Op fietse: Kamperen Motorfreaks style
Pagina 4
Edwin:
Hmmm keuzes maken….. niet altijd mijn sterkste kant, zeker als ik de ‘tijd krijg’ om het besluit te maken. Tripjes maken – korte of lange – is mij niet vreemd, en ook al op verschillende motoren gedaan. Blijft lastig, zeker omdat het aanbod groot is. Ach… laat ik eens gek doen. Alhoewel gek? Een type die verschillende eigenschappen combineert en redelijk enig in zijn klasse is, misschien is dat nog geeneens zo gek. Comfort gecombineerd met het jezelf gemakkelijk maken met betrekking tot meenemen van bagage. Niet te groot – zoals een toerbuffel - en niet te klein. Qua inschatting geschikt voor lange rechte stukken, maar ook bochtige wegen. Kortom kijken of ik alles waar de keuze van af kan hangen in 1 is te proppen en eigenwijs als ik ben, ook wil ‘afwijken’ in de keuze van mijn collega’s. Na wikken en wegen valt mijn keus op de Honda Deauville.

Toch is het zéker geen gek idee
Bagage moet op zich geen probleem worden door de geïntegreerde zijkoffers. En omdat ze geïntegreerd zijn wordt de motor ook niet gelijk erg groot. Oké.. bij het ophalen van de Deauville bij Honda Nederland zie ik toch dat ik me daar iets in heb vergist. Ach ja… de breedte valt in principe wel gewoon. Wordt het door nauwe doorgangen manoeuvreren, hoef ik me daar nog geen zorgen om te maken. Eerst maar eens de bagage in de koffers proppen, het rijden zie ik later wel. Toch niet zo groot die koffers. Alleen mijn slaapzak neemt al één zijkoffer in beslag. Gelukkig valt de hoeveelheid spullen die ik meeneem verder mee en kan behalve het tentje alles in de koffers. Voor wat eten/drinken en kaartmateriaal toch ook maar de tanktas mee. Niet geheel noodzakelijk maar het hij zit niet in de weg op de Deauville en het is gewoon handig voor dat soort spullen. Nog meer gemak voor de mens, zijn de opbergvakjes waarvan er 1 afsluitbaar is. Daar kunnen genoeg kleine spullen als papieren, shag enzovoort in. Kortom ook al valt de kofferruimte iets tegen, veel gedoe met betrekking tot bagage heb je niet. Op dat punt is mijn keuze dus geslaagd.
Ander punt is het comfort. Hele dagen op de motor waren ons beloofd. Met een gedeelte op de snelweg, snelle verbindingsroutes en bochtige stuurweggetjes. Windbescherming is dan wel een belangrijk aspect op het gebied van comfort. De volle kuip belooft dan ook veel goeds en ook hiermee word je niet teleurgesteld. De benen zitten volledig uit de wind en ook het lichaam. Vooral als je de verstelbare ruit in de hoogste stand zet. Met mijn 1.80 zat ik wel net op het randje van helemaal uit de wind zitten of er net in maar dat heeft ook zijn voordelen dat je kan kiezen wat je wilt. Met de ruit in de hoge stand is ook gewoon op topsnelheid – ongeveer 180-190km/u – te rijden. Naast windbescherming, biedt het ook bescherming als het regent. Toch wel een comfort om behoorlijk droog dan nog te kunnen rijden. Verstellen van de ruit gebeurt handmatig en als je door hebt hoe het moet, gaat het ook redelijk snel. In de lage stand zat mijn hoofd in de volle wind, maar nog steeds was het erg comfortabel. Ook nu ging op hoge snelheid rijden met het nodige comfort. Voordeel van de ruit in de lage stand is dat als het warm is je tenminste nog iets verkoeling krijgt en naast de regen werden we ook getrakteerd op 30 graden Celsius en hoger. Toch wel handig zo’n verstelbaar ruitje. Ondanks dat ik in het begin dacht dat het zadel te zacht zou zijn om een hele dag vol te houden, viel dit gelukkig mee. Sterker nog, eigenlijk heb ik nergens last van gehad. Ook het punt comfort is geslaagd.
Niet geheel onbelangrijk bij zo’n kampeertocht is de ‘fun-factor’. Op zich niks mis daarmee… tenzij de rest van het gezelschap toch de wat meer sportievere motoren heeft. Op de snelweg is het goed bijhouden, maar sportief over de kronkelweggetjes mis je al snel het vermogen en vooral de grondspeling. Het was dan ook vaak behoorlijk aanpoten op de Deauville om in het spoor te blijven van het gezelschap. Hoog in de toeren blijven en echt werken in de bochten – met het nodige schraapgeluid – en nog steeds wordt het gat met de andere groter. Toch neemt dat het plezier totaal niet weg, dan doen zij maar even wat rustiger aan of wachten ze maar even bij een kruising ofzo. Voor het stoppen hoef je niet te rekenen op superstoppers, maar voor het ‘normale’ gebruik voldoen ze uitermate. Helemaal het ABS. De werking is ‘gebruikersvriendelijk’ en dat geeft toch gelijk weer wat meer vertrouwen om ook nog stevig te remmen als het regent. Als er trouwens iets rustiger wordt gereden dan wordt het plezier wel groter. Dan blijkt hoe gemakkelijk de Deauville stuurt, ondanks dat het gewicht van deze motor niet gering is. En met het andere comfort wat hiervoor al is gezegd, kan je ook nog eens gemakkelijk de hele dag doorgaan. Of de hele vakantie als je voor langere tijd weg bent. Met de bijna 20 liter die in de tank kan een gemiddeld verbruik van bijna 1:21 – wat zeker niet verkeerd is aangezien het een stevige rijstijl was voor een Deauville tijdens deze trip - verlies je ook niet veel tijd met stops bij benzinestations.
Vermaakt tijdens deze trip heb ik me zeker op de Honda Deauville, maar zou het ook mijn ideale reismotor zijn? Ja en Nee. Gaat het puur om het sportief sturen en korte uitstapjes als deze dan wordt het een ‘nee’. Het comfort, bagagemogelijkheden en stuureigenschappen zijn absoluut pluspunten, maar in dit gezelschap en een weekendje wat vooral in het teken stond van sportief sturen ‘verliest’ de Deauville net dat beetje terrein op de andere motorfietsen in deze grabbelton. Een heel ander verhaal wordt het naar mijn mening als die ‘andere’ er niet bij zijn en veel meer het tempo wordt gereden wat bij een Deauville past. Dit is trouwens zeker geen slakkentempo. Gaat het om langer dan een paar dagen weg, dan gaat mijn inziens met elke dag langer de Deauville steeds meer terrein winnen door het allround karakter, comfort en bagagemogelijkheden. Is het niet alleen maar je motor voor een vakantie, maar ook voor veel (dagelijks) gebruik, dan kan zeker de Deauville een juistere keuze zijn.