Reizen: veelomvattend Thuringen

Na in Eisenach de nacht door te hebben gebracht zetten we koers richting het Thüringer Wald, dat met een hoogste punt van 982 meter als serieus middelgebergte kan worden gezien. Voor wie tijd en wandelschoenen heeft is de Drachenschlucht, een drie kilometer lange en tot wel 86 centimeter smalle kloof met deels 10 meter hoge overhangende rotswanden die parallel aan de 19 van Eisenach naar Wilhelmsthal loopt, zeker de moeite waard. Wij hebben onze zinnen echter op de Druipsteengrotten van Kittelthal gezet, om eenmaal daar gearriveerd tot de ontdekking te komen dat maandag rustdag is. Het geeft ons de tijd om wat meer van de prachtige omgeving te genieten. Als gevolg van het tempo waarmee na de eenwording de DDR-periode moest worden uitgewist heeft het asfalt is bij tijd en wijle zijn beste tijd g 
Kunstmatig aangelegd of niet, de waterval is lekker verfrissend. Het plaatsje Trusetal is er trouwens al een poos

Kleurrijke architectuur. In veel plaatsen vormen de houten vakwerkspanten echter het beeld
 
Nieuw te bouwen skischans in Bondorf. De brug is voor de snelweg door Thüringen aangelegdehad. Geld om de Oost-Duitse kinderkoppen te vervangen door een gedegen asfaltstrook was er niet, dus werd er een goedkoop laagje bitumen over het wegdek gelegd. Een laagje dat onder invloed van vorst en sneeuw plaatselijk weer los heeft gelaten, wat de onderliggende kinderkoppen weer zichtbaar heeft gemaakt. Prachtige slingerwegen en karakteristieke kleine dorpjes wisselen zich in sneltreintempo af, waarbij het opvallend is hoe weinig verkeer er is. Via Bad Liebenstein belanden we in Trusetal, het dorp dat in 1185 werd gesticht en bekend staat om haar waterval en tuinkaboutermuseum. De waterval mag kunstmatig zijn aangelegd, maar is met een val van 58 meter hoogte er niet minder indrukwekkend om. Indrukwekkend is ook de nieuwe HS100 en HS140 springschans die nabij Oberhof, ten tijde van de DDR het Mekka van de Oost-Duitse wintersport, wordt gebouwd. Oberhof was in die tijd een van de twee gebieden waar wintersporters werden opgeleid. De enorme bouwval is niet de enige plaats waar tijdens onze trip hard wordt gewerkt. In Oberhof zelf worden diverse complexen gebouwd om onder andere onderdak te bieden aan de internationale pers, van waaruit verslag van de verschillende ski-disciplines kan worden gedaan.

Na bij de Schneekopf, met 982 meter officieel het hoogste punt van Thüringen, een heerlijke lunch naar binnen te hebben verwerkt zetten we koers richting Gräfenroda voor een bezoek aan het kaboutermuseum, maar ook nu zit het ons niet helemaal mee. Wat heet, eerst moet in Gehlberg vanwege wegwerkzaamheden rechtsomkeert worden gemaakt als blijkt dat in het dorp er geen enkele alternatieve doorgaande route is, om na extra omzwervingen – wat in dit gebied trouwens geen ramp is – bij het museum in Gräfenburg tot de o 
Toegangspoort tot de bunker. Eerst moest worden gedoucht, om eventuele chemische stoffen af te spoelen. daarna volgden nog twee controlekamers voordat men echt in de bunker zat

Van bovenaf blijkt uit niets dat hier een bunker verborgen is
 
De Bunker beschikte over de mdernste apparatuur. Door middel van koolstoffilters kon CO2 in zuurstof worden omgezet

De Bunker had zelfs een eigen telefooncentralentdekking te komen dat ook hier ‘Montag Ruhetag’ is. Het geeft ons extra tijd om op ons gemak naar het Bunkermuseum, de volgende stop op onze trip, te gaan. Gelegen midden in het Frauenwald is het Bunkermuseum een van de weinige bewaard gebleven getuigenissen van de koude oorlog. In het diepste geheim aangelegd in opdracht van het ministerie van staatsveiligheid van de DDR waren de bunkers bedoeld om in geval van oorlog als operationeel centrum dienst te kunnen doen. De bunker in Frauenwald werd na de eenwording aan de eigenaar van het nabij gelegen Waldhotel Rennsteighöhe verkocht, waardoor het nu als museum voor het publiek toegankelijk is. Zelfs overnachten in de bunker kan, maar voor ons is een rondleiding door de bunker al indrukwekkend genoeg. Volledig ingericht beschikte de bunker over de modernste communicatietechniek, een eigen stroomvoorziening, een telefooncentrale, telex, mobiele radio-technologie en een computercentrale. De bunker kon –net als een onderzeeër – in zijn eigen zuurstofvoorziening voorzien om chemische aanslagen te doorstaan, terwijl in het opslagdepot voldoende munitie lag opgeslagen om eventuele aanvallen te kunnen weerstaan. Behoudens de oefeningen die destijds regelmatig werden gedaan zodat ten tijde van een aanval iedereen wist wat zijn taak en plek in de bunker was is de bunker nooit in gebruik genomen.

Vanuit het Bunkermuseum vervolgen we onze weg naar Masserberg, waar in het Rennsteig Hotel wordt overnacht. Het hotel is gelegen aan het Badehaus Masserberg en vernoemd naar de Rennsteiglauf, een marathonloop van 73 kilometer die dwars door het Thüringerwald van Eisenach naar Blankenstein loopt en Masserberg doorkruist. Het hotel stamt uit de DDR periode en werd destijds voor de Stasi gebouwd en die sfeer ademt het hotel nog steeds uit. Zelfs de kleinste kamer is ongekend groot en laat zien hoe bevoorrecht de Stasi destijds was. Sinds de eenwording heeft het hotel zich onder andere op motorrijders gericht, met een speciale afgesloten parkeerplaats waar motoren kunnen worden gestald, speciale motor-arrangementen en toertochten die vanuit het hotel kunnen worden gereden.