Test: Aprilia RS 660

De troefkaart van dit middelgewicht huzarenstuk is echter het glorieuze motorblok. Dit compleet nieuwe paralleltwin motorblok heeft een uitlaatgeluid dat innemend is vanaf het moment dat je op de startknop hebt gedrukt, dat meer klinkt als een ongewone versie van een Norton Commando oude-stijl dan het Wannabee 90° V-twin Ducati geluid dat je op basis van z’n 270° krukas verwachten zou. Vanaf stilstand pakt de motor soepel op, waarbij de kabelbediende antihop koppeling zeer licht te bedienen is, en Heb ik weer. Groot deel van de dag kletsnat en ijskoud, tot het moment dat de foto's moeten worden gemaakt. Geloof me, vanochtend was hier alles nog kletsnat (en ijskoud)voelt al bij 2.500 toeren best, om als het super heldere en overzichtelijke zeven inch TFT display 4.500 toeren per minuut aangeeft en het fantastische blok echt tot leven komt er hard aan te gaan trekken, ronduit lineair richting het vijfcijferige gebied. Bij 4.000 toeren is al 80% van het maximale koppel beschikbaar, vanaf 6.250 toeren is dat zelfs 90%. Dit maakt de Aprilia extreem vergevensgezind en gemakkelijk om hard te rijden, door eenvoudigweg op de supervlakke koppelkromme te surfen en rond de 8.000 toeren te shortshiften als het vermogen begint af te romen. Nu wil je dat toch doen, omdat boven de 6.000 toeren in toenemende mate trillingen in de voetsteunen ontstaan, die oncomfortabel worden op het moment als de 8k is bereikt, het moment dat ook het zicht in de verder prima spiegels door trillingen wordt vertroebeld. De lekkere tweerichtings quickshifter gebruiken om dat sterke koppel in het middengebied te gebruiken maakt rijden op de RS 660 ongekend gemakkelijk, en tevredenstellend. 

Dit is een fiets die van minder ervaren rijders professionals maakt dankzij z’n rijkwaliteiten die vertrouwenwekkend zijn, en het supertoegankelijke karakter van het motorblok. Terwijl de meer ervaren motorrijders zich simpelweg af zullen vragen of ze echt twee keer zoveel vermogen nodig hebben uit een bijna dubbele cilinderinhoud in de echte wereld op de openbare weg. De kers op de taart is de elektronica, die typisch Aprilia super toegankelijk is – daar heb je dat woord weer – evenals zeer compleet en nooit invasief. Het is echt een stuk gereedschap dat je als rijder helpt en precies doet wat het moet doen om je te helpen hard te rijden, zonder de dienst uit te maken. De Commute modus biedt een vriendelijkere initiële gasrespons die ik erg kon waarderen op de supergladde wegen waarmee we in de ochtend werden geconfronteerd na een nacht extreme regenval, waar de zwakke herfstzon z’n handen vol aan had om weer op te drogen.
Geen state-of-the-art Stylema, maar 'gewone Brembo M4.32. Hoewel, voor middenklasse is dat al behoorlijk premium. Met Bosch bochten-ABS, uiteraard

Standaard AQS, om optimaal op koppel te kunnen surfen. Geluid is heel apart

Zeg nou zelf, hier loopt het water je toch van in de mond?

Zie je dat schakelaartje bovenop? Da's voor de cruise control. Op een middenklasse fiets. Dit is de Supersport geherdefinieerd  Echter, nadat de zon die missie had volbracht kon naar de sportievere Dynamic modus worden geswitcht, waardoor we vooral in derde en vierde versnellingen konden genieten van z’n scherpe acceleratie en bevredigende roll-on in het middengebied. De gasrespons en het engine braking management stellen je in staat om op elk vlak het maximale uit het blok te halen, de gasrespons is vriendelijk in het natte, direct zonder gemeen te zijn op het droge en te allen tijde tevredenstellend responsief wanneer je harder rijden wilt. Bij 160 km/u draait het blok nog maar 7.500 tpm, ofwel twee-derde tot het rode gebied van 11.500 tpm. Dit wordt absoluut een voortreffelijke circuitfiets, die op een bochtige baan in de handen van een gemiddeld ervaren rijder eenliter superbikes als ontbijt neemt en bergen genoegdoening – en lol – zal geven. Dat wil zeggen, waarschijnlijk niet voor die gast op die Superbike. 

Omdat de motor zo ideaal is gebalanceerd en de stuurgeometrie zo goed gekozen is, is de super vergevingsgezinde handling van de RS 660 totaal intuïtief, met uitstekende feedback van de Pirelli voorband dankzij de verrassend goede Kayaba voorvork, die is geanodiseerd om op het oog te lijken op een veel duurdere Öhlins, maar minstens zo effectief de vele oneffenheden die de bergwegen door de Dolomieten rijk zijn elimineert en je tegelijkertijd in staat stelt om je honger naar bochtensnelheid van de lichtgewicht motor te maximaliseren -als de wegen zijn opgedroogd. De standaard afstelling van de vering was uitstekend, een ideale balans tussen een effectieve Opvallend is 'ie zeker wel, deze geel/rode kleurstelling, maar doe mij toch maar die rood/paarseen stabiele fiets in wisselvallige omstandigheden –de redelijk stugge demping is comfortabel genoeg op door verkeer kapotgereden stadse wegen of door vorst beschadigde bergwegen, terwijl de rijkwaliteit voor sportfiets begrippen tot tevredenheid stemt. De fiets is ook zeer wendbaar, met een ongekend kleine draaicirkel voor een motor met volle kuip.

Zoals de eerdere Aprilia designs is het goed ontworpen fullcolour TFT display zeer goed afleesbaar wanneer je er een snelle blik op werpt, met de verschillende pagina’s met informatie zeer goed toegankelijk – hoewel erdoor scrollen het best bij stilstand kan worden gedaan. De homepage heeft precies genoeg data om niet als te druk te worden ervaren, met een grote centrale snelheidsmeter, een versnellingsindicator aan de rechterzijde, het klokje en de tripmeters onderin en de toerenteller die over de snelheidsmeter loopt - met daarboven de indicatoren voor motortemperatuur en benzineniveau. Onderin het FTF display vinden we nog eens zes indicatoren terug, en dan zijn er nog de 17! controlelampjes die rond het TFT scherm zijn aangebracht. Je hoeft niet bang te zijn over te weinig zaken te worden geïnformeerd.