Test: Al het Mash nieuws tegelijk

Maar genoeg daarover, het klapstuk is uiteraard de TT40. De nieuwe topper en dat is duidelijk te zien. De TT is niet alleen voorzien van het grootste blok, maar ook van de beste uitrusting. En een niet te missen stuurkuip. Afgewerkt met een schitterende metallic kleur springt de motor echt in het oog. Uiteraard valt het kuipje als eerste op en het is een redelijk fors ding, maar niet buiten proporties. Integendeel, zoals deze lijnen lopen kunnen anderen nAnother day at the office, ofwel...og een voorbeeld aan nemen. Maar goed, dat is een esthetische zaak en dat valt onder smaak. Wat we wel kunnen vertellen is de rest. Zoals te verwachten, zoals je hóópt, zit de motor ook precies zoals je zou denken. Lange tank dus kont naar achter en kin omlaag. Heerlijk klassiek.

Misschien dat je de voetsteunen nog iets verder naar achter zou kunnen wensen voor het echte perfecte gevoel, maar die zithouding bereik je ook al wanneer je je voeten naar achter schuift. En eventueel zou je er een remschakelsetje op kunnen zetten, maar goed.. dat is ook eigen inzicht. Zit je, dan zit je goed op een smal zadel van ideale hardheid. Het zadel is ook niet getrapt of iets anders, dus de kont naar achter schuiven is kinderspel. Wil je helemaal achter de kuip kruipen dan is dat de manier en dan heb je ruimte zat om echt plat op de tank te gaan liggen. Klein dingetje is dan wel dKop achter de ruit en knallen dus! at de ruit van de stroomlijn wel wat vertekent. Je ziet wel alles, maar net een klein beetje anders en dat is niet prettig. Negen van de tien keer zul je echter toch gewoon over de kuip heen kijken, dus echt verschrikkelijk erg is het ook weer niet. Alleen als je zoals wij op de foto wilt op een nogal kronkelige weg.

De clipons staan ook precies goed, de bar end spiegels maken het helemaal af. En die zijn ook nog eens naar wens omhoog of omlaag te monteren, wat het hele caféraceruiterlijk helemaal af maakt. Maar het wordt nog leuker. De eencilinder is de werkelijke kers op de taart, die vult precies datgene in wat je nog mist: geluid en beleving. En nou is Mash weliswaar beperkt door emissie eisen, dat wil niet zeggen dat het dan maar nergens naar klinken moet. het geplof doet veel, de prestaties nog meer. Alhoewel, dat is hier op Corsica. Waarschijnlijk kijken we daar op Nederlandse bodem of een vloeiend doorstromende A4 anders over, maar niks ten nadele van het blokje. D 
Zei iemand 'Brits'?  Ja, of Italiaans... maar wel klassiek!
 
Zo ongeveer is het uitzicht dus... verslavend!
 
Zelfs de dempers knipogen direct naar oude Nortons. Knipperlichtjes zijn subtiel weggewerkte injectiegevoede 400cc weet het tot 27 pk te schoppen wat niet veel lijkt, maar gewoon heel erg goed past bij de beleving. Dit is een motor uit de tijd dat 160 (of nog liever, 100 mijl) echt snel was en je jezelf ook een echte vent mocht noemen als je dat durfde rijden.

Precies dat is het geval met de TT40 en waarschijnlijk haalt de motor die snelheid ook nog wel, als de weg tenminste lang genoeg recht is. Je moet ’t ook wel in perspectief zien natuurlijk. 27 pk is niet zo veel, maar genoeg. 151 kilo is niet zwaar, maar zelfs bijzonder licht. Samen, gecombineerd met het gevoel echt je best te moeten doen voor je beloning, maakt de TT40 zo eh… hm… knuffelbaar. En het rijdt nog echt leuk ook. voor de rest is er niks te klagen, de voorvork veert, de achterschokbrekers breken schok en beide netjes en op hun taak berekend. Voor deze motor heeft Mash wel schijfremmen voor en achter gemonteerd en dat betekent dat ABS ook voor én achter werkt. De vertraging is ook prima, misschien dat de slag van het remhendel nog iets beter kan, maar dat is volgens de heren zelf ook nog een prototype, op de uiteindelijke editie is ook dat geregeld. Zo zullen hier en daar ook nog andere details kunnen wijzigen zoals de kleur van een dekseltje of uitlaat (chroom in plaats van rvs). Niks om van wakker te liggen en opnieuw: oog voor detail want het moet dus echt goed zijn voordat meneer Fourgeaud zijn fiat geeft.