Zoeken

Reizen: per Versys naar Verdun

Eerste loopgraven

5 januari 2022

Na een verkwikkende nachtrust bij Baton Rouge in Vielsalm hijsen we ons op het zadel. Terwijl we de dauw regelmatig van het vizier afvegen, breken de eerste zonnestralen door. Om ons heen ontwaakt het mistige landschap van de Belgische Ardennen. Dichte bossen waar zonnestralen als lichtharpen penetreren. In afwachting waar de navigatie ons langs stuurt,
De overblijfselen van twee wereldoorlogen, opdat we de strijd die hier is gevochten voor onze vrijheid nooit vergeten 
laveren we relaxed achter elkaar aan. Het is nog wel wat frisjes. We bezuren de keuze voor dunne zomerhandschoenen. De handvatverwarming biedt gelukkig soelaas. Anticiperend op overstekend wild op dit vroege tijdstip doen we het rustig aan. 

De eerste ontmoeting met het oorlogsverleden doemt op in het hart van een rotonde. Een oude tank die werd ingezet bij de strijd om de Ardennen in de winter van ‘44-’45 staat als imposante relikwie langs een tankroute in de Ardennen. Uit fascinatie rijden we er meermaals omheen.

De gashendel draaien we open zodra het zicht beter wordt. We hebben immers bijna 300 kilometer in het strijdplan van vandaag opgenomen. En een strijd wordt het over de vijftig tinten martelend Waals asfalt. Kuilen als bomkraters en geulen als loopgraven zijn stille getuigen van het werk van de elementen.  De omgeving is verder een lust om doorheen te rijden. Er is amper verkeer op de weg. In dit prille oogstseizoen hoeven we slechts om een paar trekkertjes te manoeuvreren. Verder ervaar je complete rust in deze lieflijke contreien. Geen fietsende babyboomers die een gekromde middelvinger naar motorrijders opsteken. De wereld dompelt zich hier in pais en vree.

 

Sportieve slingerwegen

Voor mooie wegen hoef je niet per sé ver van huis te gaan. Op minder dan twee uur rijden vanaf Nederland is het genieten met een dikke vette hoofdletter G Na het Belgische Ourthe passeren we de Luxemburgse grens via de 337. Heuvelachtige naaldbossen en haarspeldbochten beconcurreren de schilderachtige landerijen. Kerktorentjes en hogere daken steken boven in mist gehulde dorpjes uit. Alsof een schilder zijn verf daar nog op het doek moet aanbrengen. De longen zuigen we vol met opwarmende herfstlucht. Heerlijk! De Versys laat zich uitermate makkelijk sturen in deze veelzijdigheid van wegen en wegdek. De vijfde en zesde versnelling zullenvandaag niet slijten, aangezien de eerste vier volstaan in het rap afwisselende werk. De quickshifter op deze Japanse allemansvriend maakt het allemaal nog plezieriger. Omdat de bochten op de navigatie worden aangegeven, is het een stuk zelfverzekerder rijden. Maar de hellingshoeken hiervan worden echter niet weergegeven, waardoor we instinctief toch op onze hoede zijn. Tijdens de afdalingen mag het motorblok van de Versys Dat genieten mag trouwens ook deels op conto van de Versys worden geschreven. Toerfiets ten voeten uithet remmende werk verrichten. Een bijkomend voordeel van zoveel bochtenwerk is dat de onderrug soepel blijft.

Hoe snel we alweer aan de Covid-versoepelingen in ons eigen land gewend zijn blijkt al bij de eerstvolgende tankbeurt. Bij het afrekenen aan de kassa moet weer het vermaledijde mondkapje worden voorgesnoerd. Verder heeft de rit alle smakelijke ingrediënten voor het vrijheidsgevoel dat voor ons motorijders zo belangrijk is. Je rijdt door een glooiend akkerlandschap met boerderijen, de paarden grazen sloom de weiden af. Soms kleurt het asfalt oranje, in de vorm van  de contouren van wat ooit een eekhoorn was. Het rurale landschap wordt soms onderbroken door karakteristieke dorpjes met vakwerkhuisjes en een kabbelend riviertje.  Om te voorkomen dat het lommerrijke gebied afglijdt naar saaiheid krijgen, we  in de woudrijke heuvels vele sportieve slingerwegen voorgeschoteld. Het lijkt wel alsof het voor ons motorrijders is aangelegd.