Test: Ducati Streetfighter V4 S

Ken je dat. Dat iets zó’n verpletterende indruk op je heeft gemaakt dat de prikkels in je hersenen alle kanten op gaan en je alleen maar wartaal uitslaat, omdat je niet weet waar je beginnen moet. Dat overkwam mij na in mijn eigen achtertuin, als alternatief op de vanwege de coronacrisis gecancelde introductie, een ééndaagse speeddate met de Streetfighter V4 te hebben gehad. De Streetfighter Niet alleen Red Bull geeft je vleugelsV4 S om precies te zijn, want dat is de versie die door Ducati Benelux als persdemo is ingezet. 

Dus begin ik maar bij het begin, het moment dat ik de 35 kW Triumph Street Triple S die op de redactie staat voor een 35 kW vergelijk bij Ducati Zaltbommel parkeer en de Streetfighter V4 S me buiten al glimmend staat op te wachten. “Wil je tekst en uitleg, of neem je ‘m zo mee,” vraagt Maarten me en gezien de fotograaf er toch nog niet is zeg ik ‘doe maar graag’. Het menu is weliswaar gelijk aan dat van de Panigale V4 en in grote lijnen ook aan dat van de Multistrada en Monster, maar nu even uitleg voorkomt dat ik straks tijdens het rijden aan het kutten ben omdat de functies toch niet zo vanzelfsprekend bleken te zijn als ik had gedacht. Maarten legt het me nog eens uit: met de linkse schakelaar switch je van rijmodus, met de rechtse kun je tijdens het rijden de instellingen van de gekozen rijmodus aanpassen: scrollen door
Geïnspireerd op The Joker, dat neusje. Niet alleen het neusje als je 't ons vraagt

Het TFT display is eenvoudig te bedienen via de knoppen aan het stuur, evenals de uitgebreide elektronica. Wel jammer dat 'ie net als de Panigale geen cruise control heeft

Komt het bekend voor? Zet er eens een Panigale langs... omhoog of omlaag te drukken, vervolgens naar links drukken voor Select, waarna de setting oplicht en met + en – kan worden aangepast. Met uitzondering van het ABS, dat alleen op de complexere manier met de linkse modus knop kan worden aangepast. Voordeel is dan wel dat in het TFT display mooi grafisch wordt uitgebeeld wat je aan het aanpassen bent.

Met een druk op de startknop komt de V4 tot leven en klinkt er een zware roffel uit het vier-in-twee uitlaatsysteem dat zo overdonderend klinkt dat je zou zweren dat het niet straatlegaal is. “Wacht maar effe, dan zet ik onze eigen demo buiten. Daar hebben we Akrapovic einddemper onder gemonteerd,” zegt Maarten en voegt meteen daad bij woord. Dacht ik dat de Streetfighter in standaard trim al luidruchtig was, dat valt in het niet bij de oorverdovende onregelmatige roffel die Akra produceert, alsof hij net de GP20 van Dovizioso heeft gestart. Denk niet dat je hier vrienden mee zult maken in je straat (of beter gezegd woonwijk of dorp - al naar gelang waar je woont). “Nee, het is niet straatlegaal, maar ’t zijn alleen maar de einddempers die we hebben vervangen en nog geeneens het gehele uitlaatsysteem. Als je dat zou doen levert ‘ie trouwens maar liefst 220 pk en bespaar je ook nog eens 6 kilo aan gewicht.” Goedemorgen!

Zeg ehh, als jullie het niet erg vinden... het zou zo wel eens kunnen gaan regenen

De Streetfighter V4 is nog maar amper opgewarmd als we op steenworp afstand bij de kade van Zaltbommel stoppen voor de statische fotoshoot, maar ik ben nu al blij niet met die Akra versie onderweg te zijn, zo overdonderend als de V4 bij lage toeren klinkt. Het doet me denken aan de allereerste RSV4 Factory, die ook zo asociaal vet klonk. Rijdend door dorpjes op weg naar de fotobocht wordt me echter duidelijk hoe Ducati het kunstje heeft geflikt de Streetfighter V4 door de geluidskeuring te krijgen. Of is dat nou die Duc die zo onheilspellend aan het donderen is?In vierde versnelling gaat er tussen de 50 en 55 km/u een klep in de uitlaat dicht en is de Streetfighter V4 nog stiller dan een Zero SR/F. Inderdaad, precies de versnelling en de snelheid waarbij het geluid wordt gehomologeerd. 

Denk trouwens niet dat je het geluid van de Streetfighter V4 met de Tuono V4 (of elke andere V4) kunt vergelijken, door het 1.103cc Desmosedici Stradale blok een onregelmatige ontstekingsvolgorde te geven klinkt de V4 als een V-twin. Een Ducati V-twin. En niet alleen dat, hij loopt onderin ook nog eens exact zo. Zelf in vierde versnelling is het onmogelijk om het blok minder dan 3.000 toeren te laten draaien, bij 2.000 toeren op het gas resulteert in een Streetfighter die aan alle kanten schudt en trilt. Ongeacht of je nu de Street, Sport of Race rijmodus hebt geselecteerd. En dat maakt rustig rijden tot een godsonmogelijke opgave, het is niet de vraag of, maar hoeveel je te hard rijdt. Altijd en overal.

Het tweede dat me nog voor de fotobocht is opgevallen is hoe ontzettend goed Ducati over de ergonomie heeft nagedacht, en daar wordt ik wel vrolijk van. Zo oncomfortabel als de oude Streetfighter, zo super aangenaam is de zit op deze V4. Wat Ducati heeft gerealiseerd door het stuur minder ver Al ga je d'r onder liggen, ook dan is 'ie gewoon super sexynaar voren te plaatsen en daarnaast omhoog te buigen. Ten opzichte van het vlakke stuur van de oude Streetfighter ziet dat er misschien minder vet uit, maar dat neem je snel op de koop toe als je een dagje hebt gestuurd en hebt ontdekt dat ook 50 of zelfs 30 per uur qua zithouding totaal niet meer vermoeiend is. En dat is wel zo lekker in een tijd waar snelheid steeds meer wordt beperkt.

De minimalistische full-LED koplamp is volgens Ducati perfect in de geest van de Streetfighter V4 vormgegeven: enerzijds moet ’t doen denken aan het neusje van de Panigale V4, terwijl het anderzijds de gemene grijns van de Joker oproept, het karakter uit de strip Batman waardoor het Ducati Style Center was geïnspireerd. En daar kunnen we kort over zijn: missie geslaagd. Een korte aanblik is al voldoende om het water je in de mond te laten lopen, laat staan als je daar in je schuurtje of garage (of gewoon in je tuin) met een kistje bier een avondje vrij voor hebt gemaakt. Waarbij het wel mag worden gezegd dat het kontje zo met duozadel toch minder sexy oogt als met de afdekkap voor de duozit. Het 5” TFT kleurenscherm is mooi in het neusje geïntegreerd en blinkt uit in afleesbaarheid. Wel is het jammer dat een tankmeter uitblinkt in afwezigheid, evenals restkilometers, zeker omdat je nu op een benzinelampje af moet gaan dat al gaat branden wanneer je 11 van de 16 liter tankinhoud hebt verbruikt. Wat in ons geval al na minder dan 120 kilometer het geval was, bij een tripstand van 130 km werd de Streetfighter met 11,76 liter Euro loodvrij afgetankt.