Test: Honda CB600F Hornet Acid Edition

De Honda CB600F Hornet, net als het in 1998 op de markt gebrachte eerste model, een motor voor rijders die op zoek zijn naar een praktische nakedbike die ook de sportieve nood bedient. De aanduiding Hornet moet duidelijk maken dat het niet zomaar een tam cb’tje betreft, maar een sportieve motor met een angel. Volgens Wikipedia wordt de horzel vaak verward met de welbekende bloedzuigende daas of de stekende hoornaar. Steken is iets wat de horzel volgens de website niet kan wegens het juist ontbreken van een angel. Of de nieuwe Hornet eer doet aan z’n logo, een insect met angel, of meer lijkt op z’n natuurlijke equivalent, een eng uitziend beest wat in realiteit niet meer is dan een grote vlieg moet nog blijken. Feit is wel dat de door ons geteste Hornet in de speciale Acid Edition direct verwarring weet te zaaien.

Bij de importeur aangekomen wordt me gevraagd welke motor ik op kom halen. “De nieuwe Hornet, die groene.” Zeg ik. Met een grijns word ik verbeterd: “Een groene? Geel bedoel je?” Ja joh, geel, ook goed als jullie dat willen, weet ik veel. En inderdaad als ik de Hornet zie is deze inderdaad voorzien van een gele laklaag. Als ik er omheen loop krap ik me toch nog een keer op m’n hoofd, want nu is’ie toch weer groen, of niet? Even later in het zonnetje weet een collega het beter te benoemen. “Hé leuke kleur! Een soort greel.” Greel ja, laten we het daar maar even bij houden. Komt wat makkelijk je mond uit dan de officiële benaming ‘Pearl Acid Yellow’. Wat in ieder geval duidelijk is, is dat dit een opvallende kleur is die zelfs in het donker blijft stralen. Om toe te voegen aan de verwarring: de hierboven genoemde kleur is standaard voor de nieuwe Hornet. De motor die wij meekregen van Honda is de speciale ‘Acid Edition’. Dit houdt niet alleen in dat de motor in dezelfde aparte kleur wordt gespoten, maar tegen meerprijs wordt geleverd met accessoires voorzien van het Hornet logo zoals een duo-seat cover, tweekleurig achterspatbord, alcantara zadel en motorhoes. Prijs voor deze extra’s is €599,-. Uiteraard aan de koper of de extra’s dit waard zijn.Het ziet er in ieder geval een stuk strakker uit en maakt de nieuwe Hornet helemaal af.Geel, of greel, moet dan wel je ding zijn. Het optionele Combined ABS is trouwens geen onderdeel van dit pakket en kost nog eens €200,- extra.

Tekst: Thomas Reedijk
Foto's: Vincent Burger

Steken of Brommen

Maar goed, genoeg geneuzel over kleur en accessoires, éénmaal plaatsgenomen op het alcantara zadel doet dit het er nog het allerminste toe. Hebben we hier te maken met een fel insect of een gemoedelijke bromvlieg? Dat het laatste waarschijnlijk niet van toepassing is zal niemand verbazen. De 2009 editie is immers bijna gelijk aan de 2008 versie. Dat betekend dat ook het 2009 model ruim honderd pk en 63Nm weet te persen uit het blok dat afkomstig is uit de 2007 Honda CBR600rr, uiteraard getuned voor een sterker en op de alledaagse praktijk gericht middengebied. Het enige verschil met het model van vorig jaar is de vering en demping die verbeterd is. De voorvering is nu net als de achterschokbreker instelbaar op voorspanning en uitgaande demping. Niet dat het 2008 model hard toe is aan verbetering. De centraal en laag geplaatste demper zorgt voor een bescheiden, maar leuk geluid en draagt bij aan de lage en naar voren gebrachte gewichtscentralisatie die zorgt voor een moeiteloos en zeer neutraal stuurgedrag. Het optionele C-ABS systeem dat de dubbele 3 zuiger remklauwen voor en de enkele 2 zuiger remklauw achter aanstuurt is tevens aanwezig op de aan ons geleverde testmotor. Voor de volledigheid: op dezelfde Hornet zonder ABS telt elke remklauw één zuiger minder.

  

Als de contactsleutel wordt omgedraaid valt het oplichtende display meteen op. De nodige gegevens als het analoog aangegeven toerental en digitaal vermelde snelheid, maar ook de huidige benzinevoorraad vallen makkelijk in het blikveld. Zoals we dat bij Honda gewend zijn is het geheel overzichtelijk en duidelijk. Met een druk op de knop begint de viercilinder met een smeuïge en herkenbare brom te draaien. Overzichtelijk, toch?Voet op de uiteraard intuïtief geplaatste voetsteun, een tik naar beneden en de bak schiet gewillig in het eerste verzet. Wegrijden gaat zeer gemakkelijk en de eerste ervaring doet me denken aan m’n rijlessen op een CB500. Eén van de eerste dingen die je tijdens die rijlessen leert is in je spiegels te kijken als je wegrijdt. Iets wat op de Hornet leidt tot een duidelijk beeld van je ellebogen. De laatste keer dat ik mijn ellebogen zo goed heb kunnen bestuderen was op een Ducati 848 die z’n spiegels slechts op de kuip draagt voor de typegoedkeuring. Kan ik daar op een supersport nog wel begrip voor opbrengen, op deze praktijkgerichte nakedbike ben ik op z’n zachts gezegd verbaasd dat juist Honda zulke slechte spiegels, lees slecht geplaatst, heeft weten te monteren. Zelfs met het bewegen van mijn armen en hoofd weet ik slechts een minimaal beeld naar achteren te creëren. Horen dus meer thuis in de prullenbak en creëren een gat in de markt voor after-marked accesiore leveranciers.

Zijdezachte krachtsexplosie

Het zal weinigen verbazen dat de rijhouding naar Honda’s normen helemaal klopt. Het zadel biedt een stevige, maar comfortabele zit, de voetsteunen vind je zonder na te denken en geven een aangename knik in de knieën die bijdraagt aan de actieve zitpositie. Het brede stuur is goed geplaatst, niet te ver naar voren en diep genoeg voor een sportieve houding zonder overzicht te verliezen op de weg voor je. De rem- en koppelingshendels staan naar mijn smaak iets te hoog, wat er voor zorgt dat je vingers gevoelsmatig achter de hendels blijven haken. Dit is uiteraard makkelijk naar persoonlijke wens aan te passen. Tijdens de eerste kilometers valt op hoe zijdezacht het blok loopt. Alsof er maar enkele ronddraaiende delen in het blok aanwezig zijn die zijn gedompeld in de beste olie ooit gebruikt.

Hoewel de Hornet onder elk toerental gebruiksvriendelijk blijft, gebeurt er onder de 3500 toeren erg weinig. Tussen dit toerental en de 7000 toeren geeft de viercilinder waar je om vraagt, meer niet. Rustig tokkelend toont de groengele een gemoedelijk en dienstbaar karakter. Het centrale en lage, richting het voorwiel geplaatste, gewicht zorgt ervoor dat je als bestuurder maar aan een bocht hoeft te denken en de Honda geeft waar je om vraagt. Niet dat de motor de bocht invalt, absoluut niet, stabiliteit is wat regeert als je met de Hornet door de stad rijdt of rustig de omgeving bekijkt op een mooi landweggetje. Tot zover inderdaad een rustige bromvlieg,
die echter nooit irriteert.

Als je het gas eenmaal opent en de naalt boven de 7000 toeren uitschiet wordt opeens weer duidelijk waar de krachtbron van het grele insect zijn oorsprong kent. De brom veranderd in een beschaafde, maar mooie huil en motor en bestuurder maken ineens flink wat meters. Het fijne zwaartepunt van de motor zorgt er bij hoge snelheden nog steeds voor dat insturen een stukje taart is. Als de bochtensnelheid echt gaat oplopen zorgt ditzelfde zwaartepunt er wel voor dat de motor wat naar buiten kan gaan lopen. Iets wat makkelijk op te lossen is met wat tegenstuur. Ingepakt in een textiel anti-regenpak wordt de versnelling op het rechte stuk Of dat 'it steekt? Wat denk je zelfdankzij het met alcantara beklede zadel zelfs iets teveel van het goede. M’n vastgeklemde knieën aan de tank ten spijt schuif ik toch een flink eind naar achteren als ik het gas tot op de stuit open. Ziet er leuk en kwalitatief uit hoor, de matte glans die het zadel biedt, maar als je er niet op blijft zitten is er naar mijn mening toch iets mis. Een dag later zal blijken dat het effect van het alcantara op leer juist wel positief is en dat deze combinatie veel grip geeft. Maar of de gemiddelde Hornetrijder altijd in het leer is gestoken valt natuurlijk te betwijfelen. Het ‘schuifprobleem’ ontstaat echter pas bij gebruik van het volle vermogen van de 600cc krachtbron. En dit is waarschijnlijk iets wat diezelfde gemiddelde Hornetbestuurder niet altijd zal doen. Een kritiekpunt waar dus alleen de verslaafde gasgever tegenaan zal lopen en deze is toch beter af in het leer…

Hornet0006.jpgWat de Honda met zijn C-ABS systeem onopvallend goed doet is remmen. Rijdend op een zeer smal en bochtig weggetje ergens in het Groene Hart moet ik af en toe de rem erbij pakken als een auto in het blikveld verschijnt, omdat de weg niet breed genoeg is voor ons beide. Een vriend die achter me rijdt op een Suzuki SV 650 vraagt zich naderhand af of ik een fobie voor auto’s heb ontwikkeld. Telkens als ik voor een auto rem, moet hij bijkans een noodstop maken om niet bij mij het achterwiel in te duiken. Ik ben me echter van geen kwaad bewust en heb ’t gevoel dat ik niet meer dan de helft van het remvermogen van de Hornet heb gebruikt. Als ik later de remmen test valt me inderdaad op hoe gemakkelijk de remmen een serieuze vertraging op weten te bouwen. Reden hiervoor is dat het remsysteem bij simpelweg remmen met de voorrem automatisch de achterrem erbij pakt. Als trouwe en onverbeterlijke voorremremmer (scrabble?) ben ik sowieso niet gewend om de achterrem er altijd bij te pakken. Daarnaast zorgt het aanwezig ABS ervoor dat je gewoon een groot vertrouwen hebt tijdens het remmen. Dit ABS werkt trouwens fantastisch, met een minimale trilling in de hendel en het zoemen van het servosysteem weet je dat het ABS aan het werk wordt gezet, maar buiten dat merk je het nauwelijks. Honda laat zo ook op goedkopere modellen zien een voorloper te zijn met de ontwikkeling van dit voor motorrijders zo bruikbare remsysteem.

Conclusie

Lijkt de Honda CB600F 2009 op z’n natuurlijke equivalent, een bromvlieg in vermomming, of toch meer op het door Honda zelf gecreëerde logo dat lijkt op een bij op speed? In een direkt vergelijk met een horzel heeft de Honda wel wat meer in huis. De filosofie van het gevleugelde merk is duidelijk terug te vinden in dit model. Tijdens dagelijks gebruik biedt de Hornet veel rijplezier en comfort. De Hornet is best erm... aanstekelijk, helemaal in deze kleurHet goed toegankelijke en nooit verrassende middengebied zorgt ervoor dat je altijd en moeiteloos een stukje voor bent op de rest van het verkeer.

Door het makkelijke en stabiele stuurgedrag hoef je je geen zorgen te maken als de volgende bocht toch wat harder knijpt dan verwacht. Als remmen toch je enige optie blijkt kun je vol vertrouwen het remhendel inknijpen en begeleidt door het fijne ABS systeem zorgen zowel voor- als achterrem voor een veilige en korte remweg. Iets wat van pas kan komen als je je op de Hornet laat gaan op een mooie bochtige binnenweg. Want als je alle 600 cc’s volledig benut gaat de Hornet er sneller vandoor dan je in eerste instantie van dit kleine insect zou verwachten. Door het rustige en stabiele stuurgedrag van de Honda gecombineerd met het, nogmaals, briljante C-ABS systeem hoef je echter niet bang te zijn dat een Honda CB600F Hornet in het nauw je zal steken.

neutraal rijgedrag, zijdezacht en krachtig motorblok, C-ABS, overzichtelijk display

zicht spiegels, gebrek grip op alcantara zadel met textiele broek

Technische gegevens