Zoeken

Test: Kawasaki Ninja 400

Circuito de Alcaniz

19 april 2018

Zo indrukwekkend als de verschillen tussen de Ninja 400 en Ninja 300 zijn op papier, zo indrukwekkend is ook het verschil als het kleintje Supersport voor het A2 rijbewijs het 1,7 kilometer lange internationale Circuito de Alcaniz, zoals het naast het grote circuit van Motorland Aragon gelegen kartbaantje officieel is gedoopt, mag worden losgelaten. Tenminste, vanaf het moment dat de baan is opgedroogd, de eerste sessie is de baan Natte baan en nog niet ingereden banden = vragen om ellende, maar vandaag gelukkig nietnog behoorlijk nat van de regen die overnacht en in de ochtend is gevallen en met fonkelnieuwe Bridgestone S21 banden – de motoren waren slechts 100 kilometer op de testbank ingereden – was het oppassen geblazen, maar gaandeweg de dag kwamen Ninja 400 en berijder steeds beter in hun element.

Eenmaal de baan volledig opgedroogd en alle 15 bochten goed in m’n hoofd geprent raak ik steeds meer verslingerd aan zowel het circuit als de Ninja 400 en wordt me meer en meer duidelijk dat de grote winst niet op conto van het sterkere motorblok, noch het lichtere rijwielgedeelte komt, maar het feit dat deze Ninja 400 een échte Supersport is die is ontworpen voor het WK Supersport 300, waar de Ninja 300 weliswaar volwassen looks had à la de Ninja ZX-10R (en op zich al een stuk sportiever was dan de Ninja 250), maar waarbij circuitprestaties geen topprioriteit hebben gehad. En dát is waar Kawasaki de grootste winst heeft behaald.


Had net zo goed een ZX-10RR kunnen zijn, zie jij het verschil?

Dat begint met het gemak waarmee het kleintje Supersport voor het A2 rijbewijs over dit relatief nieuwe baantje kan worden geknald, maar meer nog wel misschien de feedback die de Ninja 400 me geeft en daarmee het vertrouwen waarmee de voorkant kan worden gepusht. Vooral in de omlaag lopende rechter hairpin vlak na een heuveltje, met aansluitende dubbellinker eveneens omlaag, is het enorm kicken om de Ninja zo hard mogelijk de bocht in te sturen, zonder ook maar een
Dikkere vork, grotere schijf, betere klauwen met grotere zuigers en stijvere rempomp. Nog vragen?

Geef toe, het kwijl loopt je gewoon uit de mond. 
keer het gevoel te hebben dat het wel eens mis zou kunnen gaan en dat de voorkant grip zou kunnen verliezen. Hetzelfde kan trouwens van de achterkant worden gezegd, die heerlijk strak is afgeveerd en zelfs in de snelle chicane geen reden tot klagen geeft. Veel meer dan de Ninja 300 is de vering van de Ninja 400 nu op circuitgebruik afgestemd. 

Niet alleen wat omgooien en acceleratie betreft is de Ninja 400 overduidelijk de overtreffende trap, datzelfde kan ook van de remmen worden gezegd die nu een stuk volwassener zijn. Ten opzichte van de 300 heeft Kawasaki de diameter van de remschijf met 20 mm vergroot naar nu 310 mm, wat er in combinatie met de nieuw ontworpen stijvere rempomp en de 41 mm vorkpoten (was 37 mm) toe heeft geresulteerd dat er met de Ninja 400 nu veel harder kan worden geremd. De twee plaatsen op het circuit waar de voorrem echt moet worden gebruikt valt me op dat de voorvork weliswaar flink inzakt, maar geen enkele keer doorslaat en bovendien niet meteen als een Eenderde van de prijs van een ZX-10, maar minstens evenveel lol gegarandeerd (als 't niet drie keer zoveel is)Jacko omhoogschiet wanneer je de rem weer loslaat, waardoor er dus lekker diep de bocht in kan worden geremd.

Net zo volwassen als het blok, het rijwielgedeelte en de remmen is ook de zithouding en het design van de fiets, dat je geen enkel moment het gevoel geeft met een veredelde brommer onderweg te zijn. Zeker in de KRT-kleurstelling lijkt de voorkant als een Siamese tweeling op de Ninja ZX-10R en ondanks z’n korte afmetingen is de verhouding stuur/zadel/voetsteunen zo gekozen dat ik op het circuit én op het rechte stuk m’n kin in de uitsparing van de tank kan leggen én in de bocht heerlijk naast de motor kan hangen. Enkel de slijtbouten van de voetsteunen schrapen aan beide zijden over het asfalt, maar ze zijn zo lang dat je stinkend goed je best zult moeten doen om dat met de voetsteun zelf te doen. Of iets té goed natuurlijk, maar dan zal het ook ellenboog, kuip en stuur-down zijn.