Ducati dubbeltest: 1198 en 1198S

Nou wordt de Duc vaak bestempeld als redelijk raceklaar, geen land mee te bezeilen als je niet vol er voor gaat en zo…en dat klopt. Tot op zekere hoogte. De Duc wordt absoluut beter als je harder pusht. Dat is ook de opzet. Het doel van het hele ding is dat je er zo hard mogelijk mee knalt. Alleen… dat betekent niet dat er bij minder kampioenswaardige snelheden niet mee gereden kan worden, integendeel. Al bij lage snelheden is het gevoel aanwezig dat je fantastisch aan het rijden bent. De zithouding, weliswaar sportief op de voorzijde gericht (en dit meer dan de Japanners die iets…verder doorontwikkeld zijn wat zithouding betreft. Met de 999 was Ducati eenzelfde weg ingeslagen, om met de 1098 op veler verzoek –helaas- snel weer terug te keren naar bekende houding) schept vertrouwen en spoort je aan. Dat is dan ook de reden dat het al die jaren zo goed gewerkt heeft; de focus op de voorzijde geeft je het gevoel een te zijn met het voorwiel. En álles werkt daarin mee; ook de vorm van de tank, ook de vorm van de kuip. Nu is de motor van zichzelf al smal; dit is een eigenschap van Ducati die zéker niet onder stoelen of banken gestoken wordt; men is er trots op en dus zal je merken dat de motor smal is ook. De kuip sluit zich daarbij netjes aan en voor je het doorhebt heb je het idee met een aalgladde ‘silberpfeil’ offe…rood..of wit… op pad te zijn. Zit je zoals je zitten moet dan is de windbescherming nog best te pruimen en in die cocon is het best goed toeven. Een autobahn-jakkersessie richting pension later leven we alledrie nog, al stapt de Ducatirijder toch net met wat meer ‘uuunnnnhhh’ af dan de derde man op de RSV4.

Ankers

Wat je ook kiest, in geen geval zul je hoeven twijfelen aan de capaciteiten van het ankermanagement. Zowel de witte als de rode fiets zijn voorzien van Brembo Monoblocs en daar kunnen we inmiddels kort over zijn. inmiddels worden deze remmen meer en meer als standaard gevoerd door meerdere merken en dat geeft ons de kans er enigszins aan gewend te raken. Wil echter niet zeggen dat ze daardoor minder indrukwekkend zijn; moet je maar eens proberen in de stromende regen een botsing met je voorganger te voorkomen. Je weet meteen weer waar schoon ondergoed voor uitgevonden is. Hier zit dus ook al geen verschil, behalve een heel licht waarneembare trilling bij het aanleggen van de remmen bij één van de twee. Zó licht zelfs dat de twee medereizigers het niet bemerkten. Nou ja, kan gebeuren.

Waar zit ‘m dan wél het verschil? Die vierduizend euro moeten toch érgens verstopt zitten. Had dit ons gevraagd vóórdat we de motoren weer inleverden en we hadden unaniem gezegd dat dit in het blok zit. Zoals Chris zeer geod samenvatte ‘het is ongeveer het verschil tussen een 1098 en een 1198’. De rode S reageert net wat feller, zet grotere stappen en is voelbaar krachtiger dan de witte; alles zou verklaarbaar zijn met een paar cc’s extra longinhoud en wellicht een net wat scherper afgestelde injectie/gasrespons/ontsteking. Maar zo is het dus niet. Spitten we de technische gegevens door, dan zullen ook wij toe moeten geven dat de 1198 en de 1198S motorisch……niéts verschillen. Geen spat. Geen haar. Nada. Waaruit maar weer eens blijkt wat inrijden voor effect kan hebben. Twee verschillende motoren, geprepareerd en ingereden door verschillende mensen en voor je het weet sta je als kritisch motorenrijder in je natgeregende hemd.

Ed's Relaas
Terwijl de temperaturen voorafgaand aan onze trip de twintig graden Celcius nog ontstegen daalde het kwik dat weekend nog harder dan een ijspegel op de Kilimanjaro. Niet bepaald ideale weersomstandigheden dus om twee fietsen van dit kaliber met elkaar te vergelijken, of toch wel? Per slot van rekening was de test als straattest ingepland, en ook de gemiddelde koper van een 1198(S) zal ooit met dit soort weersomstandigheden te maken krijgen. Strikt genomen hadden we het niet beter kunnen treffen dus, hoewel dat niet de eerste gedachte was die in ons opkwam nadat we met 7 graden boven nul in ijzige regen toch maar even besloten te schuilen in een van de spaarzame overdekte Abri's die Duitsland rijk is. Daarnaast was op de heenreis nog geen vuiltje aan de lucht geweest en hadden we onder zomerse omstandigheden de fietsen aan de tand kunnen voelen, terwijl ook de terugreis het kwik alweer snel aangename temperaturen aan kon wijzen.
Drie dagen onder de meest extreme omstandigheden rijden met de 1198 en 1198S brachten ons echter een conclusie, dat gevoel en werkelijkheid mijlenver uit elkaar kunnen liggen. Hoewel we rijtechnisch bezien geen verschillen konden ontdekken tussen beide fietsen was het toch telkens de 1198S waar onze voorkeur naar uitging. Terwijl, gevraagd naar de verschillen, dat moeilijk onder woorden te brengen was. Met het grootste gemak liet de witte 1198 zijn neus in tweede versnelling het luchtruim verkiezen, terwijl eenzelfde powerwheelie op de rode 'S' 'living on the edge' was. Net als de remmen, die bij de witte bijterig maar bij de rode als extreem bijterig werden ervaren. Sterker, het verschil in vermogen was dusdanig voelbaar dat we ervan overtuigd waren dat de 1198S naast DTC en DDA ook 5 extra paarden ter beschikking had. Totdat...