Introductie: Suzuki GSX-R1000 K7

Schijt aan Sonja

Net als het frame werd ook de vering compleet aangepast voor deze K7 uitvoering van de GSX-R1000. Niet alleen qua setting door toepassing van zwaardere veren maar ook qua techniek door toepassing van high- en lowspeed demping. De veelgehoorde klacht van het K5 model (slappe voorvork, red.) was door de heren engineers serieus genomen, en dat was te merken. Sterker nog, nadat één sessie gereden was rees de vraag of het niet een tikkie zachter kon, maar daarover zo meteen meer. In de voorvork werden zwaardere veren toegepast, en kreeg de motor zoals gezegd dus high- en lowspeed demping aangemeten, waardoor de demping nóg beter is af te stellen. Highspeed voor snelle vorkbewegingen zoals bijvoorbeeld bij aanremmen, en lowspeed voor langzame vorkbewegingen zoals bijvoorbeeld oneffenheden in het asfalt.

Dat Kevin nog steeds niet vies is van een lekker potje rammen, daar zouden we al snel achterkomen... 

Aan de achterzijde werd (of beter gezegd, moest) het linksysteem worden aangepast om ruimte te maken voor de gigantische uitlaatcollector, en kreeg de schokbreker – net als aan de voorkant – dubbele demping aangemeten. De basissetting van de GSX-R is dan ook veel beter dan zijn voorganger, maar het duurde wel een paar sessies voordat we dat daadwerkelijk konden onderschrijven. Phillip Island is namelijk een `anders dan andere´ baan. Het is een ontzettend snel circuit, maar voordat je vertrouwen in zowel fiets als baan hebt om ook daadwerkelijk hard te rijden ben je wel een aantal rondjes verder.

Dus stond de fiets bij de eerste sessies van de dag té zwaar afgesteld. Of anders (lees: beter) gezegd: ik reed niet hard genoeg voor de gekozen veerafstelling. Tenminste, aan de voorzijde. Toch liet ik de veervoorspanning één ring terugdraaien, en tegelijkertijd de compressie een slag harder zetten om de fiets voor iets lager te zetten. Dit gaf al een verbetering, de fiets had minder de neiging om z´n kop te schudden. Nu had de fiets nog wel de neiging om onder volle acceleratie weg te breken (met name halverwege het circuit en in turn 11, waar het circuit licht afloopt), maar dat had alles met mijn eigen extra kilo´s te maken. Mijn rijklaargewicht van iets meer dan 85 kg is eigenlijk te zwaar voor de nu gekozen achterveer. Afvallen óf een zwaardere veer zou uitkomst moeten bieden, maar aangezien beide zaken niet ter plekke te realiseren waren werd gekozen voor een iets eenvoudigere oplossing: door de veervoorspanning achter op te schroeven zou de fiets iets hoger komen te staan, wat nodig was om de motor meer mechanische grip te geven onder volle acceleratie.

Meer gewicht
Dat aan deze waslijst aan vernieuwingen ook wat nadelen kleefden, daar bleven de Japanners vooral niet al te lang bij stilstaan. Na zich jarenlang trouw aan het afslankschema te hebben gehouden lijkt het alsof de heren engineers (net als bij de nieuwe R1 trouwens) in een S.A.S. (Schijt Aan Sonja) fase terecht zijn gekomen. Maar liefst zes kilo extra wist de nieuwe GSX-R1000 op de weegschaal te zetten, en dat mag toch wel zondermeer fors worden genoemd. Nu zal het dubbele uitlaatsysteem al een groot gedeelte van die gewichtstoename voor zijn rekening nemen, maar toch. Het frame werd lichter, de achterbrug werd lichter. Minimaal welliswaar, maar hé, het valt dan ook lang niet altijd mee om altijd maar weer dat strenge dieet te volgen, en daarover kan ik uit ervaring mee praten. Zoals gezegd werd ook deze jongen na een lange periode van afvallen geconfronteerd met een gewichtstoename van – hoe toevallig – maar liefst 6 kilo, maar had daar fysiek gezien gelukkig geen échte nadelen van ondervonden.

...even sparren met een Deense collega leverde een afgebroken koppelingshandle en beschadigde uitlaatdemper op. 

Evenzo bij de GSX-R. Het extra gewicht is zondermeer een feit, maar daar is onder het rijden maar weinig van te merken. Of het moet het ietwat tragere insturen zijn, wat de motor in vergelijking met z"n voorganger heeft, maar dat zal meer door de 10mm langere wielbasis worden veroorzaakt. Wat maakt dat de K7 qua sturen weer een klein beetje richting K3 model is gegaan. De motor heeft een neutraal stuurgedrag, maar om de lijn in te zetten vraagt hij duidelijk wat meer handkracht van de bestuurder. Iets dat telkens aan het eind van de sessies merkbaar was, het werd met name in de snelle rechts-links combinaties steeds zwaarder om de motor om te leggen. Natuurlijk, het feit dat je telkens sneller rond zult gaan (en de motor op hoge snelheid alleen maar rechtdoor zal willen gaan) zal hier zondermeer meespelen, maar toch. Daar staat dan weer tegenover dat de motor éénmaal op één oor erg mooi zijn lijn vasthoudt, iets wat de motor de tweede dag tijdens de spaarzame tracktime absoluut ten goede kwam.

De 310mm remschijven gingen van 8 naar 10 mounts voor een betere warmteafvoer.

Nu, net als bij de 600 en 750, instelbare voetsteunen. 

Het circuit van Phillip Island is gelegen aan de kust en staat bekend om zijn hevige rukwinden die je ineens van de baan af kunnen blazen, maar ondanks die hevige rukwinden (respect voor coureurs die onder dit soort weersomstandigheden moeten racen) blijft de motor redelijk goed zijn spoor volgen. De lange linkse doordraaier tussen turn 2 en turn 4 is zo´n listig punt waar de wind ineens je motor volledig van z"n lijn kan drukken, maar behoudens een stapje opzij maakt de Soes zich nergens druk om tijdens de eerste en uiteindelijk ook enige (enigszins droge) sessie van de dag. Natuurlijk, de sterke wind is duidelijk voelbaar en maakt dat ik de nodige voorzicht betracht met insturen van de bocht, maar het had veel erger kunnen zijn.

Als even later pluvius de hemelsluizen weer opentrekt wordt de baan weer stilgelegd en gaan de fietsen weer op stal. Regen en zon blijven elkaar in raptempo afwisselen, waarbij de harde wind de baan dan wel snel droog mag blazen, maar het rijden weer des te lastiger maakt. Als we uiteindelijk na anderhalf uur weer de baan op worden gelaten trekken de hemelsluizen helemaal open, waardoor na twee ronden in de regen het rijden definitief wordt afgevlagd. Iets wat ik persoonlijk wel betreurde, ik had graag nog even ervaren hoe de fiets met mapping C zich onder deze weersomstandigheden had gehouden.