Test: Yamaha Tracer 700 versus Kawasaki Versys 650

Waar motorisch gezien de Tracer is de voorkeur heeft zijn rijwieltechnisch de kaarten anders geschud. Rijdend op de Tracer kan ik de fiets eigenlijk op geen foutje betrappen en heb ik het kostelijk naar m’n zin. De zithouding is niets op aan te merken, beetje sportief maar dat misstaat ‘m zeker niet en ook het zadel geeft geen reden tot klagen, maar dat mag ook niet anders met een comfortzadel. Sportief, dus nét even dat binnenste knietje naar buiten stekenHiermee in een ruk naar de Costa Brava nu het van Rutte en consorten weer mag is zeker geen straf op deze Tracer en meld ik me meteen als vrijwilliger voor aan. 

Trouwens, over reizen gesproken. Yamaha had de persdemo van een optionele kofferset voorzien die naadloos bij het design aansluit, maar veel kleiner is dan de kofferset die optioneel bij de Versys 650 kan worden geleverd. Uit ervaring weten we dat in de ‘Kawa’ koffer probleemloos een integraalhelm past, maar dat lukt je in de Yamaha koffer niet. Voor een weekendje weg zijn ze groot genoeg, maar mocht je op vakantie willen gaan dan kom je waarschijnlijk ruimte tekort. Zeker wanneer met vriend of vriendin achterop. Daarnaast heeft Kawasaki de ophangpunten van de zijkoffers al in het ontwerp van het kontje geïntegreerd, waar bij de Tracer eerst extra ophangbeugels moeten worden voorzien. 

Sturen gaat op de Tracer 700 haast als vanzelf, mooi neutraal volgt de Tracer gedwee de aanwijzingen van zijn bestuurder op en is met speels gemak op elke beschikbare lijn te leggen. De vering weet alle oneffenheden mooi te absorberen en is bovendien zowel voor als achter naar eigen geur en smaak in te stellen, maar geeneens noodzakelijk. De basisafstelling is prima voor elkaar. Ook op de remmen is weinig tot niets aan te merken: ze zijn mooi te doseren, hebben bij doorremmen een lekkere bite en ook wanneer je sportief gaat ankeren slaat de voorvork niet door. Ik voel me dan ook echt super op m’n gemak en heb ’t echt waanzinnig naar m’n zin, tot ik op de Versys 650 overstap.

De Tracer 700 doet namelijk weliswaar precies wat je van een toersportieve motor verwachten mag, maar mist nét dat speelse dat de Versys 650 wel heeft. Dat rebelse, dat ervoor zorgt dat je net effe wat vlotter, wat stouter de hoek omgaat. De Versys 650 voelt actiever en levendiger en Zou trouwens ook kunnen op de Tracer, maar het hoeft nietdoet me weer denken aan die allereerste Versys en het plezier dat we daarmee in de Franse Alpen hebben gehad. Terwijl deze tweede generatie die in 2015 op de markt is gezet toch echt een stuk volwassener is. Buiten dat lijken deze twee motoren ontzettend veel op elkaar.

De zit is op de Versys iets ruimer en bovendien heb je het gevoel dat je veel hoger zit, hoewel bij het besturen van de specificaties blijkt dat het verschil slechts 5 mm is. Toch voelt de Versys veel meer als een Allroad aan en heb je iets meer overzicht. Hoe langer ik op de Versys rijd, hoe meer ik deze zit wel Akan waarderen. Tel daarbij op dat ook qua comfort de Versys geen reden tot klagen geeft en je begrijpt dat ook dit een stuk gereedschap is waar je moeiteloos mee naar St. Tropez rijdt.  

Net als de Tracer is ook bij de Versys de vering in te stellen (en net als bij de Tracer hebben we ook hier geen behoefte gehad), maar heeft wel langere veerwegen, waardoor oneffenheden beter kunnen worden geabsorbeerd. Nu zal je daar op een normale weg weinig van merken, maar mocht je ergens verkeren waar ’t wegdek stukken slechter is, dan ben je op de Versys in het voordeel. De langere veerweg voor heeft echter ook een nadeel: bij extreem hard remmend duikt de voorkant harder in en ontstaat er dus meer onrust in het rijwielgedeelte.