Test: Moto Morini Corsaro 1200 ZZ

Het flexibele edoch vergevingsgezinde en potente motorkarakter maakt dat je de versnellingsbak veel minder vaak hoeft aan te spreken dan je zou verwachten met een extreem korteslag blok als de CorsaCorta V-Twin. Het blok heeft het vooral naar z’n zin in het gebied tussen de 4.000 en 7.000 toeren per minuut, wat in de praktijk betekent dat je op bochtige slingerwegen vooral in derde en vierde versnellingaan het rijden bent. De bovenste drie versnellingen loopt het toerental telkens 1.200 toeren terug en met een blok zo krachtig als dit zijn close-ratio verhoudingen voor de uitneembare zesversnellingsbak dan ook volledig overbodig – gewoon gas en gaan. Ergens is dat ook wel weer jammer, gezien hoe Japans soepel, Als ik nou zeg dat ik er nog niet helemaal over uit ben, denk je dat ik 'm dan mee naar huis zou mogen nemen?precies en trefzeker deze Moto Morini versnellingsbak is, die nu bovendien van een quickshifter voor opschakelen is voorzien. Helaas geen autoblipper voor terugschakelen zonder koppeling, maar dat komt omdat de Corsaro nog niet van ride-by-wire gasklepbediening is voorzien.

Dat betekend ook dat er dus geen verschillende rijmodi te kiezen zijn op de motor die in veel opzichten een verfrissende terugblik is op het analoge tijdperk voordat de laatste en beste generatie Supernakeds hun intrede deden, waarbij alles zo door elektronica wordt gecontroleerd dat ze het risico lopen dat de eigenaren het gevoel krijgen dat niet zij, maar een computer de motor bestuurt. Zo niet dus bij Moto Morini’s laatste model, omdat de ZZ een heerlijk gevoel van connectiviteit heeft tussen wat je rechterhand aan het doen is en de manier waarop de motor dat naar vermogen aan het asfalt omzet. Er is geen digitaal filter dat je wensen verdunt, gewoon een analoge link tussen het gashandvat en de achterband die verfrissend oldskool is, maar wel heerlijk direct.

Hoewel, op smerig asfalt zoals veel van de wegen rond de rivier de Po was het te gemakkelijk om het achterwiel van de ZZ naar grip te laten zoeken als ik, om ook maar een deel van het brute vermogen aan te spreken, op het gas ging. De toevoeging van tractiecontrole door de ontsteking te onderbreken, waarmee de ZZ binnenkort standaard zal worden geleverd, zal erg welkom zo niet noodzakelijk zijn. Volgens Massimo Gustato zal het ook achteraf op de eerder gebouwde motoren worden gemonteerd. Buiten dat zijn er echter geen plannen om in RBW-technologie te investeren, maar er zijn klanten genoeg voor wie dat prima is en die er zelfs de voorkeur aan geven om pure producten te rijden en de nieuwe Ga het gewoon proberen straks, wie niet waagt blijft altijd een maagd zij m'n vader vroeger alMorini ZZ zal die alternatieve weg tot sportieve genoegdoening blijven volgen, waar je niet eerst het instructieboekje uit je hoofd moet hebben geleerd voordat je weet hoe de elektronica uit te schakelen zodat je een wheelie maken kunt.

De 54mm vlinderkleppen in het gasklephuis hebben een soepele, controleerbare pickup vanaf 3.000 toeren uit krappe bochten, nu met een niet te abrupte respons vanuit gasdicht dankzij de geüpdatet mapping. Sterker, net als op mijn oude fiets met herziene mapping kun je met je rechterhand precies voelen hoeveel vermogen via de Pirelli achterband naar het asfalt wordt overgezet. Je leert snel te waarderen hoeveel vertrouwen het goed uitgebalanceerde chassis met 53/47% gewichtsverhouding je geeft, met een grotere veerweg van 135 mm vergeleken met de veel stugger afgeveerde Marzocchis die tot nu op de Morini V-Twins werden gemonteerd. Dit voorkomt dat de Corsaro over hobbelig asfalt snel gaat stuiteren, waardoor je te allen tijde het vette koppel van het motorblok in Je zou het haast zijn vergeten, maar ook deze krasse knar heeft er in z'n jonge jaren nog op geracetderde en vierde versnelling als je tussen de 4 en 7 duizend toeren aan het knallen bent kunt gebruiken. Daarbij de Corsaro dankzij het brede stuur met gemak van het ene op het andere oor leggend en op een onbeschrijflijk bevredigende manier de bocht uit accelereert.

Hoewel het 860 mm hoge zadel voor kleinere motorrijders een tikkie aan de hoge kant zal zijn, zegt Gustato dat Moto Morini dit wel kan verlagen in het kader van hun custom build pakket. In combinatie met het Accossato stuur dat afkomstig is van het Scrambler model heeft het geresulteerd in een rechtop zitpositie die eigenlijk voor motorrijders van verschillende lengte wel comfortabel is. De voetsteunen zijn eveneens ideaal gepositioneerd, hoog genoeg om te voorkomen dat je tenen over het asfalt schrapen en gelijktijdig niet te hoog om met verkrampte knieën op de motor te zitten. De knieën zijn trouwens mooi in de flanken van de mooi gevormde aluminium tank te leggen en geven een goed gevoel van controle, dat je een bent met de fiets. Hoewel het hoge zadel anders doet vermoeden zit je wel degelijk heerlijk in de Corsaro, in plaats van erop, doordat het zadel ter plaatse van de tank lekker smal is gemaakt.

Op de Corsaro ZZ met z’n vette koppel heeft Morini gekozen voor de bredere 190/55 ZR 17” Pirelli Diablo Rosso III in plaats van de 180er op mijn eigen Corsaros, maar het brede stuur heeft zoveel hefboom dat dit geen invloed heeft gehad op de lichtvoetigheid van de ZZ, wat altijd een van de speerpunten van de van vakwerkframe voorziene Morini V-Twin modellen is geweest. De 10 mm langere 1.440 mm wielbasis zorgt ervoor dat het voorwiel onder acceleratie nu wat vaker aan de grond blijft, maar ondanks dat z’n relatief conservatieve geometrie (24,5° balhoofdhoek en 103 mm naloop) reageert de ZZ best snel en heeft ‘ie een licht stuurgedrag. Vet!