Test: Honda Africa Twin

Sommige merken verstaan onder dual purpose dat je er zowel op goed als op slecht asfalt mee kunt rijden. Flauwe smoes, vind ik, en gelukkig denkt Honda daar net zo over als ik. Dus zetten we de tractiecontrole op stand 1 (minst actief), schakelen het ABS op het achtwiel uit en draaien de gasgreep richting fun als we de ruige, onverharde paden van Corsica op blazen... En dan blijkt dat de Africa Twin geen straatfiets met Dakar-schmink is, maar een echte trail-motor. Hij is heel goed te controleren en tegen de bermrand of sleuven in de weg te zetten om net even harder door de bocht te gaan. Bij het uitkomen kun je dankzij de TC zelfs drifts trekken alsof je een volleerd offroad-rijder bent. Waarbij de Dunlop Trailmax banden, die eigenlijk meer op asfalt zijn gericht, nog behoorlijk veel tractie geven. We reden ook nog met echte offroad-banden, de Continental TKC80. Die geven nog meer controle, maar eigenlijk is het al verbluffend hoe goed die “straatbanden” offroad presteren. De paden waren hard, nat en vol met regensleuven, met hier en daar wat rotsen en keien. Maar staand op de voetsteunen laat de Africa Twin zich daar vlot doorheen branden. De motor is lekker in balans, de tank niet te breed om te staan en het stuur is nog goed bereikbaar. Als je dit vaak doet zou ik wel de wat bredere voetsteunen uit het accessoirepakket nemen, trouwens. Die geven wat meer steun en zijn stroever, omdat ze de rubberen comfortkussens van de standaardvoetsteunen missen. Die blijken na een paar modderplassen best wel glad te worden. Maar desondanks gaat dat offroad rijden met deze allroad verrassend goed. J 
De Nissin remmen met wavedisks zijn prima voor elkaar

Het blok is heerlijk soepel, de uitlaatbocht zit voor offroad gebruik wel op een kwetsbare plek
 
Zoals het hoort, instelbare vering rondome merkt natuurlijk wel dat het geen superlichte, single minded enduro is. Ik bedoel, mijn 450cc enduro weegt minder dan de helft en dat controleert toch wel een behoorlijke klap gemakkelijker. Maar daar kan ik geen bagage op kwijt, er zit geen kuip op en ik kan er niet op zitten. Dat kan met de Africa Twin allemaal wel: dat is een comfortabele reismotor, waarmee je ook nog behoorlijk vlot onverharde paden pakken!

DCT

Honda is trots op haar Double Clutch Transmission en dus is ook de Africa twin verkrijgbaar met deze semi-automaat, waarvan de schakelkarakteristieken overigens voor 2016 op alle modellen zijn verbeterd. Maar bij de Africa Twin zijn ze nog geavanceerder. Hier kent de DCT in de sportieve S-modus drie verschillende schakelniveaus, voor alle rijstijlen en alle condities. Ook is de DCT voorzien van een G-stand, waarin de ECU een hellingsdetectie heeft. Op hellingen houdt hij lage versnellingen langer vast om op de motor af te kunnen remmen of gemakkelijker op te trekken. Hij past de karakteristiek aan de helling aan. En werkt fantastisch, merken we als een aantal steile afdalingen naar de kust maken over behoorlijk ruwe zandpaden. Het wordt er een stuk eenvoudiger van! Maar ook op de vlakke offroadpaden is de DCT best prettig. Normaal kom je wel eens tijd te kort om terug te schakelen, waardoor je remwerking tekort komt of bij een moeilijke situatie te laag in toeren zit. Met de DCT heb je dat probleem niet: hij schakelt tijdig op en terug, zodat je nooit in een verkeerde versnelling zit. En ook op straat doet deze nieuwe DCT het erg lekker. Ik kies de stand S2, waarin hij wat later opschakelt en wat vroeger terugschakelt, zodat je meer power onder de gaskraan hebt. Dat sluit heel mooi aan bij de sportieve rijstijl die wij die middag op de wat drogere wegen hanteren.