Test: Royal Enfield Classic 350

Ik moet je eerlijk bekennen dat als er één merk is waar ik de laatste jaren van onder de indruk ben geraakt, dan is dat ongetwijfeld Royal Enfield, het oudste Britse motormerk dat in 1901 haar eerste motorfiets lanceerde – een 1,5 pk sterke 239 cc eencilinder waarvan het blok voor aan het balhoofd was geschroefd en via een tandriem het achterwiel aandreef – in 1955 haar eerste fabriekHet is dat Poetin d'r een bende van aan het maken is in Oekraïne, anders hadden wel gezegd dat 't een knallend succes zou kunnen worden, deze Classic 350 in India in gebruik nam en in 1970 de deuren van haar laatste fabriek in Bradford-on-Avon sloot (en vanaf dat moment dus een 100% Indiase onderneming was, maar vooral wereldfaam heeft verkregen met de Bullet, ’s werelds langst in productie zijnde motor die vanaf z’n lancering in 1932 onafgebroken in productie is – de 350 versie is tot op de dag van vandaag in India nog steeds leverbaar. 

Na meer dan vijftig jaar de focus voornamelijk op de binnenlandse (Indiase) markt te hebben gehad wordt het vizier deze eeuw weer op de Europese markt gericht. De Classic 500 is daar een mooi voorbeeld van. Geïnspireerd door de naoorlogse motoren was de Classic 500 het toonvoorbeeld van traditie en vakmanschap. Een schot in de roos, zo wordt ons tijdens de presentatie van de nieuwe Classic 350 in de Franse Rhône nabij Avignon verteld: van 20.000 units per jaar in het begin naar 20.000 units per week.

In onze beleving heeft de Classic 350 de draad naadloos opgepakt van Classic 500, die in 2020 uit productie is genomen, maar is in principe de opvolger van de eerste Classic 350 die gelijktijdig met de Classic 500 op de markt is gezet, maar hier nooit leverbaar is geweest. Het design is minstens zo’n tijdloze esthetiek, van ronde spatborden (al dan niet verchroomd) tot kenmerkende casquette-koplamp, Maar om nu dat soort metaforen te gebruiken... Toppertje dus, missie geslaagdopmerkelijk vormgegeven carterdeksels, druppelvormige tank met rubberen inserts ter hoogte van de knieën, tweedelig zadel en ronde achterlicht is de Classic 350 een tijdloos meesterwerk. Een motor die zo uit de set van Inglourious Basterds lijkt te zijn weggereden, of 1917 – om maar even een paar recente oorlogsfilms te noemen. 

Kloppend hart van de nieuwe Classic 350 is de compleet nieuwe 349 cc luchtgekoelde eencilinder die vorig jaar z’n debuut heeft gemaakt in de Meteor 350. De langeslag eencilinder met enkele bovenliggende nokkenas en twee kleppen levert een topvermogen van 15 kW, ofwel 20,2 paardenkrachten bij 6.100 toeren per minuut en heeft een maximum koppel van 27 Nm bij 4.000 tpm, wat in een tijd waar in de MotoGP de 300 pk wordt aangetikt bepaald niet indrukwekkend klinkt, maar wat je aan boord van deze Classic 350 geen enkel moment als een beperking ervaart. Topsnelheid heeft bij de ontwikkeling van de motor ergens onderaan op de prioriteitenlijst gestaan. In tegenstelling tot onthaasten en relaxt rijden, dat juist een van de belangrijkste aspecten lijkt te zijn geweest. 

Dat Enfield het vermogen relatief beperkt heeft gehouden is trouwens niet zonder reden geweest. Dit in combinatie met een lage compressieverhouding van 9,5:1 heeft ervoor gezorgd dat de Classic 350 ook probleemloos op slechte kwaliteit benzine loopt en alleen al om dat feit dus veel meer een globetrotter is dan die vermaledijde GS waarvan iedereen denkt dat ‘ie dat kan, maar dan toch alleen zolang je Euro 95 tanken kunt. Dat plus het feit dat ‘ie extreem zuinig is, en dat is wel
Een uitgebreider kleurenpallet is er bijna niet. De keuze is echt reuze, mat of hoogglanzend, chroom of zwart

De casquette is 1 op 1 overgenomen van de oer-classic. Ook het achterlicht is heel retro, qua vorm dan, want onderhuids is het gewoon modern LED

Minimalisme ten voeten uit, het USB-laadpunt is heel subtiel aan het stuur aangebracht zo lekker in tijden dat langs de snelweg al meer dan 2,30 euro per liter E10 moet worden afgetikt. Enfield claimt een verbruik van 2,79 liter op 100 km, omgerekend 1 liter op 35,84, waardoor je ondanks z’n kleine tankinhoud van 13 liter nog steeds 465 kilometer en 920 meter ver moet kunnen komen. Da’s ons tot op heden nog met geen enkele motor gelukt. 

Ook het rijwielgedeelte van de Meteor 350 heeft aan de basis van de Classic 350 gestaan. Enfield spreekt van een sterker en stijver frame, een lager zwaartepunt, betere handling, betere stuureigenschappen en vertrouwenwekkende remmen, maar dat is ten opzichte van de J2 Classic die in 2009 werd gelanceerd. Ten opzichte van de Meteor 350 zijn de verschillen wat rijwielgedeelte betreft daarentegen minimaal: aan de achterkant is een achterwiel in 18” formaat met 120/80 achterband voorzien (17” bij de Meteor en daarnaast is de wielbasis met 10 mm ingekort naar 1.390 mm, de rest is gelijk aan de Meteor. Net als de Meteor is aan de voorkant een niet instelbare 41 mm telescoop en aan de achterkant Emulsion stereovering voorzien waarvan de veervoorspanning 6-voudig instelbaar is. Het comfortabele zadel is op een hoogte van 805 mm geplaatst, wat de zithouding ten opzichte van de 765 mm van de Meteor 350 alleen maar ten goede is gekomen. De 40 mm hogere zit heeft voor meer ruimte voor je benen gezorgd, zonder op grondspeling onder hellingshoek in te moeten boeten.