Dubbeltest: Kawasaki Z125 en Ninja 125

Juist die keuze maakt het aanbod extra aantrekkelijk. Want wat heb je liever, een naked of een motor met kuip? Het is er allebei, dus kun je nu hoe dan ook een Kawa kopen, ongeacht die keuze. Maar het is natuurlijk wel lastig… daarom heeft Kawasaki er zelf de hashtag #thetoughestchoice aan gehangen, eentje die wij ook voorgelegd krijgen. Want wat vinden we zelf het leukste? Diep verscholen achter de kuipruit voor optimale stroomlijn, ik ben een beest!Om dat uit te vinden rijden we afwisselend met beide motoren, in wat zo’n beetje het walhalla voor lichte motoren kan zijn: de wegen rond Malaga. Voor ons een plus; voor Nederlanders misschien iets minder. We hebben niet eens de topsnelheid kunnen achterhalen, daar was eenvoudigweg geen weg recht genoeg voor. 120 haal je wel, meer ook, maar hoeveel? 

Het idee is natuurlijk stik voor de hand liggend. Niet alleen omdat er nog geen 125 was in het groene kamp, maar ook voor de motivatie vanuit de beoogde koper: als je op een Kawa je rijles volgt, is de kans nou eenmaal groter dat je ook een Kawa koopt. Tenminste, als ‘ie bevalt (en daar zijn we nu voor hier). Maar behalve het ‘bij je merk blijven’ is er ook nog iets als ‘familietrouw’, wat blijkbaar niet betekent wat we hier net beschreven hebben, maar meer je eigen familie: Jeans check, casual jas check, ik ben een prototype beginnend bestuurderals je vader, moeder, broer, zus, oom of tante een bepaald merk rijden, is de kans groot dat je ook naar datzelfde merk toe getrokken wordt.Maar ja, stel dat er al een ZX-10 en Z900 in de garage staan… nou ja, dat is nu dus opgelost met de Z en Ninja 125. Tadaa.

Wat als eerste opvalt is hoe serieus de klasse nu eindelijk genomen wordt. Niks goedkope eindmontage, niks kleine uitvoering van wat het had moeten zijn, maar gewoon een normaal formaat, deftig afgewerkte motor. Oké, ze zijn een stuk smaller dan hun grotere familieleden, maar dat is ook best logisch. Een bredere machine zou echt nergens op slaan; beeld je een Z900 in met een blokje als dit… dat gaat ‘m niet worden. En zou ook veel te zwaar worden, de machines zijn nu nog 146 en 148 kilo, dat is ruim voldoende voor de 11 kW
Als je nu nog zegt dat je de overeenkomst niet ziet... display is summier, maar voldoende

Nog geen LED voor de kleinste, maar dat zal niet lang duren. Zadel is in twee diktes verkrijgbaar

Het Performancepakket heeft een Arrowpijp. Zegt genoeg, toch? die ze produceren. Het is ook niet anders; dat zijn nu eenmaal de regels.

Foto’s zeggen veel, maar kunnen ook sjoemelen. Maar als je deze twee in ’t echt ziet, valt pas op hoe serieus ze zijn. Het zijn van alle kanten serieuze motoren, met serieuze afmetingen. En dat is goed, want wij worden er ook niet kleiner op. Vervolgens komt het slimme: natuurlijk is het grootste deel identiek: het nieuwe buizenframe, het blokje en de prestaties, de tank, eigenlijk alles wat ’t een rijdende motor maakt, behalve het uiterlijk. Dat is voor de Ninja zo veel mogelijk gebaseerd op de rest van de Ninjafamilie, de gelijkenissen zijn dan ook duidelijk, tot aan de kleurstelling aan toe. En daarnaast hebben we de Z, die daarentegen is overgoten met Sugomi, net als diens grotere broers. Daarbij hebben we dus ook clipons voor de Ninja en een recht stuur voor de Z, maar ook –en dat is ergens wel opvallend- een verschillende zithoogte. Dat komt dan wel weer puur uit het zadel dat voor de een wat dikker is dan de ander, maar dan nóg. En oh ja: wil je dat veranderen; ze zijn uitwisselbaar. En bovendien los te koop als onderdeel van het Ergofit systeem. Een 125cc op maat… daar moet de concurrentie nog mee komen.