Zoeken

Test: Benelli productgamma

Leoncino

30 maart 2018

Wil je een leuke motor voor net iets minder dan € 7000, dan kom je bij Benelli terecht op de Leoncino. Dat is Italiaans voor kleine leeuw en er staat dan ook een klein leeuwtje op het voorspatbord van deze zeer origineel vormgegeven naked bike. De naamgeving refereert aan het bestverkochte model dat Benelli ooit heeft gemaakt, en wel in 1951. De Leoncino heeft een leuke, bolle 12,7 litertank, die optisch uit twee delen bestaat omdat er verticale, zwarte zijdeksels in zitten. De tank lijkt door te lopen in het kontje, dat na het zadel meteen eindigt in een leuk, modern ogend LED-achterlicht. Aan de voorzijde heeft hij een enorm robuuste 50 mm upside-down voorvork en een hele leuke ronde koplamp, waarbij de
Rebel 500? Nee joh, dat valt toch wel mee....  Dash kan zijn XSR, Rebel, Scrambler... of Benelli?

Kijk, dít vinden we nou wel echt leuk. Grrrrrom!

Oetlaatpiep, oetlaatpiep, kan een liedje zingen maar ik dans de horlepiep (en nu allemaal!)

Links ziet u het motorblok, rechts de achterschokbreker
LED dagrijverlichting als een omgekeerde u onderin staat. Ook hier treffen we een uit stalen buis opgebouwd vakwerkframe aan, alsmede een dito achterbrug, waarvan de schokdemperbevestiging aan de rechterzijde zit. Opvallend is dat deze machine een handversteller op de schokdemper heeft, iets wat de TRK natuurlijk zonder meer zou moeten hebben omdat die zich leent voor bagage en passagier, dus voor wisselende belading. Ook de Leoncino heeft prachtige, op Brembo lijkende vierzuigerremtangen - overigens wel degelijk van Chinese makelij - en een wat olijk vormgegeven uitlaatdemper aan de rechterzijde.

Vrolijk

De Leoncino is niet alleen een vrolijke motor om te zien, hij is ook erg speels op de weg. De machine weegt 209 kg. Ddat is al een aardig verschil, maar qua wendbaarheid blijkt het verschil nog groter. Hij stuurt heel lekker en neutraal, hij laat zich gemakkelijk een bocht insturen, blijft goed op zijn lijn en is perfect op het aansnijpunt van de bocht te mikken. Bij het uitkomen van bochten zet je hem moeiteloos weer rechtop en ook het omgooien op rotondes is een fluitje van een cent. Het stuurgedrag van deze motor hebben ze bij Benelli heel goed voor elkaar, terwijl het rijwielgedeelte zelf ook beter in balans lijkt te zijn. De vering is nog steeds stevig, maar doordat ze beter is afgesteld worden oneffenheden gewoon goed verwerkt. Een beetje Scrambler, een beetje Honda, zelfs een beetje Horex. De Italianen zijn weer terug!Zo kun je met vertrouwen over het overigens uitstekende asfalt van de Franse wegen blazen, zeker omdat de remmen het zowel voor als achter gewoon goed doen.

Pittig

Het is eigenlijk apart om te merken, dat ook het motorblok van de Leoncino levendiger aanvoelt dan in de TRK. Mechanisch gezien is het toch exact hetzelfde blok, met een cilinderinhoud van 500 cc uit een boring van 69 mm en een slag van 66,8 mm. De cijfers voor koppel en vermogen zijn in de folder exact hetzelfde, maar het vermogen komt er toch anders uit. Dat blijkt te liggen aan een andere mapping van de motormanagement ECU. Alsof de ene in een tour-mode staat en de ander in een sportmodus. Het geeft de Leoncino in elk geval een heel speels karakter. Hij trekt lekker van onderuit en roffelt met een prachtig geluid door de toeren heen, die in digitale vorm op een zeer modern, volledig digitaal dashboard worden getoond. Het is apart, hoeveel leuker zo’n 360° twin klinkt dan een 180° twin. Het is gewoon een waar genot om hiermee door de bergen te scheuren. Want beter goed gejat...Ik heb eigenlijk zelden het idee dat ik meer vermogen had willen hebben. Het is juist leuk om wat meer door de perfect schakelende zesversnellingsbak te moeten schakelen. Het is motorrijden pur sang.

Leuk alternatief

Eigenlijk klopt alles gewoon aan deze Leoncino. De zit is ook prima. Het zadel is breed en goed gevormd en het stuur komt toch nog zo ver naar je toe dat je nauwelijks voorover hoeft te zitten. Uiteraard vang je wel wind op zo’n naked bike, maar bij de snelheden die we hier op de Zuid-Franse route des Crêtes rijden is dat eigenlijk geen probleem. We komen hier maximaal op 110 km/h en dan heb je van wind nog geen last. Ik zou er niet dagelijks mee van Nijmegen naar Amsterdam op en neer willen, maar als vrijetijdsmotor voor ritten over de dijken, door de bossen in het Reichswald of door de stad is het gewoon een heerlijk ding. Hij zou het zo op kunnen nemen tegen een Ducati Scrambler, maar dan voor een paar duizend Euro minder. In dat kader: er komt ook nog een echte “Scrabler”, die Leoncino Trail heet. Die staat dan op spaakwielen met ruige allroadbanden, voor een 19 inch in plaats van een 17 inch, achter een 150/70-17 in plaats van een 160/60 – 17, net als bij de ruigere TRK. De Leoncino Trail heeft ook langere veerwegen en zwevend gelagerde tweezuigerremklauwen. Hij gaat € 500 meer kosten dan de standaard Leoncino.