Vergelijk toermachines: Sleuren in Spanje

Qua uitrusting hebben we ook drie flink verschillende karakters. Is de GTR volbeladen met wat je maar zou wensen, zowel elektronisch als qua accessoires, is de SX bijna opvallend eenvoudig. Sowieso lijkt het haast alsof de 1000 gewoon heerlijk kaal en zonder opsmuk er bij staat, iets wat de andere twee toch een stuk minder uitstralen. Zelfs de ZZ-R, die toch een soort eenvoudig ‘you get what you see’ lijkt in dit gezelschap is onderhuids stiekem toch goed uitgerust met een set Akra uitlaten en belangrijker: Hyperprovering. En dan is er nog de boordcomputer waarop genoeg af te lezen en in te stellen is. Die deelt de motor dan weer met de GTR, die q 
De GTR, de koning, de overtreffende trap. Verzin het en het z\it er op... of tenminste bijna.

Je hebt dan ook aardig wat mee te slepen, maar de 1400cc viercilinder kan daar goed mee overweg
 
Elektrische ruit? Tuurlijk. Goeie koffers? Duh! Stel eens een slimme vraag...ua dashboard zo’n beetje hetzelfde te bieden heeft. Wat GTR en SX dan wel weer hebben en de ZZ-R niet is de bediening op het stuur; je zult bij de raketfiets nog ouderwets moeten reiken naar knopjes bij de teller. Maar dat doe je toch niet onderweg, dat is nergens voor nodig. In alle kilometers die we reden hebben we behalve de dagteller bij elke tankstop geen behoefte gehad ook maar iets te hoeven doen aan wat we te zien kregen. Of misschien is het uiteindelijk toch zo dat als iets er niet is, je het ook niet mist. Vroeger waren we ook dik tevreden zonder ABS of injectie, om maar iets te noemen. Ach, de goeie ouwe tijd….

Beginnend in een klein dorpje nabij Girona is het eerste stuk niet al te moeilijk. We hebben net een paar dagen in de regio afgelegd en hebben besloten de kust aan onze linkerhand te houden. Dus allereerst speren we de bekende route af richting Tossa de Mar, want dat ligt aan de kust én het dichtste bij. Balen dat we niet noordwaarts rijden, want het leukste stukje ligt die kant op. Maar Lloret lonkt, dus slaan we zuidwaarts af. Tegelijk met dit verhaal is Thomas aangewezen om een toeristisch onderzoek te doen naar de bekende badplaatsen, dus voorlopig hebben we nog stops genoeg.. Kunnen we ook voorzichtig beginnen en kijken of alle bagage die we zo professioneel op de buddy’s geknoopt hebben ook daadwerkelijk blijft zitten zoals we willen. Met de directeur op de ZZ-R begint het al direct om de komende dagen niet meer op te houden: ‘Ik vind die en die motor het beste omdat’…. Je moet ze de kost geven. Drie, vier dagen op reis is nog tot daar aan toe, maar met een handvol motoren waar een oordeel over geleverd moet worden in het midden, je zou het eens mee moeten maken. Sta je een keer in een badplaats van wereldfaam, praten ze over motóren…

Het begint pas echt als we alledrie op alle motoren gereden hebben. Dan barst het ‘ja maar’ los en denken we ieder voor zich dat we nog veel meer zullen moeten rijden om er uit te komen. Want we hebben niet alle motoren op hetzelfde stuk weg gereden dus ja, wat weet je er nou echt van? Tegen het eind van de dag durven we voor onszelf wel voorzichtig e 
Chef Topsnelheid is uiteraard de ZZ-R. Net zoveel tech als de GTR, maar in een iets explosievere verpakking

Zo'n motor waar je pas na drie keer tanken het idee krijgt net van huis te zijn
 
En oh ja, er was nog iets met goodies. Een paar maaren kleine conclusie te trekken, maar we hebben nog een poos te gaan. Het gekke is dat je bij zo’n rit zowel de positieve als de negatieve dingen in een ander perspectief gaat zien. De leuke eigenschappen vooral bij de motoren waar je niet op zit, de mindere bij de motor waar je wél op zit. het is bijna Hollands, zo ontevreden als je telkenmale bent over je ‘eigen’ machine. Aan de andere kant geeft dat wel iets om naar uit te kijken, want er is te allen tijde ook een ‘leukere’ motor waar je bij de volgende wissel op mag stappen. En ze hebben ook alle drie iets om naar uit te kijken: van het comfort van de GTR, via de power van de ZZ-R naar de wendbaarheid van de Z1000, het is altijd goed, er is altijd iets leuks.

De lichtvoetigheid van de Z1000 is genoeg om ‘m bij wegrijden even snel een wheelie te gunnen, met of zonder traction control. Zelfs zonder uit te zetten is een goede hups nog wel te doen. de ZZ-R wil er alleen maar aan sleuren, wat je dus laat uitkijken naar een stukje vrije baan. Daarbij komt het goed uit dat er geen bagage aan boord zit, dan kun je tenminste ook eens normaal, ongehinderd rijden. En de GTR, dat is helemaal feest. Hoe warmer het wordt, hoe fijner het is om alles precies te kunnen i 
En dan is er nog dummer drie. Wel knopjes aan boord die de anderen niet hebben, maar het dashboard werkt nog gewoon oldskool.

En toch, als je Ed zo ziet gaan, wat kan jou die knopjes nog schelen? Tussen het tanken door dan.
 
Zadel verstelbaar, top. Twee pakjes sigaretten kunnen ook nog wel meenstellen zoals je wilt waardoor je je mouwen kunt openhouden, je vizier ongestraft op een kier kunt zetten en desnoods ook de rits van je jas een stuk minder hoog te sluiten. Sowieso rijdt de GTR als vanzelf en zit koninklijk, dus wat is er nou niet leuk te vinden?

Nou, die nádelen van zojuist, weet je nog? Na verloop van tijd is ook wel duidelijk dat de spijkerbroek zelf de nodige irritaties opwekt, maar nog niet zo erg als de kleine, steeds gróter wordende irritaties. Na meerdere dagen motorrijden wordt het zitvlak toch wat gevoeliger en dat breekt voornamelijk de Z1000SX op. Het zadel hiervan is weliswaar comfortabel, maar zo gevormd dat na verloop van tijd geen enkele positie meer echt lekker zit. Steeds vaker en steeds langer kiest de Z1000piloot voor een stukkie staan om z’n edele delen wat te ontlasten en een beetje door te waaien. Daar is het stuur dan wel weer prima voor, zoiets wil je op de ZZ-R niet proberen. Daar over gesproken, die breekt onze rijder met schouderblessure dan op zijn beurt weer als eerste op. Dat valt nog binnen de perken, maar doordat we –soms lange tijd achtereen- niet op ZZR-snelheid vliegen beginnen de polsen uiteindelijk ook te klagen. En de GTR? Dat is nou eenmaal de pakezel, die ‘moet’ mee, maar op een gegeven moment ben je blij dat de boordcomputer zo uitgebreid is; dan heb je nog iets te doen onderweg…