Test Aprilia Tuono V4 1100

Het grootste verschil is nogal duidelijk: de Tuono V4 heeft voortaan de getallen ‘1100’ aan weerszijden op het kontje staan. Anders dan de RSV4 gaat het bij de eh… ‘naked’ namelijk veel meer om handling, handelbaarheid en rijeigenschappen náást het circuit. En om te beginnen kennen we daar geen restricties als het op cilinderinhoud aankomt, dus kunnen we heel eenvoudig de prestaties opkrikken door het blok groter te maken. Om daar dan het gewenste resultaat uit te krijgen, te weten meer koppel in het middengebied, is de boring wat groter gemaakt en meet de motor nu dus 1.077 cc. Daarmee wordt een maximum vermogen behaald van 175 pk. Flink minder dan de 201 paarden van de RSV4 dus, maar daar gaat het niet om. Sterker, het is zo goed als evenveel als voorheen. Het grote verschil zit ‘m in de 121 newtonmeter koppel die het beest nu produceert. Mogge. Als je het wilt weten: bij 8000 toeren levert de Tuono nu 20 pk meer dan de oude. Dat mag van ons best een upgrade heten…. Wel grappig trouwens dat we deze waarden nu aannemen als iets doodgewoons, zelfs heel bescheiden met een verschil van 26 pk, terwijl het er maar vijf scheelt met “het Beest van Mattighofen”, de KTM 1290 Super Duke R. Ach, kwestie van perspectief zullen we maar zeggen.

Maar dat is nog niet alles. Want net als de RSV4 is er ook cosmetisch het een en ander veranderd. Meer nog dan de RSV zelfs, als we eerlijk zijn. Want wil je weten waar je mee te maken hebt, hoef je alleen maar naar het neusje te kijken om te zien dat de hele koplampunit wezenlijk anders is geworden. En dan was er nog iets met windtunnels, maar kom… het blijft een motor waarop je vol in de wind zit. Anyway. De grootste verschillen zijn nu wat groter, als we de Tuono RR naast de Factory zetten. N 
Duidelijk anders, toch? Het display oogt identiek, maar waarom iets veranderen wat al goed is?

Bij 8.000 toeren 20 pk erbij, dát noemen we nog eens een upgrade!iet zozeer technisch, dat is net als de superbike heel veel hetzelfde, maar de Factory onderscheidt zich van de ‘gewone’ door z’n achterpartij. Om het geheel namelijk strak en extra ‘R’ te maken heeft Aprilia gewoon de complete kont van de RSV4 gemonteerd. En het mooie daarvan is: daar is dus stiekem precies als bij de racer nog altijd een duozitje op te zetten. Alleen niet zo uitgebreid als van de RR, zoals je zult begrijpen. Dat zitje is nog meer aangepast, de zithoogte is ietsje verlaagd en ook de hardheid van het zadel is wat teruggedraaid. En nee, dat is niet erg in dit geval.

Zijn we normaal gesproken best een voorstander van een harde zit, bij Aprilia was dat zó hard dat zelfs het nieuwe schuimpje nog lang niet doorzit of anderszins problemen geeft. Het is nu misschien zelfs een keertje helemaal goed. De langetermijnhoudbaarheid zullen we schuldig moeten blijven, daar was de testroute te kort voor.

Hij blijft begeeerlijker dan begeerlijk, de Tuono V4 1100 Factory. Het RSV4 zitje maakt 'm nóg vetter