Primeur: test Lucky Explorer 9.5 Prototype

Uitgenodigd in Varese voor een exclusieve blik op en eerste kennismaking met het prototype van de Lucky Explorer 9.5 zag ik een fiets die alhoewel nog volop in ontwikkeling, al een behoorlijk individueel pakket is. Te beginnen met het blok. Maar liefst 74 mensen, verdeeld over het hoofdkantoor in Varese en het tegenwoordig door Giovanni Castiglioni gerunde CRC-ontwikkelingscenter in San Marino, hebben niet minder dan zeven verschillende configuraties gebouwd voordat de keuze
Het TFT-kleurendisplay belooft veel goeds, maar deed op het prototype alleen het noodzakelijke. Op elektronische hulpjes hoefden we dan ook niet te rekenen

Het blok is werkelijk fantastisch, maar is dat ook niet het handelskenmerk van een driecilinder lijnmotor? MV gaat 't blok straks in meerdere modellen inzetten, in High Torque of High Power variant. Uiteraard is dit de High Torque versie

Probeer daar maar eens chocola van te maken, we geven het je te doen

De Bridgestone noppenbanden zijn optioneel, maar doen het op straat ook verrassend goed. Uit uitlaatgeluid klinkt als muziek in de oren. De voetsteunen bieden goede gripop een cilinderinhoud van 930,63cc via een boring x slag van 81 x 60,2 mm (versus 798cc uit 79 x 54,3 mm voor de huidige 800) werd gemaakt. Net als het huidige blok draait de compleet nieuwe 120° gesmede stalen krukas in tegengestelde richting. Volgens MV vermindert een tegengesteld roterende krukas de inertia met maar liefst 10%, wat zich vertaalt naar een motor die gemakkelijker van richting te veranderen is, zekerder aanvoelt en onder acceleratie meer druk op het voorwiel zet.

De gesmede stalen drijfstangen van het nieuwe motorblok dragen de lichtgewicht eveneens gesmede aluminium kortehemdzuigers, die in Nikasil gecoate cilinders lopen. Omdat bij deze versie van de 931cc triple het accent op koppel in plaats van vermogen is gelegd, zijn in de cilinderkop dezelfde kleppen als van het huidige blok voorzien, namelijk 31,8 mm voor de inlaat en 26,7 mm voor de uitlaatklep, die onder een hoek van 23° ten opzichte van elkaar zijn geplaatst. De balansas wordt rechtstreeks door de krukas aangedreven, de olie- en waterpomp via twee kleine tandwielen op de primaire as van de versnellingsbak. 

Met een compressieverhouding van 12.5:1 (tegen 13.3:1 voor de 800) is het blok volgens Gillen in plaats van topvermogen op een sterk koppel getuned, hoewel de geclaimde 123 pk bij 10.000 tpm al meer is dan wat z’n concurrenten in dit segment, de Norden 901, 890 Adventure, DesertX en Africa Twin, te bieden hebben. Vreemd genoeg ziet MV de 95 pk sterke Triumph Tiger 900 niet als een echte concurrent voor de LXP 9.5: “Hoewel die fiets niets verkeerd doet, denken we niet dat ‘ie ergens in uitblinkt”, zegt Brian Gillen.

Het breed uitgesmeerde koppel dat bij 7.000 tpm z’n maximumwaarde van 102 Nm heeft is ook beter dan de rest, buiten dan de Africa Twin die dankzij z’n grotere cilinderinhoud een maximumkoppel van 105 Nm heeft. Tussen de 4.500 tpm en 9.000 tpm is bij de LXP 9.5 echter al 94 Nm beschikbaar. Het vermogen wordt via een cassette-type versnellingsbak en kettingaandrijving naar het achterwiel overgebracht, waarbij klanten straks niet alleen optioneel voor de Rekluse automatische koppeling kunnen kiezen die door MV voor het eerst op de Turismo Veloce heeft toegepast, maar mogelijk ook met een Cyborg elektro-aangedreven semiautomatische transmissie – een slimme zet, gezien het hoge aantal Africa Twins dat met DCT wordt verkocht. 

Het nieuwe blok weegt zonder gasklephuizen 54 kilo, slechts 1,2 kilo meer dan het huidige blok, en is gemonteerd in een dubbelwiegframe dat uit een mix van gesmede en geëxtrudeerde secties bestaat, met een aluminium dubbelzijdige achterbrug (is dit de eerste MV die geen enkelzijdige achterbrug heeft?). De wielbasis is met 1.580 mm best fors te noemen, maar is wel kleiner dan z’n meest directe concurrent DesertX. Dat offroad het uitgangspunt is geweest blijkt uit de verdere afmetingen wel: Lijk Dark Vader wel zoeen grondspeling van 230 mm en spaakwielen in het formaat 21 inch voor en 18 inch achter, voorzien van Bridgestone A41 banden (AX41 voor wie offroad gaat) in de maten 90/90-21 voor en 150/70-18 achter. Wat remmen betreft heeft MV aan de voorzijde dubbele 320 mm schijven met Brembo Stylema remklauwen en aan de achterzijde een grote 265 mm schijf met tweezuiger remklauw gemonteerd, voorzien van schakelbaar Continental bochten-ABS.

De vering komt voor rekening van Sachs, met een 50 mm upside down voorvork met instelbare veervoorspanning en uitgaande demping en 220 mm veerweg, en een monoshock achterveer die wel volledig instelbaar is en 210 mm veerweg heeft. Het ligt in de planning dat tegen de tijd dat de motor klaar voor productie is, er ook een optie voor elektronisch geregelde semi-actieve vering is, eveneens uit huize Sachs. Het goed gebruikte prototype waarmee ik kennis mocht maken was volgens Brian Gillen mechanisch en stilistisch exact gelijk aan wat de uiteindelijke productieversie zal zijn, maar miste zo’n 70% van de verschillende elektronische pakketten waar momenteel nog aan wordt gewerkt. Zo waren er slechts 2 rijmodi beschikbaar toen ik ermee reed, Urban en Touring, van de vier die straks standaard zijn voorzien (plus Offroad en Custom) voor zowel straat en offroad gebruik, met dank aan de 6-assige Continental IMU. Het was voor mij zelfs nog erger, het grote 7 inch TFT-display werkte niet tijdens mijn rit, waardoor ik dus helemaal geen rijhulpjes tot mijn beschikking had. Daarnaast zal de productieversie straks uiteraard standaard van Bluetooth connectiviteit zijn voorzien.

De instelmogelijkheden die de Eldor ECU bij de productieversie straks te bieden heeft lijken eindeloos. Naast dat de koppelkromme en vermogensafgifte op 2 levels kan worden ingesteld heb je bij de toerenbegrenzer de keuze uit hard of zacht (ontsteking of injectie), de gasrespons (3 levels), elektronische motorrem (2 levels), gasrespons (2 levels) en tractie controle (8 levels). Daarnaast biedt MV ook wheeliecontrole, cruise control en de EAS 2.0 up/down quickshifter aan, die op mijn testprototype ontbrak maar volgens Gillen bij het standaardpakket is inbegrepen.