Introductie: Suzuki GSX1250FA

Persoonlijk ben ik meestal gecharmeerd van een wat hogere zit. Alle beschikbare motoren in Girona stonden in de lagere zadelstand van 805mm, waaronder trouwens niet echt veel ruimte is om spullen mee te nemen. Ondanks de hogere voorkeur over het algemeen, beviel de lage stand goed. De zit voelde gelijk goed. Met 1.80m zijn beide voeten dan stevig op de grond te plaatsen. De zit zelf is redelijk rechtop en relaxt met het stuur op een fijne afstand. De knieën omsluiten fijn de tank en er is een klein gevoel van in de motor te zitten. De volle kuip geeft een goede bescherming. Ondanks dat de ruit niet zo groot als we wel vaker op sportieve toerfietsen tegenkomen, geeft deze genoeg bescherming. Je hoofd zit niet uit de wind, maar ook niet in de turbulentie met bijbehorend extra windgeruis.

Al van de eerste meters valt gelijk op dat het gewicht van de motor minder aanwezig is dan mogelijk de cijfers vermoeden. Samen met de relaxte zit geeft de GSX1250 een vertrouwd gevoel. Een gevoel dat redelijk snel als sneeuw voor de zon verdwijnt. Wat trouwens tevens beïnvloed wordt door de omstandigheden. Bij Spaans weer mag je misschien al snel aan zonnige en warme oorden denken, maar de winter die ons in Nederland drie maanden lang in zijn greep heeft gehouden beperkte zich niet tot onze regio maar hield ook flink thuis in Zuid-Europa waardoor de omstandigheden minder ideaal waren. Sterker, eerder de week had het nog flink gesneeuwd waardoor de wegen – vooral in de ochtend – er nog verraderlijk nat bij lagen. Tel daarbij op dat er behoorlijk wat vuiligheid op het asfalt lag – onder andere door de flinke storm die heeft huisgehouden in grote delen van Europa en doordat er druk gewerkt werd om die schade te herstellen – wat resulteerde in regelmatig het voelen glijden van de motor. Een toch wel wat voorzichtige rijstijl was het resultaat.

Hoewel je als merk geen invloed hebt op iets als het weer werd het ochtendgedeelte van de route daar toch behoorlijk door beïnvloed. Het was vooral het (krappere) bochtige deel van de route. Gecombineerd met de toch wat rustige rijstijl viel daardoor op dat de GSX1250FA het dan toch iets moeilijker heeft. Helemaal vanzelf de bochten door gaat het niet. Heel soepel heen en weer sturen gaat wat moeizamer en je blijft aan het werken om de GSX1250 de bocht door te krijgen. Iets wat we ook al merkte op de Bandit 1250.

Het middag gedeelte was meer op het lijf geschreven voor de GSX1250. Geholpen door betere omstandigheden, al bleef het soms toch nog oppassen voor gladde omstandigheden. Daarnaast waren het snellere en ruimere bochten en lange doordraaiers. Het element waar de GSX1250 zich goed bij voelt. Ondanks het gemakkelijke sturen, blijft wel merkbaar dat het omgooien meer moeite kost en de motor enige tekenen van onderstuur vertoont en wat meer ruimte in een bocht gebruikt dan strak sturende motorfiets. Maar misschien dat het ook wel door de omstandigheden komt en uiteindelijk valt het erg mee.