Op fietse: Kamperen Motorfreaks style

Vincent:

Een trip van meerdere dagen, dat moet het nabije buitenland zijn. Kamperen, ok.. belangrijkste is de aard van de trip: veel binnendoor kronkelen. Dus stem ik mijn keuze daar op af en ga voor iets licht en wendbaars. Supersport? Niet veelzijdig genoeg. Naked? Neh, saai. Bij de gedachte 'supermotard' beginnen mijn ogen al zachtjes te glinsteren en tegen de tijd dat ik KTM 690 kan bedenken breekt mijn gelaat uit in een grote grijns. I-de-aal. Enige kleine probleempje zou evenueel de snelweg kunnen zijn, maar die wordt per definitie zoveel mogelijk gemeden. Bovendien wordt er in (kleine) groepjes gereden, dat moet de kruissnelheid net voloende drukken om binnen het werkgebied te komen.

Met slechts een kleine toevoeging geschikt voor een wereldreis

Van het moment dat je oog in oog staat met het ding wéét je gewoon: dit wordt dikke pret. Een kort proefritje leert al gauw dat 165 kilometer per uur er met gemak inzit, wat betekent dat ook de eerste snelwegkilometers geen probleem moeten zijn. Zeker niet in een groep. Bagagerol netjes aan de duohandgrepen en je blijft over met zeeën van ruimte om te zitten. Wat overigens nodig is; verschillende wegsituaties vereisen bij deze motor verschillende zitposities. Blijf je op snelheid voorop zitten, dan wordt je dat duidelijk gemaakt door een flink slingerende voorkant. Schuif je hammen echter iets naar achter en poef- je hebt een strakke rit. Wat verder voorop wordt het zadel ook iets smaller, wat weliswaar minder comfortabel is, behalve als je op één oor ligt. Oftewel; een nogal actieve zitpositie, en op een lange zit als de komende dagen is dat een welkome optie.

Wat je ook terstond zo veel mogelijk doen wilt, zo ontzettend leuk is het om met een motor als deze onbehouwen een bocht door te vegen. Wát een ontzettende kick. En dan maakt het nog weinig uit of je de klassieke Supermotard-stijl aanhoudt of voor de verandering af en toe eens kiest voor de Xaus-aanpak. Je lacht je suf.

Betekent trouwens niet dat sneller werk minder leuk is. De KTM is gewoon een bochtenbeest, snel of langzaam. Maar hoe krapper, hoe meer de machine in zijn element komt. Aanremmen, inkantelen en gasgeven zodra je dat goed acht. En dat is snel, want vanaf de eerste keer dat je ontdekt wat dikke klappen onder helling met de achterzijde doen, wil je ook daar méér en meer van. Nog een bonus? Als het nat wordt, gaat dat extra goed… De Dunlop heeft het er maar zwaar mee. Bij elke arbeidsslag voel je, als je het goed doet, de achterband centimeters toegeven. Dat het daartussen een hele poos stil blijft (het is immers een ééncilinder) geeft dan net weer voldoende gelegenheid zijn grip te hervinden voordat de volgende mokerslag komt. Bij elkaar resulteert dat in een heel controleerbare zijdelingse beweging. Controleerbaar….en meesterlijk verslavend. Zodanig zelfs, dat op het moment dat Arco op zijn BMW- supertanker een hairpin miscalculeert, ik het niet kan helpen om letterlijk schaterlachend binnendoor te sturen en hem het nakijken te geven. Kinderlijk eenvoudig.

Nóg meer schaterlachen doe je trouwens op regelmatige basis; telkenmale als je opduikt bij een benzinepomp. Slechts een snelwegsprint onderweg huiswaarts kon het verbruik onder de 1 op 20 laten zakken; daarvoor laat de KTM waarden van gemiddeld 1 op 23 zien, tot zelfs 1 op 27,8 aan toe. En dat mét injectie, mét bagage en mét het juiste ‘lurk aan het gas’-kronkeltraject. Méésterlijk!

En echt bang dat de motor wellicht het eindpunt van de toch niet zou halen hoef je niet te zijn; de motor is heden ten dage dermate betrouwbaar dat de tijd van ‘draaiuren tot het volgende onderhoud’ verleden tijd is en gewoon vervangen kan worden tot een kilometerinterval. Zeker als je in ogenschouw neemt dat de zesbak het fietsje probleemloos voortsleept tot 180 kilometers per uur (op GPS). Dat doe je bij normaal gebruik niet, dus in feite rij je altijd met een dikke marge, wat gebruikt vermogen betreft. En hoe groter die marge, hoe langer iets heel blijft.

Kan best zijn dat een GSX-R onwijs hard loopt, kan best zijn dat een BMW hele bergketens aan koppel heeft, maar als deze gedurende de tocht niet meer dan 6000 toeren hoeft te draaien en de kruissnelheid niet hoger ligt dan 110 (en minder op sommige trajecten)…wat heb je daar nog aan? Anderzijds is de KTM in zijn element, maar dat betekent niet dat dat het dan ook is. Indien nodig is nog meer dan voldoende potentie aanwezig om ook in het werkgebied van de anderen waardig tegenstand te bieden.

Ideale kampeertourmotor? Ik zou het wel weten…

Verbruik

•  min: 1 op 27,8
•  max: 1 op 19,4
•  gemiddeld: 1 op 23,3

Wie zegt dat motoren per definitie meer gaan verbruiken als ze injectie krijgen heeft kennelijk nog nooit met KTM te maken gehad. Wat de Oostenrijkers met de 690 laten zien ontstijgt echt alle verwachtingen; een gemiddelde van 1 op 19,4 zou al meer dan welkom zijn; KTM neemt daar geen genoegen mee en zet dit enkel als 'standje slurp' in de boeken. Alsof je nog niet vrolijk genoeg zou worden van het rijden met het machientje, dan drukt het afrekenen bij de pomp het finale argument erdoor.

En nu allemaal naar de winkel.