Test: Pirelli Diablo Rosso Corsa II

Een ander ding is de opwarmtijd. En daar heeft Pirelli een mooie aan me, de vorige bandenintroductie was die van de Sportsmart TT, die een extreem korte opwarmtijd kende. Samen met de elektronische beveiliging aan boord van de V4 betekent dit dat ik het aandurf dit ook echt aan de tand te voelen. Nou wordt het moeilijk om niet teveel over de motor te praten en vooral te focussen op de band. Dat ligt niet aan het rubber, maar volledig aan de V4 die met zoveel geweld alles Dus ik kom daar die GT uit....overstemt dat je daar al nauwelijks voldoende aandacht voor kunt genereren, laat staan nog eens iets anders daaroverheen.

Maar goed, het wordt vertrouwen op de elektronica. Wie zegt dat dat dus een kunstmatige grens is en niet die van de band heeft in theorie gelijk, maar heeft ook nooit op een V4 gereden. Er is zoveel aan instelbaar dat het je snel en flink beangstigt, maar bovendien is dat ruim genoeg instelbaar om meer aan te kunnen dan de band en bovendien zodanig accuraat dat dat echt wel goed komt. Als de band het aankan, zul je het weten. Als het ophoudt ook.

Dat is dus precies wat me welgeteld één keer overkomt. Eén keer zet de achterband een stapje opzij als ik toch nog net ietsje te enthousiast gas geef, bij een te grote hellingshoek, te vroeg in de bocht. Daar blijft het bij. Dat laat de tractiecontrole dan dus wel toe.

Wel kan ik naarmate de dag vordert steeds beter en preciezer zelf bepalen wanneer het waarschuwingslampje van de tractiecontrole aangaat, ook al stel ik dat uiteindelijk iets vrijer in. Ik begin te wennen aan de motor, aan het tempo en alles wat er onder me gebeurt en kan dus zelf ook meer en meer bepalen. Dat lampje is vervolgens het absoluut enige wat er te merken valt, voor de rest is de Ducati subliem. Houdt niet in, gaat niet stotteren of wat dan ook, je merkt echt helemaal niks. Behalve dat lampje dus. Toegegeven, het is slechts één van meerdere lampjes, die ongetwijfeld bij een bijna-ramp allemáál zullen branden, maar je kunt dus zo op die grens rijden. Voor de rest krijg je alleen maar grip en vooral veel, heel erg veel acceleratie. Het lampje heeft een bijeffect, het geeft je het vertrouwen 'Hetzelfde, maar dan bijna overal beter'. Het is wel duidelijk waar de prioriteit lag.dat je gas geven kunt totdat je het ziet. Gebeurt dat niet, dan kun je dus harder. Zeker op een droge dag als vandaag. En dat dat lukt, komt uiteindelijk toch mede door de band.

Die heeft het alleen wel echt zwaar. Zoveel vermogen is gewoon echt veel en dat is snel te zien. Nou is dat wel normaal en ook sowieso een teken dat er onwijs veel grip gegenereerd wordt, maar het is ook slijtage. Die zijkanten trekken het dus wel, maar zullen inderdaad geen duurrecord breken. Wel is heel goed de grens tussen de verschillende zones te zien. Terwijl de wangen inderdaad als een Supercorsa oprullen, blijven de middelste zones keurig netjes. Heel keurig zelfs. En op de grenslijn lijkt dat uiteindelijk alsof zich een ramp voltrekt. Van een afstand ziet het eruit als een spoor dat niet goed is. Kijk je echter dichterbij, dan zie je juist dat dit precies de scheiding is tussen het Full Carbon Black en het Full Silica gedeelte. En de middenstrook is al helemaal verbluffend. Hoewel ik zeker weet dat daar vlak voor nog het volle vermogen op gezet is (ik heb het zelf gedaan en hoe kort het Dit is het moment waar je blij bent met de schone onderbroek die je aantrokook geweest mag zijn, het was wel 225 pk) is er nagenoeg niks te zien aan het loopvlak. Zelfs de Diablo logo’s in het loopvlak zijn nog duidelijk herkenbaar. En alsof dat nog niet genoeg is: ook na vijf sessies, aan het eind van de dag, is dat nog zichtbaar. Tegen die tijd zien de wangen er toch iets anders uit.

Nou is het aan de rechterkant wel iets meer uitgesproken dan links, wat niet raar is omdat het circuit nou eenmaal rechtsom loopt. Bovendien is er waarschijnlijk met een kleine veringstweak nog wel winst te behalen, de motoren zijn compleet standaard en dus niet afgesteld voor rijstijl of gewicht van z’n berijder. Alleen zou dat nog eens een dag aan puzzelwerk kosten en die hebben we nu eenmaal niet.