Test: KTM 1090 Adventure

Natuurlijk zijn er ook nog andere zaken die bij de duurdere modellen anders zijn. Zoals we al zeiden de vering, het ruitje is wel in hoogte instelbaar, maar net even wat minder luxe dan anders en zo zijn er nog meer voorbeelden. Maar maakt het echt uit? Het zit er wel op en het werkt. En oké, die hippe LED verlichting en zeker de cornering lights schitteren in afwezigheid. Boeit ook niet, want daar is de 1090 niet voor. Zoals gezegd: licht en eenvoudig. Of nou ja, een soort van eenvoudig. Het resultaat is verbluffend. Pas op, aspirant Cairoli in de bocht!Wie heeft er nog instelbare vering nodig als de basis zo goed klopt? Bovendien is de marge met de lange veerwegen (185mm voor, 190mm achter)  groot genoeg om niet meteen in problemen te komen.  

Vergeleken met de 1290 is de zithouding net iets anders, net iets eh… actiever, net iets compacter. En dat is helemaal oké, daarmee voelt de motor ook direct compacter aan. Met het brede stuur grijp je de koe letterlijk bij de horens en blok en chassis doen de rest. Na een soort van rustig begin, voornamelijk vanwege de bebouwde kom die we eerst achter ons moeten laten, verdwijnt de voorrijder annex fabriekscoureur uit beeld en is het aan ons om het verschil nog binnen de perken te houden. En leek het eerst nog indrukwekkend dat we met ‘dat kleintje 1090’ de collega’s met de 1290 bij konden houden, het duurde niet lang voordat de aap uit de mouw kwam en de mensen op de dikke motor totaal geen voordeel konden halen uit hun vermogensvoordeel van 35 pk. Het was meer de extra tien kilo –zonder koffers- en het andere zwaartepunt dat ‘m de das omdeed. In het voordeel van de 1090, die maar eens te meer bewees dat de allroadbanden van tegenwoordig niets meer onder doen voor gewone wegbanden. Grip in overvloed, precisie en wendbaarheid idem. Wat nou niet sturen met een 19 inch voorwiel? Dan heb je nog niet met een 1090 gereden…

Het is de zithouding die het ‘m doet. Na verloop van tijd wen je er zo aan, dat je bochten aanvalt alsof je op een supersport zat. Sterker, denk niet dat we met supersports op deze wegen veel sneller waren geweest, integendeel. Dan is het nog net het voordeel van het brede stuur en het smijten wat je er mee kunt. Wat nou, SMT? Probeer dan eerst dit maar eens.

Oftewel. Met 205 kilo en 125 pk, waar blijft die GS dan nog? Kijk je daarbij ook nog naar het kostenplaatje en je lacht je drie hernia’s inéén. Nog vragen? Koffers? Check. Elektronica? Check. Veiligheid? Check. Comfort en veelzijdigheid? Check en check. Wat wil je, eerlijk waar, nog meer? Leuk allemaal die luxe en fullcolour displays, maar de echte verrassing is de 1090.

lichtvoetig, vermogen/gewichtverhouding, nu wél een eindschot

zal toch in de schaduw blijven van z'n grote stoere broer