Test: Suzuki B-King Street Xtreme

Als er één motor is die twee jaar geleden de gemoederen binnen onze redactie aardig bezig had weten te houden, dan zal dat ongetwijfeld Suzuki's B-King zijn geweest. Voor het eerst getoond aan het publiek tijdens de Tokyo Motor Show in 2001 zou het uiteindelijk tot 2006 duren voordat Suzuki officieël bekend maakte de B-King daadwerkelijk in productie te nemen. Vanaf dat moment ging het hard. De eerste kennismaking met het model was op het circuit van Phillip Island tijdens de introductie van de GSX-R1000, toen we in een busje rond het circuit werden genomen en een drietal B-Kings enkele demonstratieronden over het circuit reden.

Daarna was het wachten tot het model ergens in augustus naar Nederland zou komen en we fysiek kennis konden maken met deze krachtpatser, die alleen op papier al gehakt moest maken met alles en iedereen, de eigen GSX-R familie incluis. En dat deed ie, niet eerder een motor meegemaakt die zoveel respect afdwong als deze ongekend sterke Naked. Niet gek, met het bijna de 200 Pk grens naderende motorblok van de Hayabusa dat voor toepassing van die naked slechts enkele paarden in had moeten leveren. Waarschijnlijk nog geeneens bewusts, maar puur vanwege het ontbreken van een gestroomlijnd inlaattraject en alle nadelige gevolgen vandien.

Niet vreemd dat wij dan ook onze wenkbrauwen fronsden toen Suzuki importeur B.V. Nimag bekend maakte voor 2009 een B-King Extreme aan het modelgamma te hebben toegevoerd. Een motor die volgens de Suzuki productontwikkelaars nog indrukwekkender zou moeten zijn. Wat ons deed afvragen: is er een overtreffende trap van Xtreemst?

Tekst: Arco van Akkeren
Foto's: Edwin Loos / Anita van Rooijen

Punten op de i

'Ontdek de B-King Street Xtreme. Dit koppelmonster heeft dankzij carbon componenten en een onderkuip een aanzienlijk agressiever en scherper uiterlijk gekregen' zegt Suzuki zelf en wij kunnen dat alleen maar beamen. De compleet zwarte machine (deze speciale uitgave is alleen in zwart leverbaar) ziet er gewoon vet uit, maar dat zullen we waarschijnlijk alleen Vincent Bijlo hoeven uitleggen. Maar dan ook alleen als 'ie 'm niet heeft horen lopen, want de donkere klanken uit de vette Bodis uitlaatdemper klinken een stuk frisser dan het geknepen geluid wat de fiets in standaard trim ten gehore kan brengen, maar daar komen we nog op terug.

Kreeg de B-King twee jaar geleden de nodige kritiek als zou ;een fat-slim kuur geen overbodige luxe zijn, vooral ;de veel frisser ogende achterkant laat zien dat met minimale aanpassingen het resultaat heel anders kan zijn. Het ;ontbreken van de megatoeter uitlaatdempers met nog kollossalere kunststof verpakking gaf de King een vettere kont dan Jennifer Lopez in slechte dagen en maakte dat de aandacht volledig werd onttrokken van waar het werkelijk om te doen was: het mega-imposante 1300cc grote motorblok dat ruim 180 paarden aan het werk moest stellen.

Hoewel de sterk afgeslankte achterkant het meest in het oog springt is dat niet het enige wat aan de Xtreme werd aangepast. Wat zit er dan zo allemaal op, mocht je dat afvragen? Van voor naar achter en van boven naar beneden vinden we allereerst een dik stuur gevat in een paar hele mooie risers. Het dikke zwarte stuur - een zogeheten 'fatbar' - is afkomstig van Rizoma en ziet er niet alleen mooi uit maar ligt ook prettig in de hand. Op het stuur staan een stel fraaie zwarte spiegels gemonteerd en dat smoelt gewoon goed. Standaard wordt de B-King geleverd met chromen spiegels en dat is, samen met de console op de tank, misschien toch iets teveel van het goede en te chopper achtig. En ze geven ook nog eens een goed beeld van wat er achter je gebeurd, hoewel dat door de immer imposante acceleratie allemaal wel heel snel vervaagd!

Op de tank vinden we een originele B-King tankpad in carbon-look, nice. Werpen we een blik op de onderzijde van de B-King Street Xtreme dan valt direct de onderkuip op. Die is mooi voormgegeven en geeft de machine wat extra 'body'. Terug naar boven en wat naar achter komen we het duozitafdekkapje tegen. Geen carbon-look maar 'the real thing' en dat oogt wel zo fraai. Onder het kontje van deze B-King Street Xtreme huizen geen enorme 'rocketstyle' uitlaatdempers maar is een mooie demper van het Duitse 'Bodis' gemonteerd. En hoewel ik persoonlijk nog redelijk enthousiast was over de originele pijpen staat dit toch wel een stuk beter! Ook zijn er een soort covers van carbon aan het kontje gemonteerd waardoor het nu mooi slank afgewerkt is. En het klinkt tig-keer beter dan het stofzuiger geruis van de originele. 'Hij laat het karakteristieke geluid van de B-King optimaal tot zijn recht laat komen', en zo is het maar net. Een mooie donkere brom tot aan 7000 tpm maar daarboven een magnifieke huil, als een ijsbeer die voor het eerst uit z'n winterslaap wordt wakker gemaakt, zoiets. Helemaal achteraan zit ook nog een kleine kentekenplaathouder inclusief een minimalistische LED-verlichting (wel goed zichtbaar trouwens!) en kleine richtingaanwijzers. Om het af te maken heeft Suzuki er al (fluoriserende) witte velgstriping voor je opgeplakt, op de velgen dus.

Rijdt dat nou anders?

Als een lammetje, zo mak, én als een beest, dat was ons relaas twee jaar geleden toen we voor het eerst hadden kennisgemaakt met de B-King, en dat is met deze Xtreme uitvoering niet anders. Dus om antwoord te geven op de vraag: nee dat rijdt niet anders. Tenminste... bijna niet anders. De kale dikkerd is zeer makkelijk te rijden, lichtvoetig en direct, bijna als een 600 zeg maar. Totdat, je het gas open draait! Wát een brute, maar heel lineaire, power. Het vermogen komt er heel rustig en soepel in, maar naarmate het toerental stijgt en de 7.000 grens passert lijkt het of alle vulkaanuitbarstingen samenkomen in de verbrandingskamers van deze B-King. Slechts één keer eerder met een motor gereden die zó aan mijn armen sleurde, en dat was twee jaar geleden met... de B-King. Dat komt natuurlijk mede door de zitpositie waardoor je jezelf niet zo schrap kunt zetten als bijvoorbeeld bij een supersport. Zelfs met je achterwerk tegen het opstaande randje van het duozitje lukt het maar matig om alles volledig normaal te laten verlopen. Koppelen bij het opschakelen? Forget it! Je hebt je knuisten nodig om het, fraai gekleurde stuurtje dat in een stel even fraaie risers zit geklemd, vast te houden. Tot zover dus geen verschil tussen de Xtreme en de standaard versie twee jaar geleden, maar dan komt het.

Het stofzuiger geluid wat de fiets twee jaar geleden kon produceren is nu ingeruild voor een regelrechte vijfde van Beethoven, en maakt dat je alles nog intenser zult beleven. En wat maakt dat voor je gevoel je toch ;op ;een totaal andere motor aan het rijden bent. Terwijl op papier de verschillen niet eens zo groot zullen zijn. Nu wisten we nog van twee jaar geleden dat vol accelererend door de soepel schakelende zesversnellingsbak we een snelheid van 269km/u (De B-King is begrenst op 250km/u, dus dat zal aardig kloppen) op de klokken wist te zetten, en daarbij aardig onder de indruk waren van de verpetterende acceleratie dat het ditmaal geneens in ons opkwam die meting wederom ten uitvoer te brengen. Imponerend, dat was het en dat is het nog steeds. Toch was de B-King niet per definitie niet benauwend of piekerig, en ook deze Xtreme is wat dat betreft het toonbeeld van souplesse. Het gaat allemaal heel vloeiend en het blijft maar gaan, en gaan, en gaan.

Net als twee jaar geleden moesten ook nu weer mijn ogen wennen aan de snelheid van de King, net als GP coureurs tegen het einde van de winterstop. Misschien niet zozeer vanwege de topsnelheid of gereden kruissnelheden, maar meer de weg daar naartoe die wederom indrukwekkend was en me leerde dat je aan sommige dingen waarschijnlijk wel nooit zult wennen. Het ging wederom allemaal zó snel, daar zul je echt aan moeten wennen. Tenminste, als je het lef hebt alle 185 aanwezige paarden de vrije teugel te geven. Het landschap zal dan aan je voorbij schieten en voor je het weet is die mooie provinciale weg gereduceerd tot een smal fietspad. En dan hebben we het alleen nog maar over de ;rechte lijn, terwijl de B-King - en dus ook deze Xtreme - ;niet vies is van een aardig potje bochtenwerk. Zoals gezegd stuurt deze B-King heel fijn en precies, ook bijvoorbeeld in de stad, waar je soms gedwongen bent tot stapvoets rijden, slalommen, remmen en andere rare fratsen om je door de 'city jungle' te werken. Je hebt bijna geen last van het eigen gewicht van 235 kg.

Buiten de stad, of bebouwde kom, kun je je echt uitleven met de King en vooral het enorme vermogen, maar toch zeker ook de soepele vermogensafgifte, maken dat je je nooit zult vervelen. Rijdend op een leuke landweg of dijk, langzamere verkeersdeelnemer voor je en een draai aan het gashandel maken het tot een stip in je spiegel. Niet eerder zul ;je die tractor zó snel voorbij zijn gereden, tenzij je de afgelopen twee jaar al in de gelegenheid bent geweest om kennis te maken met deze Koning van de Motorjungle. In snel opeenvolgende bochten merk je nog steeds wel dat je met een grote jongen onderweg bent, maar dat mag de pret niet drukken. ;Net als bijvoorbeeld een MT01 weet de King je op dat gebied nog aardig te verrassen. Terwijl bij onze eerste kennismaking ABS nog geen optie was, heeft Suzuki inmiddels wel een ABS uitvoering op de markt gezet, en dat is zondermee een vette plus voor wat betreft de remmelarij. Dat maakt namelijk dat je nu ongegeneerd hard en lomp kunt remmen en je niet meer bang hoeft te zijn de fiets onderuit te remmen. De ietwat zachte vering maakte wel dat het ABS systeem eerder ingreep dan we hadden vermoed, maar we waren op dat moment wel van dik hout planken aan het zagen. Ook het rijwielgedeelte liet op dat moment merken niet echt gedient te zijn van dit soort acties, maar dat zal ongetwijfeld ook met het toch niet onaardige gewicht en de massale voorkomen te maken hebben.

Conclusie

Met de B-King Extreme heeft Suzuki de plompe Naked in een klap getransformeerd van lelijke eend tot tot schone zwaan en kunnen we nu met opgeheven hoofd stellen dat de fiets een plaatje is om te zien. Dat hij daarnaast over niet onaardige stuureigenschappen beschikt, daar waren we twee jaar geleden al achter gekomen, maar vooral dankzij de Bodis uitlaatdemper is de geluidsbeleving, en daarmee het rijgenot, enorm in positieve zin is toegenomen. Daarnaast beschikt de fiets inmiddels over ABS en dat is een ontzettende plus. Door de ietwat zachte voorvork grijpt het misschien wat vroeg in, maar een zware machine met zoveel vermogen als de B-King kan eigenlijk niet zonder.

De prijs van € 16.990,- voor deze Suzuki B-King Street Xtreme is dan ook niet te hoog gezien de mooie spullen die er op zitten. Nog meer accesoires vor je B-King? Kun je hier verder shoppen.

• Waar voor je geld, geluid, lekker kontje
• vroeg ingrijpen ABS, stabiliteit onder extreem remmen

Nee, deze foto is niet onscherp, het was gewoon zinderend warm! Voorwiel hoger? Gewoon meer gas geven. 

Vermogensbank

Op de B-King kan je kiezen uit twee verschillende mappings: de A en B-mode. Bij de test in 2007 liet de destijds gemaakte vermogensuitdraai al zien dat de opgegeven waarde door Suzuki goed overeenkomt met wat de B-King in werkelijkheid in huis heeft. De Xtreme heeft zoals gezegd een andere uitlaatdemper en aangezien dat ook wel eens wil zorgen voor een andere vermogensafgifte hadden wij een mooi excuus om de Suzuki wederom op een vermogensbank te zetten. Bij Team Liemers Motoren te Lathum stond een Fuchs bank tot onze beschikking om de runs te maken.

Maakten wij in 2007 gebruik van een Dynostar vermogensbank, nu was het dus een Fuchs bank. Het resultaat is zo goed als hetzelfde. Wat Suzuki opgeeft als maximaal vermogen en koppel, dat heeft de B-King Xtreme ook in huis. Volgens de software van de Fuchs vermogensbank staan er 183,4 paarden te trappelen met een koppel van 14,9 kgm, wat staat voor zo'n 146 Nm. De run in de A-mode haalt precies dezelfde waarde, voor zowel het aantal pk's als het aantal Newtonmeters. Zelfs het aantal toeren waarbij dat gebeurt, komt zo goed als overeen. De B-mode stelt nog steeds niet teleur. Met een gecorrigeerd vermogen aan de krukas van 130 paardenkrachten hoef je je nog steeds niet te schamen als je in de 'geknepen' mapping rijdt. De 97 Newtonmeter liegt er tevens niet om. Het resultaat op papier verschilt misschien niet veel ten opzichte van 2 jaar geleden, maar alleen al het andere geluid door de Bobis uitlaatdemper maakt een run op de vermogensbank nog indrukwekkender.  

Met dank aan: Team Liemers Motoren

Technische gegevens