Test: BMW G310R

Goed, de G310R dus. Sleutelwoord voor succes in de nieuwe A2 rijbewijs klasse is dat de fiets er uit moet zien als het echte werk, voor een betaalbare prijs. En om maar meteen met de deur in huis te vallen, daar zijn ze bij BMW glansrijk in geslaagd. Voor het prijskaartje van nog geen vijfenhalfduizend euro gaat de G310R over de toonbank (€ 5.301,00 exact) en dat is niet alleen voor BMW begrippen scherp geprijsd, maar bovendien – en zo niet nog belangrijker – een stuk goedkoper dan de concurrentie. € 200 goedkoper dan een Z300 en 390 Duke en zelfs € 400 goedkoper dan een MT-03 om precies te zijn. En dat voor een fiets die qua design van de juiste componenten is voorzien. De afwerking is op z’n BMW’s gewoon goed voor elkaar, het design is helemaal hip en de upside down voorvork geeft de G310R z’n stoere uitstaling. Het zijaanzicht van de fiets is van z’n dikke broer, de S1000R afgeleid. Het enige wat bij mij persoonlijk afbreuk aan het fraaie design doet is de enorme schetsplaat voor de voetsteunen die deels het frame afdekt. De afdekplaat oogt als een goedkoop kunststof kapje, maar is in werkelijkheid uit aluminium vervaardigd.

“We hebben een tweecilinder nooit overwogen,” weet projectleider Jürgen Stoffregen me in een persoonlijk gesprek te vertellen. “Een tweecilinder is niet alleen zwaarder en duurder te produceren, maar maakt ook meer toeren en heeft minder koppel onderin. Het enige échte nadeel van een ééncilinder, de trillingen, hebben we met een balansas opgelost.” Met een opgegeven vermogen van 34 pk bij 9.500 toeren en een koppel van 28 Nm bij 7.500 toeren per minuut heeft de G310R maar liefst 10 pk minder dan een 390 Duke, maar Stoffregen ziet dat niet als een probleem. “Ondanks dat de G310R minder vermogen heeft zien we de 390 Duke wel degelijk als concurrent. De KTM vraagt echter om een meer ervaren rijder, waar het onze insteek is geweest om de G310R voor een zo breed mogelijk publiek toegankelijk te maken. Bovendien wilden we één motor die wereldwijd kan worden ingezet in plaats van voor elk continent een aparte uitvoering te gaan maken, letterlijk een wereldmotor dus. De G310R rijdt ook op slechte benzine.”

Opmerkelijk aan de 313cc ééncilinder is de omgekeerde cilinderkop, zoals ook door Yamaha YZ450F en YZ250F crossers toegepast, met de inlaat aan de voorkant en de uitlaat aan de achterkant. Nu gaat de geschiedenis van deze techniek nog veel verder terug, de 1922 Opel 204cc Motoclub (geloof het of niet, maar Opel was Duitslands eerste motorfabrikant, in 1901 werd in Rüsselheim de eerste motorfiets geproduceerd) was de eerste motor met omgekeerde cilinderkop. Volgens Stoffregen biedt de omgekeerde cilinderkop veel voordelen: enerzijds kan het blok (en daarmee het gewicht) v 
De 313cc eencilinder loopt ontzettend soepel, maar mist daardoor wel een eindschot. 
 
Op vering en remmen is duidelijk niet bezuinigd. De hitte van de uitlaatbocht heeft volgens BMW geen invloed op de Kayaba achershock. De Bybre remklauw oogt niet alleen vet, maar zorgt ook voor een goede vertraging
 
Het enige wat in onze ogen ietwat goedkoop oogt, de forse schetsplaat voor de voetsteunen. Het zadel heeft duidelijk een kuilvorm, waardoor er eigenlijk maar 1 zithouding iserder naar voren worden geplaatst, wat ruimte heeft gecreëerd voor een langere (bijzonder fraai vormgegeven aluminium) achterbrug, anderzijds komt de katalysator nu sneller op temperatuur, wat met het oog op Euro4 wel zo handig is. “In tegenstelling tot de oude norm moet een motor nu ook in de opwarmfase al aan strenge emissie-eisen voldoen en dus hoe sneller de katalysator is opgewarmd, hoe eerder de motor aan de emissie-eisen voldoet,” aldus Stoffregen.

Qua looks prima voor elkaar dus, die BMW G310R en ook technisch gezien is de fiets geen motor uit de ‘El Cheapo’ categorie, maar de belangrijkste vraag is of ‘ie ook nog zo goed rijdt als BMW zelf beweert. Het eerste dat opvalt is hoe ontzettend licht en compact de G310R is, zo compact dat ik me afvraag of het niet een tikkeltje té is geweest. In eerste instantie voelt het alsof ik erg krap zit, maar we hebben het terrein van BMW Classic nog maar koud verlaten als dat 'te krappe' gevoel helemaal weg is en de G310R juist heel erg aangenaam aanvoelt. En niet alleen voor mij met m’n lengte van 1.72 mtr, ook grotere collega’s zitten desgevraagd prinsheerlijk op de fiets. De voetsteunen zitten een tikkie aan hoge (sportieve) stand, maar niet de hoog dat de hoek van de knie oncomfortabel wordt en het lekker in de hand liggende brede stuur zit precies waar het zitten moet om een ontspannen en tegelijkertijd ietwat sportieve zithouding te creëren. Het 785 mm hoge zadel zit diep waardoor m’n kont tegen het foam van het deel van de duopassagier opgesloten zit, wat als enig nadeel heeft dat er eigenlijk maar één zithouding mogelijk is. Voor wie niet tevreden is heeft BMW trouwens twee alternatieve zadels beschikbaar, met een zithoogte van 670 resp. 815 mm.

Vanuit het zadel heb je zicht op een digitaal display dat overzichtelijk is en tegelijkertijd een waslijst aan informatie geeft die voor een dikke fiets niet onderdoet. Naast snelheid, toerental en de gebruikelijke tripmeters kent het display een versnellingsindicator, benzinemeter, een klokje en zijn de waardes voor gemiddeld en actueel verbruik evenals de motortemperatuur en de restkilometers af te lezen. Daar kan de rest nog wat van leren. Trouwens, over verbruik gesproken: BMW claimt een verbruik van 3,3 liter op 100 km (1:30), volgens het display zat de waarde bij de verschillende motoren ergens tussen de 4,3 en 3,4 liter, maar dat even terzijde. Enkel de indicatie van de toerentellerbalk onderin het display blinkt niet uit in afleesbaarheid, maar met schatten kom je en heel eind. Bovendien, moet je nou écht op twee cijfers achter de komma nauwkeurig weten hoeveel toeren je aan het rijden bent?