Test: Kawasaki 2020 W800

Nooit gedacht dat uiterlijk invloed zou kunnen hebben op iets als rijbeleving, maar deze 2020 W800 is daar het sprekende voorbeeld van. De technische verschillen ten opzichte van de vorig jaar gelanceerde W800 Street zijn echt minimaal, in tegenstelling tot het design dat nu wél retro-klassiek in de puurste zin van het woord is, maar mijn rijbeleving is echt van een andere planeet. Best veel koolzaad hier, zou je daar geen brandstof van kunnen maken?Waar alle vernieuwingen de W800 Street (en Café) tot een té gelikte machine hebben gemaakt voelen diezelfde vernieuwingen bij deze 2020 W800 als een natuurlijke evolutie van die eerste W800 aan. 

Dat Kawasaki met deze 2020 versie de spijker (opnieuw) op z’n kop heeft geslagen blijkt nog maar eens tijdens de statische fotoshoot. Nagenoeg elke passant is enthousiast, ongeacht of het nu een wandelaar, jogger, fietser of wielrenner is en of hij of zij 18 of 81 jaar oud is. “Wat een mooie motor heb je, die moet je nooit verkopen,” zegt een vrolijke meid in het voorbijgaan terwijl ze nog eens omkijkt, om zich daarna tot haar vriend te wenden: “kijk, dát is nou een mooie motor!” Een andere passant tipt een andere plek waar een koolzaadveld vol in bloei staat, waar we even later met eenzelfde vriendelijkheid worden begroet en echt niemand zich stoort aan het feit dat de motor de weg half blokkeert. “Nee joh, laat maar staan, we kunnen d’r nog wel langs hoor! Mooie motor trouwens.” En dat hadden we deze Dat ze dat niet meteen hebben gedaan vorig jaar. Vergeet die Street en Café, er is maar één echte W en dat is deze 2020 W800Paaszondagochtend totaal niet verwacht, zeker niet na alle negativisme rondom motorrijden de afgelopen week. Zelfs met rijden is er echt niemand die op onvriendelijke wijze te kennen geeft van mening te zijn dat onze snelheid echt véél te hoog is, terwijl we ook nu toch echt niet roomser zijn dan de paus. 

Dat nagenoeg iedereen wel vrolijk wordt van deze W, motorrijders en niet-motorrijders, jong en oud, is ergens ook wel weer te begrijpen. Voor de niet-motorrijders heeft de W800 een enorm knuffelgehalte, net als bijvoorbeeld de Mini Cooper, FIAT 500 en Austin Powers, terwijl voor de motorliefhebber Kawasaki tot in het kleinste detail z’n stinkende best heeft gedaan om de W800 dezelfde gelijkenis te geven als de oorspronkelijke W. En daar zeer zeker goed in is geslaagd. Het prachtig vormgegeven driedimensionale blinkend chromen logo op de tank, de sierlijke zijkappen, het vele chroom (spatborden, spiegels, stuur, koplamphouders, knipperlichten, kettingbeschermer, uitlaten) en het gepolijste motorblok, hier staat een W zoals een W hoort te zijn. Retro-klassiek ten voeten uit.