Eerste test: Yamaha Fazer8

Het snelle uitstapje op de snelweg wordt meteen afgestraft met een file zoals we ze anno 2010 ook steeds vaker overdag aantreffen. Een hindernis die zonder noemenswaardige problemen wordt genomen. Even van baan verwisselen omdat men je geen ruimte geeft gaat gemakkelijker dan met een winkelwagen laveren in de gangpaden van Albert Heijn, het is enkel de koppeling die langzaam roet in het eten gaat gooien. Hoewel voorzien van een kabelbediening is deze namelijk niet écht vederlicht te noemen. Onder normale omstandigheden geen probleem, maar na 286 bedieningen in tien minuten wordt het een heel ander verhaal. Ook de versnellingsbak is onder deze omstandigheen niet het toonbeeld van souplesse, niet in de laatste plaats dankzij de – traditionele – Yamaha-klak waarmee we worden verwend zodra de eerste of tweede versnelling wordt geselecteerd. Eenmaal op tempo schakelt de bak echter als roomboter op een croissant, waarbij je ongestraft de koppeling links kunt laten liggen. Een lichte tik tegen de pook in combinatie met het kort laten vieren van de gaskraan is dan voldoende om een volgende versnelling te selecteren.

We vervolgen onze route richting het land van Maas en Waal, waar het lijkt alsof men nog nooit van Pluvius heeft gehoord. De zon strak aan de hemel, het asfalt heerlijk droog en dus mag de Fazer8 laten zien wat hij allemaal in z’n mars heeft. Hoewel je al snel harder zult rijden dan je gevoel je ingeeft heeft de motor niet dat ‘scheurijzerige’ wat zijn grote broer duidelijk wel heeft. Powerwheelies zijn niet aan de motor besteed, tenzij je rond de 6.500 toeren bewust met het gas ofwel de koppeling gaat spelen. De motor stuurt neutraal en is eenvoudig van richting te veranderen, hetgeen niet vreemd is gezien zijn wielbasis van 1.460 mm, balhoofdshoek van 25º en naloop van 109 mm, maar moet wel de bocht in worden gestuurd. Geen oogknipperend zenuwachtig stuurgedrag dus, en dat komt de fiets alleen maar ten goede. In ons geval vertaalde het zich naar een bovengemiddeld hard tempo waarmee we het Limburgse landschap doorkruisten.

Links: Best wel imposant rijwielgedeelte, zeker de fraaie banaanvormige achterbrug. Rechts: Flinke ankers, maar het weer liet het helaas niet toe die maximaal te benutten. Gelukkig krijgt de versie voor Nederland en Belgie ABS. 

 Hoeveel zetten we erop dat vanavond het meeste wit niet wit meer is? Onder deze omstandigheden is het echter de vering die duidelijk laat merken dat alles een grens heeft. De slingerachtige weg langs de maas heeft meer pukkels dan een McDonalds verslaafde tiener, waardoor al snel de achterkant van de motor begint te pompen. Hoewel de motor wel zijn lijn weet te houden en het geen enkel moment écht gevaarlijk werd is dit niet het rijgedrag waarmee je bij de Fazer kunt thuiskomen. Daarbij moet wel worden aangetekend dat een tempo van 150+ op een 60-weg je anno 2010 heel andere problemen zal kunnen opleveren. Om ook bij dit soort snelheden de motor tijdig tot stilstand te brengen is de Fazer voorzien van dubbele 310mm remschijven met radiaal gemonteerde mono block remklauwen remklauwen van voren en een enkele 267mm remschijf langs achteren. De niet instelbare 43mm upside down voorvork veert bij extreem hard remmen flink in, maar heeft met 130 mm veerweg ook dan nog voldoende reserve. Het lukte ons in ieder geval niet met aanremmen de voorvork door te laten slaan. Het door ons gereden preproductie model was niet voorzien van ABS, wat meteen het grootste verschil is met de fiets die straks bij de Yamaha dealer zal staan. Yamaha Nederland heeft er namelijk voor gekozen de FZ8 en Fazer8 alleen met ABS te gaan voeren.