wat synoniem aan Oude School. Betekent in een bocht ook dat je juist bij de F4 voor je gevoel het diepst moet gaan voordat je je meniscus bijschaaft. Zelfs de torenhoge RSV4 is makkelijker op kniehoogte te krijgen.

Sta je nietsvermoedend wat sap bij te vullen in Schleiden, word je plots geattendeerd op het feit dat het sinds kort verboden is om zittend op de motor te tanken.
Iets met gevaar voor omvallen en resultaten uit het verleden of zo. Oei, da's klote. Vooral omdat het niet de eerste en zeker niet de laatste keer is als er een RSV4 met de club meerijdt. Los van de prestaties en of hij het goed doet of niet, tegen drank kan ie pertinent niet. Keer op keer is het de Aprilia die het eerst aangeeft nieuw sap nodig te hebben en vraagt dan ook gelijk het meeste. Waar BMW met zijn 200 pk het zelfs schopt tot 1 op 17.6 weet de V4 het te presteren een 1 op 9.4 te laten noteren. 'Ready to race' of niet, dit is gewoon bizar. Op zo'n manier ga je je dus echt afvragen of je er wel graag genoeg mee rijden wil. En wordt het dus irritant als je niet meer de motor tussen knieën heen en weer kunt wiegen inzake ook die laatste druppels in de tank te krijgen. Kan toch zomaar een kilometer schelen.

En dat wil je stiekem toch, zodra je weer opgestapt bent en verder rijdt. De RSV dóet gewoon iets met je. Was het eerder al verbazend om te ontdekken dat de Aprilia niet zo snel is als de andere twee, de verrassing komt vooral door het feit dat je je wel snel voelt. Zoals de V4 er vanuit lage toeren aan trekt en blijft trekken,
daar kan een vier-in-lijn toch niet tegenop. Daar komt nog het typische Apriliagevoel bij, alsof elke arbeidsslag je persoonlijk op komt zoeken en je een eerlijke schop onder je kont geeft, zo strak lijkt het allemaal in elkaar te zitten. Dat gevoel gaat nog iets verder, want ook in de bak is het trefzeker, maar enigszins stug. Beetje veel nieuwigheid, lijkt het. Maar goed, liever trefzeker dan te soepel en daardoor een raadplaat. Hetzelfde zullen de fabrikanten uit beide landen gedacht hebben over de remmen. Driemaal Monobloc, dankuwelzeerbeleefd. Wat nou exclusief? Het lijkt wel alsof je met minder niet eens meer remmen kunt als je dit trio zo bijeen ziet. Niet helemaal waar, maar dat geen van drieën onder wil doen voor de rest staat buiten kijf. Remmen doe je anno 2010 met één vinger, zeker op straat. De overige uitrusting is men het echter niet over eens. Was het tot voor kort nog haast verplicht  Zomer, zon, bochten en BMW. Wat wil je nog meer? de zaak af te toppen met een radiale pomp, kiest juist MV weer voor een wat gewoontjes lijkende axiale. Dat daar weinig mis mee is, blijkt vervolgens wel uit de voren die je ermee in de straat trekt als je een keer zin hebt. Wat dat betreft is de Aprilia net ietsje toegankelijker; je hebt net wat meer gevoel bij wat je doet dan op de nietsontziende F4. Toch ga je er in veel gevallen maar voorzichtig mee om, 'want geen ABS'. En dat is tekenend; nog maar kort geleden was ABS echt té 'BMW' en té not done om ook maar over te peinzen met een sportmotor en had je in nattigheid vooral heel erg veel pech en moest je dus maar gewoon oppassen. Niet raar dan dat uitgerekend BMW wederom op de proppen komt met antiblokkeer op de RR. Wél raar of op zijn minst opvallend is dat datzelfde BMW ook op remgebied de overige twee volledig aftroeft. Denk je dat je MV hapt, dan heb je nog niet op de S1000 gereden. Mensenkinderen wat vertraagt dit! En dankzij het digitale beschermengeltje met alle vertrouwen ook. de killercombinatie van radiaal rondom, monobloc én ABS brengt remmen op een geheel nieuw niveau. En denk trouwens niet dat doseerbaarheid op de achtergrond wordt gedrukt, welnee, ben je mal. Die ene vinger is in het geval van de BMW van tijd tot tijd nog grof geschut.

Verbruik

Wie zich een fiets van twintig mille kan veroorloven kan ook makkelijk een tank benzine betalen. Wie 180 paarden de vrije teugel geeft moet niet mauwen om die paar liter meer brandstofverbruik. Lekker belangrijk. Enkele van de velen kreten die met regelmaat worden geroepen zodra het onderwerp brandstofverbruik bij supersports wordt aangehaald. BMW maakt echter gehakt van dit soort kreten, door te laten zien dat én een ongekend vermogen (notabene het meest van allemaal) én een vriendelijk brandstofverbruik wel degelijk samen kunnen gaan. Niet alleen goed voor de portemonnee, maar het voorkomt tevens dat je niet na elke niesbui alweer bij een benzinepomp moet stoppen. Moet je natuurlijk geen RSV4 in je gezelschap hebben...