Dubbeltest: Triumph Street Twin en Street Scrambler

Vanaf de Street Twin stappen we over op de Street Scrambler (het blijft continue stuivertje wisselen), die twee jaar geleden door Triumph op de markt is gezet als eerbetoon aan haar ‘60er jaren line-up, de ik-kom-overal Trophy straat enduro. Toen Ducati z’n sub-merk Scrambler lanceerde in 2014 zagen velen over het hoofd dat het in werkelijkheid Triumph was geweest die het straat scrambler segment had uitgevonden in 1949 met de TR5 Trophy, genoemd naar de drie motoren op basis van de Speed Twin die het Laat je door de naam van deze fiets trouwens niet in de luren leggenBritse merk bouwde voor de 1948 ISDT in Italië en met drie gouden medailles en de constructeurstitel naar huis te gaan. Op die straatlegale replica volgde een expansie in de Verenigde Staten, waar de scramblers een groot succes werden in de Sixties en Triumphs de kingpins waren die woestijnraces en enduro events twee decennia lang zouden domineren. 

Nu in gezelschap met de Street Twin roadster die met dezelfde aandrijving is uitgerust, is de Triumph Street Scrambler dezelfde modificaties voor 2019 ondergaan. Dat betekent dat dezelfde verbeteringen aan het motorblok en de elektronische hulpmiddelen zijn doorgevoerd als bij de Street Twin. Het verschil tussen de twee modellen zit ‘m in de toevoeging van een derde rijmodus Offroad, waarbij het ABS en de tractie controle compleet worden uitgeschakeld (wat trouwens tijdens het rijden eenvoudig weer kan worden geactiveerd door de Mode knop een seconde ingedrukt te houden) en de gasrespons progressiever is.
De verschillen zitten 'm in detail

Sommige iets overduidelijk dan andere

Ziet er vet uit, maar praktisch is anders. Vierzuiger Brembo is een hele verbetering Remmen en vering zijn gelijk gebleven, andere verschillen zijn onder andere spaakwielen met nu Metzeler Tourance banden, inclusief een 19” voorwiel met 100/90 band. Het drooggewicht is met 198 kg exact gelijk aan de Street Twin, maar de 41 mm niet instelbare voorvork staat met 25,6° iets meer onderuit. De wielbasis is met 1.445 mm 30 mm langer, wat zich in combinatie met het 19” voorwiel vertaalt naar onderstuur wanneer je de ook als een caféracer wil sturen wanneer je iemand wilt volgen op zeg een Street Twin. 

Switchen tussen de Scrambler naar de Street Twin leerde me dat de performance van het blok identiek is, maar dat de vermeende offroader een softere gasrespons heeft dankzij een gewijzigde mapping, en ongetwijfeld ook de andere aan de rechterzijde hooggeplaatste uitlaat, die er weliswaar cool uitziet maar wel in de weg zit wanneer je op de steppen gaat staan voor wat simpel offroad werk over onverharde wegen. Het stuur is gelijk aan dat van de Twin en echt te laag om serieus offroad te gaan. Tel daar de 120 mm veerweg bij op die eveneens gelijk is aan de Twin en dit vervoersmiddel voldoet precies aan de verwachting die de naam Het is overduidelijk een Street Scrambler met de nadruk op STREETmet zich meebrengt – het is een STREET Scrambler! In die hoedanigheid is het een coole fiets waarmee eigenaren het naar hun zin hebben, met een ruime en ontspannen zit dankzij het hogere zadel en lage voetsteunen. Noem het Triumph’s equivalent op een maxi-scooter en je hebt waarschijnlijk gelijk. 

Want de Street Scrambler is een model waarbij gemak en cool voor klanten belangrijker is dan werkelijke performance. De pittige aantrekkingskracht van de originele McQueen TR6C enduro, die wereldberoemd werd in de Great Escape, heeft hier plaats gemaakt voor een ontspannen kijk-naar-mij boulevard die meer riekt naar de Tiger 100 die tien jaar later door Warren Beatty’s rol als kapper werd gebruikt om kriskras door LA van de ene vrouwelijke klant (en verovering) naar de andere te zappen in de lifestyle film Shampoo. Denk dat Warren Beatty als 'ie nog een keer Shampoo zou moeten doen dit zou verkiezenAls dáár in 2019 een remake van zou komen, dan zou zijn karakter dat nu op een Street Scrambler doen, zo chic als de fiets oogt en gemakkelijk ‘ie te gebruiken is als commuter, om van bar naar bar te hoppen en als koeriersfiets, met genoeg in plaats van sportief vermogen, maar o-zo cool dankzij z’n retro-looks. 

De natuurlijke habitat van de Street Scrambler is totaal niet offroad, maar juist de stadse omgeving, vooral op drukke verkeersaders waar je gebruik kunt maken van de lichte koppeling, de goed te doseren gasrespons, het lichte en directe sturen met het 831 mm brede stuur en de smalle 19” voorband, om een ideale route uit te zetten gedurende het spitsuur. De 790 mm zithoogte is precies goed, laag genoeg om gemakkelijk je been over het zadel te kunnen gooien en hoog genoeg om over de daken van auto’s te kijken.